Sprawy połączone C‑606/12 i C‑607/12

Dresser-Rand SA

przeciwko

Agenzia delle Entrate, Direzione Provinciale, Ufficio Controlli di Genova

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione tributaria provinciale di Genova)

„Odesłanie prejudycjalne — Podatki — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 17 ust. 2 lit. f) — Przesłanka obejmująca odesłanie towaru z powrotem do państwa członkowskiego, z którego został on pierwotnie wysłany lub przetransportowany”

Streszczenie – wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 6 marca 2014 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Dostawy towarów – Przemieszczenie do innego państwa członkowskiego – Wyłączenie przemieszczenia, które obejmuje wysyłkę lub transport towaru pomiędzy dwoma państwami członkowskimi – Warunek – Konieczne odesłanie towaru do podatnika w państwie członkowskim pochodzenia

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 17 ust. 2 lit. f)]

2. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice – Wniosek o wykładnię przepisów prawa Unii, które oczywiście nie mogą znaleźć zastosowania w postępowaniu głównym – Niestosowanie art. 17 ust. 2 lit. f) dyrektywy 2006/112 w braku odesłania towaru do państwa członkowskiego pochodzenia

   [art. 267 TFUE; dyrektywa Rady 2006/112, art. 17 ust. 2 lit. f)]

1.  Artykuł 17 ust. 2 lit. f) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że aby wysyłka lub transport towaru nie zostały uznane za przemieszczenie do innego państwa członkowskiego, towar ten po dokonaniu względem niego prac w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu rzeczonego towaru musi być odesłany z powrotem do podatnika w państwie członkowskim, z którego został pierwotnie wysłany lub przetransportowany.

   Jedynie bowiem w sytuacji, gdy przemieszczenie towaru do innego państwa członkowskiego następuje nie w celu ostatecznej konsumpcji tego towaru w tym państwie członkowskim, lecz w celu dokonania czynności przetworzenia wskazanego towaru, po której następuje odesłanie go z powrotem do państwa członkowskiego pochodzenia, takie przemieszczenie nie powinno być uznane za dostawę wewnątrzwspólnotową.

   Zatem odesłanie towaru z powrotem do podatnika w państwie członkowskim, z którego towar ten został pierwotnie wysłany lub przetransportowany, należy uznać za konieczną przesłankę zastosowania art. 17 ust. 2 lit. f) omawianej dyrektywy.

   (por. pkt 30–32; sentencja)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 33–38)