This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CJ0045
Streszczenie wyroku
Streszczenie wyroku
Sprawa C‑45/13
Andreas Kainz
przeciwko
Pantherwerke AG
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof)
„Odesłanie prejudycjalne — Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 — Odpowiedzialność za wadliwy produkt — Towar wyprodukowany w jednym państwie członkowskim i sprzedawany w innym państwie członkowskim — Wykładnia pojęcia miejsca, w którym szkoda się zmaterializowała — Miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody”
Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 16 stycznia 2014 r.
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych — Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie nr 44/2001 — Jurysdykcja szczególna — Jurysdykcja w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego — Miejsce, w którym szkoda się zmaterializowała — Miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody — Pojęcie — Miejsce wytworzenia produktu
(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 5 pkt 3)
Artykuł 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że w wypadku powództwa zmierzającego do ustalenia odpowiedzialności producenta za wadliwy produkt miejscem, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody, jest miejsce wytworzenia danego produktu.
W wypadku odpowiedzialności za wadliwy produkt miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody znajduje się tam, gdzie nastąpiło zdarzenie, w wyniku którego został uszkodzony sam produkt. Co do zasady dochodzi do tego w miejscu, w którym dany produkt jest wytwarzany.
Zważywszy, że pobliskie położenie miejsca zdarzenia, w wyniku którego uszkodzony został sam produkt, ułatwia – w szczególności z uwagi na możliwość zgromadzenia tam materiału dowodowego w celu ustalenia przedmiotowej wady – sprawną organizację postępowania i w rezultacie prawidłowy wymiar sprawiedliwości, przyznanie jurysdykcji sądowi, w którego obszarze właściwości miejsce to się znajduje, jest zgodne z racją bytu jurysdykcji szczególnej przewidzianej w art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001, jaką jest istnienie szczególnie ścisłego związku między roszczeniem a sądem miejsca, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.
Przyznanie jurysdykcji sądowi miejsca produkcji danego produktu jest ponadto zgodne z wymogiem przewidywalności przepisów o jurysdykcji, ponieważ zarówno pozwany producent, jak i pozywający poszkodowany mogą zasadnie założyć, że sąd ten będzie w stanie najlepiej orzec w przedmiocie sporu wymagającego między innymi stwierdzenia wady wspomnianego produktu.
W tym względzie art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 44/2001 nie ma na celu zapewnienia stronie najsłabszej wzmożonej ochrony.
Niezależnie od wszystkiego ewentualna niemożność ustalenia na podstawie obiektywnych kryteriów przyjętych na potrzeby wykładni art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 jurysdykcji sądu państwa członkowskiego, w którym zamieszkuje powód, pozostaje w zgodzie z ogólną zasadą właściwości sądu miejsca zamieszkania pozwanego.
(por. pkt 26–28, 31–33; sentencja)
Sprawa C‑45/13
Andreas Kainz
przeciwko
Pantherwerke AG
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof)
„Odesłanie prejudycjalne — Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych — Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 — Odpowiedzialność za wadliwy produkt — Towar wyprodukowany w jednym państwie członkowskim i sprzedawany w innym państwie członkowskim — Wykładnia pojęcia miejsca, w którym szkoda się zmaterializowała — Miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody”
Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 16 stycznia 2014 r.
Współpraca sądowa w sprawach cywilnych – Jurysdykcja i wykonywanie orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych – Rozporządzenie nr 44/2001 – Jurysdykcja szczególna – Jurysdykcja w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego – Miejsce, w którym szkoda się zmaterializowała – Miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody – Pojęcie – Miejsce wytworzenia produktu
(rozporządzenie Rady nr 44/2001, art. 5 pkt 3)
Artykuł 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że w wypadku powództwa zmierzającego do ustalenia odpowiedzialności producenta za wadliwy produkt miejscem, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody, jest miejsce wytworzenia danego produktu.
W wypadku odpowiedzialności za wadliwy produkt miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące powstanie szkody znajduje się tam, gdzie nastąpiło zdarzenie, w wyniku którego został uszkodzony sam produkt. Co do zasady dochodzi do tego w miejscu, w którym dany produkt jest wytwarzany.
Zważywszy, że pobliskie położenie miejsca zdarzenia, w wyniku którego uszkodzony został sam produkt, ułatwia – w szczególności z uwagi na możliwość zgromadzenia tam materiału dowodowego w celu ustalenia przedmiotowej wady – sprawną organizację postępowania i w rezultacie prawidłowy wymiar sprawiedliwości, przyznanie jurysdykcji sądowi, w którego obszarze właściwości miejsce to się znajduje, jest zgodne z racją bytu jurysdykcji szczególnej przewidzianej w art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001, jaką jest istnienie szczególnie ścisłego związku między roszczeniem a sądem miejsca, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.
Przyznanie jurysdykcji sądowi miejsca produkcji danego produktu jest ponadto zgodne z wymogiem przewidywalności przepisów o jurysdykcji, ponieważ zarówno pozwany producent, jak i pozywający poszkodowany mogą zasadnie założyć, że sąd ten będzie w stanie najlepiej orzec w przedmiocie sporu wymagającego między innymi stwierdzenia wady wspomnianego produktu.
W tym względzie art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 44/2001 nie ma na celu zapewnienia stronie najsłabszej wzmożonej ochrony.
Niezależnie od wszystkiego ewentualna niemożność ustalenia na podstawie obiektywnych kryteriów przyjętych na potrzeby wykładni art. 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 jurysdykcji sądu państwa członkowskiego, w którym zamieszkuje powód, pozostaje w zgodzie z ogólną zasadą właściwości sądu miejsca zamieszkania pozwanego.
(por. pkt 26–28, 31–33; sentencja)