Sprawa C‑531/13

Marktgemeinde Straßwalchen i in.

przeciwko

Bundesminister für Wirtschaft, Familie und Jugend

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym

złożony przez Verwaltungsgerichtshof)

„Środowisko naturalne — Dyrektywa 85/337/EWG — Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne — Przedsięwzięcia podlegające lub niepodlegające obowiązkowi dokonania oceny — Odwierty rozpoznawcze — Punkt 14 załącznika I — Pojęcie „wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego do celów handlowych” — Obowiązek dokonania oceny przy wydobyciu określonej ilości gazu — Punkt 2 lit. d) załącznika II — Pojęcie „głębokich wierceń” — Punkt 1 załącznika III — Pojęcie „kumulacji z innymi przedsięwzięciami””

Streszczenie – Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 11 lutego 2015 r.

1. Prawo Unii Europejskiej – Wykładnia – Przepis niezawierający jakiegokolwiek wyraźnego odesłania do prawa państw członkowskich – Wykładnia autonomiczna i jednolita

2. Środowisko naturalne – Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne – Dyrektywa 85/337 – Załącznik I – Spoczywający na właściwych organach obowiązek przeprowadzenia oceny poprzedzającej wydanie zezwolenia – Zakres stosowania – Pojęcie wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego do celów handlowych – Pojęcie – Odwiert rozpoznawczy – Wyłączenie

   (dyrektywa Rady 85/337, zmieniona dyrektywą 2009/31, art. 4 ust. 1, załącznik I, pkt 14)

3. Środowisko naturalne – Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne – Dyrektywa 85/337 – Poddanie ocenie przedsięwzięć należących do klas wymienionych w załączniku II – Przedsięwzięcia dotyczące głębokich wierceń – Pojęcie – Odwierty rozpoznawcze – Włączenie

   [dyrektywa Rady 85/337, zmieniona dyrektywą 2009/31, art. 4 ust. 2, załącznik II, pkt 2 lit. d)]

4. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Ustalenie istotnych przepisów prawa Unii – Przeformułowanie pytań

   (art. 267 TFUE)

5. Środowisko naturalne – Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne – Dyrektywa 85/337 – Poddanie ocenie przedsięwzięć należących do klas wymienionych w załączniku II – Przedsięwzięcia dotyczące głębokich wierceń – Uprawnienia dyskrecjonalne państw członkowskich – Granice – Uwzględnienie skumulowanych skutków, jakie dane przedsięwzięcie wywiera w połączeniu z innymi przedsięwzięciami – Obowiązek – Granice gminy – Brak wpływu

   [dyrektywa Rady 85/337, zmieniona dyrektywą 2009/31, art. 4 ust. 2, załącznik II, pkt 2 lit. d), załącznik III]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 21)

2.  Punkt 14 załącznika I do dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2009/31, należy interpretować w ten sposób, że odwiert rozpoznawczy mający służyć przeprowadzeniu próby wydobycia gazu ziemnego i ropy naftowej w celu zbadania rentowności handlowej złoża, nie jest objęty zakresem zastosowania tego przepisu.

   Podczas gdy odwiert rozpoznawczy jest z definicji działaniem przeprowadzanym w celach komercyjnych, z kontekstu i celu wspomnianego pkt 14 wynika, że zakres zastosowania tego przepisu nie obejmuje odwiertów rozpoznawczych. W istocie omawiany przepis dotyczy przedsięwzięć o określonym czasie trwania, pozwalających na ciągłe wydobycie względnie dużych ilości węglowodorów. W tym względzie samo zastosowanie do odwiertów rozpoznawczych kryteriów przewidzianych we wspomnianym pkt 14 ma niewielki sens, gdyż przepis ten przewiduje stałe progi wydobycia dziennego zaś limit przypisany odwiertowi rozpoznawczemu nie ma związku z takimi progami. Ponadto bez wykonania odwiertu rozpoznawczego nie można z całą pewnością stwierdzić, czy węglowodory w ogóle występują. Tak więc ilość węglowodorów, jaka może być wydobywana dziennie, może zostać określona wyłącznie na podstawie takiego odwiertu. Poza tym ilość węglowodorów, której wydobycie jest przewidywane w ramach takiego próbnego odwiertu, a także czas trwania próby, są ograniczone potrzebami technicznymi podyktowanymi realizacją celu, jakim jest wykazanie rentowności danego złoża.

   Za przyjęciem takiej wykładni przemawia systematyka dyrektywy 85/337. Zastosowanie do odwiertów rozpoznawczych może bowiem mieć pkt 2 lit. d) załącznika II do owej dyrektywy, wobec czego kategoria odwiertów rozpoznawczych nie jest z miejsca wyłączona z zakresu zastosowania tego aktu prawnego.

   (por. pkt 22–26, 32; pkt 1 sentencji)

3.  Co się tyczy zakresu pkt 2 lit. d) załącznika II do dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2009/31, dotyczącego głębokich odwiertów, przepis ten nie zawiera wyczerpującego wykazu poszczególnych typów odwiertów, do których się odnosi, lecz jego zakresem zastosowania objęte są wszystkie głębokie wiercenia, z wyjątkiem tych, które dokonywane są w celu zbadania stabilności gruntu. Zatem w zakresie, w jakim odwierty rozpoznawcze są odwiertami głębokimi, podlegają one zakresowi regulacji wspomnianego pkt 2 lit. d).

   (por. pkt 29, 30)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 37, 38)

5.  Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2009/31, w związku z pkt 2 lit. d) załącznika II do rzeczonej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że obowiązek przeprowadzenia oceny skutków wywieranych na środowisko naturalne przez odwiert głęboki, taki jak odwiert rozpoznawczy, może wynikać z tego przepisu. Właściwe władze krajowe powinny zatem szczegółowo zbadać, z uwzględnieniem kryteriów zawartych w załączniku III do tej dyrektywy, czy należy sporządzić ocenę oddziaływania na środowisko. W tym kontekście należy w szczególności zbadać, czy oddziaływanie odwiertów rozpoznawczych w związku z oddziaływaniem innych przedsięwzięć może mieć większą wagę niż przy ich braku. Ocena ta nie może zawężać się do granic gminy.

   (por. pkt 47; pkt 2 sentencji)

Sprawa C‑531/13

Marktgemeinde Straßwalchen i in.

przeciwko

Bundesminister für Wirtschaft, Familie und Jugend

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym

złożony przez Verwaltungsgerichtshof)

„Środowisko naturalne — Dyrektywa 85/337/EWG — Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne — Przedsięwzięcia podlegające lub niepodlegające obowiązkowi dokonania oceny — Odwierty rozpoznawcze — Punkt 14 załącznika I — Pojęcie „wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego do celów handlowych” — Obowiązek dokonania oceny przy wydobyciu określonej ilości gazu — Punkt 2 lit. d) załącznika II — Pojęcie „głębokich wierceń” — Punkt 1 załącznika III — Pojęcie „kumulacji z innymi przedsięwzięciami””

Streszczenie – Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 11 lutego 2015 r.

1. Prawo Unii Europejskiej — Wykładnia — Przepis niezawierający jakiegokolwiek wyraźnego odesłania do prawa państw członkowskich — Wykładnia autonomiczna i jednolita

2. Środowisko naturalne — Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne — Dyrektywa 85/337 — Załącznik I — Spoczywający na właściwych organach obowiązek przeprowadzenia oceny poprzedzającej wydanie zezwolenia — Zakres stosowania — Pojęcie wydobycia ropy naftowej i gazu ziemnego do celów handlowych — Pojęcie — Odwiert rozpoznawczy — Wyłączenie

   (dyrektywa Rady 85/337, zmieniona dyrektywą 2009/31, art. 4 ust. 1, załącznik I, pkt 14)

3. Środowisko naturalne — Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne — Dyrektywa 85/337 — Poddanie ocenie przedsięwzięć należących do klas wymienionych w załączniku II — Przedsięwzięcia dotyczące głębokich wierceń — Pojęcie — Odwierty rozpoznawcze — Włączenie

   [dyrektywa Rady 85/337, zmieniona dyrektywą 2009/31, art. 4 ust. 2, załącznik II, pkt 2 lit. d)]

4. Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Ustalenie istotnych przepisów prawa Unii — Przeformułowanie pytań

   (art. 267 TFUE)

5. Środowisko naturalne — Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia na środowisko naturalne — Dyrektywa 85/337 — Poddanie ocenie przedsięwzięć należących do klas wymienionych w załączniku II — Przedsięwzięcia dotyczące głębokich wierceń — Uprawnienia dyskrecjonalne państw członkowskich — Granice — Uwzględnienie skumulowanych skutków, jakie dane przedsięwzięcie wywiera w połączeniu z innymi przedsięwzięciami — Obowiązek — Granice gminy — Brak wpływu

   [dyrektywa Rady 85/337, zmieniona dyrektywą 2009/31, art. 4 ust. 2, załącznik II, pkt 2 lit. d), załącznik III]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 21)

2.  Punkt 14 załącznika I do dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2009/31, należy interpretować w ten sposób, że odwiert rozpoznawczy mający służyć przeprowadzeniu próby wydobycia gazu ziemnego i ropy naftowej w celu zbadania rentowności handlowej złoża, nie jest objęty zakresem zastosowania tego przepisu.

   Podczas gdy odwiert rozpoznawczy jest z definicji działaniem przeprowadzanym w celach komercyjnych, z kontekstu i celu wspomnianego pkt 14 wynika, że zakres zastosowania tego przepisu nie obejmuje odwiertów rozpoznawczych. W istocie omawiany przepis dotyczy przedsięwzięć o określonym czasie trwania, pozwalających na ciągłe wydobycie względnie dużych ilości węglowodorów. W tym względzie samo zastosowanie do odwiertów rozpoznawczych kryteriów przewidzianych we wspomnianym pkt 14 ma niewielki sens, gdyż przepis ten przewiduje stałe progi wydobycia dziennego zaś limit przypisany odwiertowi rozpoznawczemu nie ma związku z takimi progami. Ponadto bez wykonania odwiertu rozpoznawczego nie można z całą pewnością stwierdzić, czy węglowodory w ogóle występują. Tak więc ilość węglowodorów, jaka może być wydobywana dziennie, może zostać określona wyłącznie na podstawie takiego odwiertu. Poza tym ilość węglowodorów, której wydobycie jest przewidywane w ramach takiego próbnego odwiertu, a także czas trwania próby, są ograniczone potrzebami technicznymi podyktowanymi realizacją celu, jakim jest wykazanie rentowności danego złoża.

   Za przyjęciem takiej wykładni przemawia systematyka dyrektywy 85/337. Zastosowanie do odwiertów rozpoznawczych może bowiem mieć pkt 2 lit. d) załącznika II do owej dyrektywy, wobec czego kategoria odwiertów rozpoznawczych nie jest z miejsca wyłączona z zakresu zastosowania tego aktu prawnego.

   (por. pkt 22–26, 32; pkt 1 sentencji)

3.  Co się tyczy zakresu pkt 2 lit. d) załącznika II do dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2009/31, dotyczącego głębokich odwiertów, przepis ten nie zawiera wyczerpującego wykazu poszczególnych typów odwiertów, do których się odnosi, lecz jego zakresem zastosowania objęte są wszystkie głębokie wiercenia, z wyjątkiem tych, które dokonywane są w celu zbadania stabilności gruntu. Zatem w zakresie, w jakim odwierty rozpoznawcze są odwiertami głębokimi, podlegają one zakresowi regulacji wspomnianego pkt 2 lit. d).

   (por. pkt 29, 30)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 37, 38)

5.  Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 85/337 w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne, zmienionej dyrektywą 2009/31, w związku z pkt 2 lit. d) załącznika II do rzeczonej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że obowiązek przeprowadzenia oceny skutków wywieranych na środowisko naturalne przez odwiert głęboki, taki jak odwiert rozpoznawczy, może wynikać z tego przepisu. Właściwe władze krajowe powinny zatem szczegółowo zbadać, z uwzględnieniem kryteriów zawartych w załączniku III do tej dyrektywy, czy należy sporządzić ocenę oddziaływania na środowisko. W tym kontekście należy w szczególności zbadać, czy oddziaływanie odwiertów rozpoznawczych w związku z oddziaływaniem innych przedsięwzięć może mieć większą wagę niż przy ich braku. Ocena ta nie może zawężać się do granic gminy.

   (por. pkt 47; pkt 2 sentencji)