Sprawa C-284/11

EMS-Bulgaria Transport OOD

przeciwko

Direktor na direkcija„Obżałwane i uprawlenie na izpyłnenieto” Płowdiw

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad)

„VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Prawo do odliczenia — Termin zawity na wykonanie prawa do odliczenia podatku VAT — Zasada skuteczności — Odmowa prawa do odliczenia podatku VAT — Zasada neutralności podatkowej”

Streszczenie wyroku

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Odliczenie podatku naliczonego – Wykonanie prawa – Termin zawity – Dopuszczalność – Przesłanki – Poszanowanie zasady skuteczności – Ocena przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 179 akapit pierwszy, art. 180, 273)

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Odliczenie podatku naliczonego – Zasada neutralności podatkowej – Odmowa prawa do odliczenia w przypadku spóźnionej zapłaty podatku – Niedopuszczalność – Zapłata odsetek za zwłokę – Dopuszczalność – Przesłanka – Poszanowanie zasady proporcjonalności

   (dyrektywa Rady 2006/112)

1.  Artykuł 179 ust. 1, art. 180 i 273 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej powinny być interpretowane w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one istnieniu terminu zawitego ograniczającego wykonanie prawa do odliczenia, o ile termin ten nie czyni nadmiernie utrudnionym lub praktycznie niemożliwym wykonania tego prawa. Taka ocena należy do sądu krajowego, który może w szczególności uwzględnić późniejsze konsekwentne przedłużenie terminu zawitego, jak również czas trwania postępowania rejestracyjnego dla celów podatku od wartości dodanej, które powinno zostać zakończone w tym terminie, aby można było skorzystać z rzeczonego prawa do odliczenia.

   (por. pkt 64; pkt 1 sentencji)

2.  Zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się sankcji polegającej na odmowie prawa odliczenia w przypadku spóźnionej zapłaty podatku od wartości dodanej, ale nie sprzeciwia się zapłacie odsetek za zwłokę, z zastrzeżeniem, że sankcja ta jest zgodna z zasadą proporcjonalności, co należy do oceny sądu odsyłającego.

   W istocie o ile państwa członkowskie mogą ustanawiać sankcje w przypadku nieprzestrzegania obowiązków mających na celu zapewnienie prawidłowego poboru podatku i zapobiegania oszustwom, to jednak nie powinny one wychodzić poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia zamierzonego celu. Z uwagi na dominujące miejsce, jakie zajmuje prawo do odliczenia we wspólnym systemie podatku od wartości dodanej, sankcja polegająca na całkowitej odmowie prawa odliczenia wydaje się nieproporcjonalna w przypadku, w którym nie stwierdzono istnienia jakiegokolwiek oszustwa lub zagrożenia dla budżetu państwa.

   (por. pkt 67, 70, 77; pkt 2 sentencji)

Sprawa C-284/11

EMS-Bulgaria Transport OOD

przeciwko

Direktor na direkcija„Obżałwane i uprawlenie na izpyłnenieto” Płowdiw

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad)

„VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Prawo do odliczenia — Termin zawity na wykonanie prawa do odliczenia podatku VAT — Zasada skuteczności — Odmowa prawa do odliczenia podatku VAT — Zasada neutralności podatkowej”

Streszczenie wyroku

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Odliczenie podatku naliczonego — Wykonanie prawa — Termin zawity — Dopuszczalność — Przesłanki — Poszanowanie zasady skuteczności — Ocena przez sąd krajowy

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 179 akapit pierwszy, art. 180, 273)

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Odliczenie podatku naliczonego — Zasada neutralności podatkowej — Odmowa prawa do odliczenia w przypadku spóźnionej zapłaty podatku — Niedopuszczalność — Zapłata odsetek za zwłokę — Dopuszczalność — Przesłanka — Poszanowanie zasady proporcjonalności

   (dyrektywa Rady 2006/112)

1.  Artykuł 179 ust. 1, art. 180 i 273 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej powinny być interpretowane w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one istnieniu terminu zawitego ograniczającego wykonanie prawa do odliczenia, o ile termin ten nie czyni nadmiernie utrudnionym lub praktycznie niemożliwym wykonania tego prawa. Taka ocena należy do sądu krajowego, który może w szczególności uwzględnić późniejsze konsekwentne przedłużenie terminu zawitego, jak również czas trwania postępowania rejestracyjnego dla celów podatku od wartości dodanej, które powinno zostać zakończone w tym terminie, aby można było skorzystać z rzeczonego prawa do odliczenia.

   (por. pkt 64; pkt 1 sentencji)

2.  Zasada neutralności podatkowej sprzeciwia się sankcji polegającej na odmowie prawa odliczenia w przypadku spóźnionej zapłaty podatku od wartości dodanej, ale nie sprzeciwia się zapłacie odsetek za zwłokę, z zastrzeżeniem, że sankcja ta jest zgodna z zasadą proporcjonalności, co należy do oceny sądu odsyłającego.

   W istocie o ile państwa członkowskie mogą ustanawiać sankcje w przypadku nieprzestrzegania obowiązków mających na celu zapewnienie prawidłowego poboru podatku i zapobiegania oszustwom, to jednak nie powinny one wychodzić poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia zamierzonego celu. Z uwagi na dominujące miejsce, jakie zajmuje prawo do odliczenia we wspólnym systemie podatku od wartości dodanej, sankcja polegająca na całkowitej odmowie prawa odliczenia wydaje się nieproporcjonalna w przypadku, w którym nie stwierdzono istnienia jakiegokolwiek oszustwa lub zagrożenia dla budżetu państwa.

   (por. pkt 67, 70, 77; pkt 2 sentencji)