Sprawa C-18/12

Město Žamberk

przeciwko

Finanční ředitelství v Hradci Králové, obecnie Odvolací finanční ředitelství

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Nejvyšší správní soud)

„Podatki — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 132 ust. 1 lit. m) — Zwolnienie — Świadczenie usług ściśle związanych z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym — Podejmowanie aktywności sportowej w sposób niezorganizowany i niesystematyczny — Miejski park wodny”

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 21 lutego 2013 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia – Świadczenie usług ściśle związanych z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym – Uprawianie sportu – Pojęcie – Niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa –Włączenie

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 132 ust. 1 lit. m)]

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Świadczenie usług – Czynności złożone z wielu elementów – Czynność, którą należy traktować jako jednolite świadczenie – Kryteria rozstrzygające

   (dyrektywa Rady 2006/112)

3. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia – Świadczenie usług ściśle związanych z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym – Dostęp do miejskiego parku wodnego – Włączenie – Kryteria – Ocena przez sąd krajowy

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 132 ust. 1 lit. m)]

1.  Artykuł 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu.

   W celu jego stosowania przepis ten nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki.

   (por. pkt 22, 25; pkt 1 sentencji)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 27–30)

3.  Artykuł 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że dostęp do parku wodnego oferujący odwiedzającym nie tylko urządzenia umożliwiające podejmowanie aktywności sportowej, lecz także inne formy rozrywki lub wypoczynku, może stanowić usługę ściśle związaną z uprawianiem sportu. Do sądu odsyłającego należy ustalenie, czy z uwagi na szczególne okoliczności postępowania głównego ma to miejsce w niniejszej sprawie i w świetle poniższych wskazówek interpretacyjnych.

   W odniesieniu do istnienia jednego złożonego świadczenia w postępowaniu głównym należy przeanalizować, czy sprzęt znajdujący się w danym parku wodnym tworzy całość w taki sposób, że wstęp do tej całości stanowi jedno świadczenie, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W tym względzie, jeśli jeden rodzaj biletu wstępu oferowanego dla parku wodnego uprawnia do wstępu do całego kompleksu, bez jakiegokolwiek rozróżnienia w zależności od rodzaju faktycznie używanych urządzeń, sposobu i czasu trwania ich używania przez okres ważności biletu wstępu, okoliczność ta stanowi istotną wskazówkę na istnienie jednego świadczenia złożonego.

   Czy w ramach takiego jednego świadczenia złożonego dominującym elementem jest możliwość podejmowania aktywności sportowej wchodzącej w zakres art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112, czy raczej czysty wypoczynek i rozrywka, należy dokonać tego ustalenia w oparciu o punkt widzenia przeciętnego konsumenta, który powinien być określony na podstawie wszystkich obiektywnych elementów. W ramach tej całościowej oceny należy w szczególności uwzględnić koncepcję omawianego parku wodnego wynikającą z jego obiektywnych cech, czyli różnych rodzajów proponowanej infrastruktury, ich urządzenia, liczby i ich znaczenia w stosunku do całości parku.

   (por. pkt 32, 33, 37; pkt 2 sentencji)