Keywords
Summary

Keywords

1. Pomoc przyznawana przez państwa – Zakaz – Odstępstwa – Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji – Kryteria oceny – Skutek wydanych przez Komisję wytycznych

(art. 87 ust. 3 WE)

2. Pomoc przyznawana przez państwa – Zakaz – Odstępstwa – Pomoc, w stosunku do której można zastosować odstępstwo przewidziane w art. 87 ust. 3 lit. c) WE – Pomoc na inwestycje w sektorze rolnym

(art. 33 WE, 36 akapit pierwszy WE, art. 87 ust. 3 lit. c) WE; komunikat Komisji 2000/C 28/02)

Summary

1. Przy stosowaniu art. 87 ust. 3 WE Komisji przysługuje szeroki zakres uznania, z czym wiąże się dokonywanie złożonych ocen ekonomicznych i społecznych, które należy przeprowadzać w świetle uwarunkowań wspólnotowych. Przyjmując takie normy postępowania i ogłaszając poprzez ich publikację, że będzie je stosować od tej pory do przypadków w nich przewidzianych, Komisja sama wyznacza sobie granice uznania i nie może odejść od tych norm bez narażania się, w odpowiednim przypadku, na sankcję z tytułu naruszenia ogólnych zasad prawa takich jak zasada równego traktowania lub zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań. W związku z powyższym w szczególnej dziedzinie pomocy państwa Komisja jest związana wytycznymi i komunikatami, które wydaje, o ile nie są one rozbieżna z postanowieniami traktatu.

(por. pkt 46, 47)

2. Komisja może uznać za niezgodny ze wspólnym rynkiem środek przeznaczony dla danego regionu lub danej działalności, jeżeli został on przyznany w sektorze takim jak sektor przetwarzania produktów rolnych, w którym wszelki wzrost produkcji przy braku normalnych możliwości zbytu może zniekształcić wymianę handlową w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem, niezależnie od korzystnych skutków dla regionu działalności objętej pomocą.

W istocie art. 87 ust. 3 lit. c) WE należy interpretować w ten sposób, że co do zasady, jeżeli pomoc została przyznana na rynku, na którym występuje nadwyżka możliwości produkcyjnych, może ona zmienić warunki wymiany handlowej w sposób sprzeczny ze wspólnym interesem.

Okoliczność, iż pomoc ma również korzystne skutki dla regionu lub sektora gospodarczego, którego dotyczy, nie musi oznaczać, że powinna ona zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem. Zgodnie bowiem z art. 87 ust. 3 lit. c) WE, jeżeli środek pomocowy zmienia warunki wymiany handlowej w sposób sprzeczny ze wspólnym interesem, nie może zostać uznany za zgodny ze wspólnym rynkiem, niezależnie od ewentualnych korzystnych skutków, które powoduje. Natomiast przy ocenie wpływu na wymianę handlową Komisja powinna wziąć pod uwagę wszystkie cechy charakteryzujące dany środek i rynek, którego on dotyczy.

Taka wykładnia prawa pierwotnego ma zastosowanie także do pomocy w sektorze rolnym. Zgodnie bowiem z art. 36 akapit pierwszy WE, w którym ustanowione zostało pierwszeństwo polityki rolnej wobec celów traktatu w dziedzinie konkurencji, ewentualne stosowanie w tym zakresie postanowień traktatu wymaga uwzględnienia celów określonych w art. 33 WE, to znaczy celów polityki rolnej. Przy ocenie zgodności pomocy państwa przyznanej w tym sektorze Komisja powinna zatem uwzględnić wymogi tej polityki zgodne z wymogami wspólnego rynku jako całości. Do tych wymogów należy kontrola produkcji.

W konsekwencji zasady postępowania zawarte w pkt 4.2.5 wytycznych Wspólnoty dotyczących pomocy państwa w sektorze rolnym, zgodnie z którymi Komisja za niezgodną ze wspólnym rynkiem uznaje pomoc związaną z przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych przyznaną przy braku normalnych możliwości zbytu, są zgodne z postanowieniami prawa pierwotnego, a w szczególności z art. 87 ust. 3 lit. c) WE stosowanym z poszanowaniem celów wspólnej polityki rolnej.

(por. pkt 48-53)