Sprawa C‑242/13

Commerz Nederland NV

przeciwko

Havenbedrijf Rotterdam NV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym

złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)

„Odesłanie prejudycjalne — Konkurencja — Pomoc państwa — Artykuł 107 ust. 1 TFUE — Pojęcie „pomocy” — Poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne bankowi w celu przyznania kredytów osobom trzecim — Poręczenia udzielone świadomie przez członka zarządu tego przedsiębiorstwa publicznego z naruszeniem statutowych przepisów przedsiębiorstwa — Domniemanie sprzeciwu ze strony podmiotu publicznego będącego właścicielem danego przedsiębiorstwa — Możliwość przypisania poręczeń państwu”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 17 września 2014 r.

1. Postępowanie sądowe – Wniosek o otwarcie procedury ustnej na nowo – Wniosek mający na celu umożliwienie stronom przedstawienia uwag w przedmiocie kwestii prawnych, które zostały podniesione w opinii rzecznika generalnego – Przesłanki otwarcia procedury na nowo

   (statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 23; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 83)

2. Pomoc przyznawana przez państwa – Pojęcie – Poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne – Możliwość przypisania władzy publicznej kontrolującej to przedsiębiorstwo – Ogół poszlak, jakie należy wziąć pod uwagę

   (art. 107 ust. 1 TFUE)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 26)

2.  Artykuł 107 ust. 1 TFUE powinien być interpretowany w ten sposób, że dla ustalenia, czy poręczenia udzielone przez przedsiębiorstwo publiczne mogą zostać przypisane władzy publicznej kontrolującej to przedsiębiorstwo, istotne jest to, przy uwzględnieniu wszystkich wskazówek wynikających z okoliczności sprawy w postępowaniu głównym i kontekstu, w jakim doszło do udzielenia tych poręczeń, iż z jednej strony jedyny członek zarządu tego przedsiębiorstwa, który udzielił owych poręczeń, nie działał w należyty sposób, świadomie zataił fakt ich udzielenia i naruszył postanowienia statutu tegoż przedsiębiorstwa, a z drugiej strony ta władza publiczna sprzeciwiłaby się udzieleniu wspomnianych poręczeń, gdyby została o nich poinformowana. Okoliczności te nie są jednak w stanie same w sobie wykluczyć możliwości takiego przypisania.

   (por. pkt 39; sentencja)