Sprawa C-172/11

Georges Erny

przeciwko

Daimler AG – Werk Wörth

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Arbeitsgericht Ludwigshafen am Rhein)

„Swobodny przepływ pracowników — Artykuł 45 TFUE — Rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 — Artykuł 7 ust. 4 — Zasada niedyskryminacji — Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia wypłacany pracownikom objętym systemem zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy przed przejściem na emeryturę — Pracownicy przygraniczni podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w państwie miejsca zamieszkania — Fikcyjne uwzględnienie podatku od wynagrodzeń obowiązującego w państwie członkowskim zatrudnienia”

Streszczenie wyroku

1. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Równość traktowania – Przedmiotowy zakres stosowania – Wynagrodzenie – Pojęcie – Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia wypłacany pracownikom objętym systemem stopniowego przechodzenia na emeryturę – Włączenie

   (art. 45 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1612/68, art. 7 ust. 4)

2. Prawo Unii – Zasady – Równość traktowania – Dyskryminacja ze względu na przynależność państwową – Pojęcie – Dyskryminacja pośrednia – Włączenie – Zakaz

3. Swobodny przepływ osób – Pracownicy – Równość traktowania – Przywileje socjalne – Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia wypłacany pracownikom w ramach systemu stopniowego przechodzenia na emeryturę – Zastosowanie wobec pracownika podlegającego opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania i korzystającego z konwencji w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, fikcyjnego odliczenia podatku od wynagrodzeń w państwie członkowskim zatrudnienia przy obliczaniu tego dodatku – Dyskryminacja pośrednia – Niedopuszczalność – Względy uzasadniające – Brak

   (art. 45 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1612/68, art. 7 ust. 4)

4. Prawa podstawowe – Prawo do rokowań zbiorowych – Zgodność z wymogami odnoszącymi się do podstawowych swobód gwarantowanych przez traktat

1.  Świadczenie takie jak dodatek wyrównawczy, które jest wypłacane w uzupełnieniu wynagrodzenia przyznanego pracownikom objętym systemem stopniowego przechodzenia na emeryturę, bezsprzecznie należy – jako składnik wynagrodzenia – do przedmiotowego zakresu stosowania art. 45 TFUE, jak i art. 7 rozporządzenia nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty, który wyjaśnia i wprowadza w życie niektóre prawa pracowników migracyjnych wynikające z art. 45 TFUE, niezależnie od okoliczności, że na mocy przepisów krajowych ten dodatek wyrównawczy jest częściowo finansowany z funduszy publicznych w formie zwrotu wypłacanego pracodawcy.

   (por. pkt 37, 38)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 39, 40)

3.  Artykuł 45 TFUE i art. 7 ust. 4 rozporządzenia nr 1612/68 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty stoją na przeszkodzie postanowieniom porozumień zbiorowych i indywidualnych, zgodnie z którymi dodatek wyrównawczy wypłacany przez pracodawcę w ramach systemu stopniowego przechodzenia na emeryturę należy obliczać w taki sposób, by podatek od wynagrodzeń należy w państwie członkowskim zatrudnienia był w sposób fikcyjny odejmowany przy określaniu podstawy obliczania tego dodatku, podczas gdy zgodnie z umową podatkową o unikaniu podwójnego opodatkowania uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia wypłacane pracownikom, którzy nie mieszkają w państwie członkowskim zatrudnienia, podlegają opodatkowaniu w państwie członkowskim miejsca zamieszkania tych pracowników. Zgodnie ze wspomnianym art. 7 ust. 4 postanowienia takie są nieważne. Artykuł 45 TFUE oraz przepisy rozporządzenia nr 1612/68 pozostawiają państwom członkowskim i partnerom społecznym wolny wybór pomiędzy różnymi rozwiązaniami właściwymi do realizacji celów tych odpowiednich przepisów.

   W istocie jeśli przepis prawa krajowego lub postanowienie umowne nie są obiektywnie uzasadnione i proporcjonalne do realizowanego celu, należy je uznać za pośrednio dyskryminujące, gdy ze swej natury dotykają on bardziej pracowników migrujących niż pracowników krajowych i w konsekwencji istnieje ryzyko postawienia tych pierwszych w gorszej sytuacji.

   (por. pkt 41, 54; sentencja)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 50)