This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CJ0539
Streszczenie wyroku
Streszczenie wyroku
Postanowienia podatkowe – Harmonizacja ustawodawstw – Wspólny system wymiany informacji – Współpraca administracyjna w dziedzinie podatku od wartości dodanej – Kompetencja kontrolna Trybunału Obrachunkowego – Zakres
(art. 248 ust. 1–3 WE; rozporządzenie Rady nr 1798/2003)
Państwo członkowskie sprzeciwiając się przeprowadzeniu przez Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej kontroli na swoim terytorium, dotyczących współpracy administracyjnej na podstawie rozporządzenia nr 1798/2003 w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie podatku od wartości dodanej i sposobów jego stosowania, uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 248 ust. 1–3 WE.
Artykuł 248 WE, który doprecyzowuje sposób, w jaki Trybunał Obrachunkowy powinien wykonywać swoją misję jaka jest kontrola rachunków, przewiduje, że Trybunał kontroluje rachunki wszystkich dochodów i wydatków, zgodność z prawem i prawidłowość dochodów i wydatków i zapewnia należyte zarządzanie finansami. Artykuł 248 ust. 3 WE upoważnia Trybunał Obrachunkowy do dokonywania kontroli dokumentów, w razie potrzeby na miejscu, między innymi w państwach członkowskich.
System środków własnych ustanowiony w wykonaniu traktatu ma na celu w odniesieniu do środków uzyskanych z podatku od wartości dodanej stworzenie po stronie państw członkowskich obowiązku przekazania Wspólnocie, jako środków własnych, części kwot, które otrzymują tytułem owego podatku. Ponieważ zmierzają one do zwalczenia oszustw podatkowych i unikania opodatkowania w dziedzinie podatku od wartości dodanej we wszystkich państwach członkowskich, mechanizmy współpracy nałożone na państwa członkowskie na podstawie rzeczonego rozporządzenia same mogą wywoływać bezpośredni i istotny wpływ na rzeczywisty pobór przychodów z owego podatku, a w związku z tym – na przekazanie do budżetu wspólnotowego środków z podatku od wartości dodanej. Rzeczywiste stosowanie przez państwo członkowskie zasad dotyczących współpracy ustanowionych przez rozporządzenie nr 1798/2003 jest zatem w stanie uwarunkować nie tylko zdolność tego państwa do skutecznego zwalczania oszustw podatkowych i unikania opodatkowania na jego własnym terytorium, ale również zdolność innych państw członkowskich do zapewnienia takiego zwalczania na ich odpowiednich terytoriach, szczególnie wówczas, gdy prawidłowe stosowanie podatku od wartości dodanej w innych państwach członkowskich zależy od informacji posiadanych przez rzeczone państwo członkowskie lub informacji, która mogła łatwiej zostać uzyskana przez ostatnie z wymienionych państw.
Kontrola przez Trybunał Obrachunkowy w kwestii współpracy administracyjnej na podstawie rozporządzenia nr 1798/2003, dotyczy istotnie środków własnych Wspólnoty rozważanych z punktu widzenia ich zgodności z prawem i związanego z tym prawidłowego zarządzenia finansami oraz pozostaje w ten sposób w bezpośrednim związku z uprawnieniami przyznanymi tej instytucji przez art. 248 WE.
(por. pkt 59–61, 71, 77, 79, 81; pkt 1 sentencji)