Този документ е извадка от уебсайта EUR-Lex.
Документ 62008CJ0201
Streszczenie wyroku
Streszczenie wyroku
Sprawa C-201/08
Plantanol GmbH & Co. KG
przeciwko
Hauptzollamt Darmstadt
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hessisches Finanzgericht)
„Dyrektywa 2003/30/WE — Wspieranie użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych — Dyrektywa 2003/96/WE — Wspólnotowe przepisy ramowe dotyczące opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej — Mieszanka oleju roślinnego, dodatków i paliwa — Biopaliwa — Uregulowanie krajowe — Zwolnienia z podatku — Zastąpienie zwolnienia obowiązkiem przestrzegania minimalnej proporcji biopaliwa w paliwach — Zgodność z dyrektywami 2003/30/WE i 2003/96/WE — Ogólne zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań”
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 września 2009 r. I ‐ 8346
Streszczenie wyroku
Środowisko naturalne – Wspieranie użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych – Dyrektywa 2003/30
(dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/30, art. 3)
Środowisko naturalne – Wspieranie użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych – Dyrektywa 2003/30
(dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/30)
Artykuł 3 dyrektywy 2003/30 w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on regulacji krajowej, takiej jak w sprawie przed sądem krajowym, która wyklucza z systemu zwolnień podatkowych dotyczących biopaliw produkt, mający postać mieszanki oleju roślinnego, oleju napędowego z ropy naftowej i specjalnych dodatków.
W istocie po pierwsze, z motywu 19 tej dyrektywy wynika, że o ile system zwolnień podatkowych stanowi jeden ze środków dostępnych dla państw członkowskich w celu realizacji celów dyrektywy, to inne środki są również możliwe, w tym pomoc finansowa dla przemysłu przetwórczego lub ustalenie obowiązkowego udziału procentowego biopaliw dla przedsiębiorstw naftowych.
Po drugie, z art. 3 ust. 4 dyrektywy 2003/30 wynika, że państwa członkowskie mają szeroki zakres swobody uznania co do produktów, jakie zamierzają promować w celu realizacji celów tej dyrektywy, skoro mogą zdecydować się na promowanie niektórych rodzajów biopaliw, przy uwzględnieniu ich ogólnego oszczędnego bilansu klimatycznego i ekologicznego oraz ich konkurencyjności, a także bezpieczeństwa dostaw.
(por. pkt 36, 37, 41; pkt 1 sentencji)
W ramach dyrektywy 2003/30 w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych ogólne zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań nie sprzeciwiają się temu, by państwo członkowskie zniosło przed przewidzianym pierwotnie dniem utraty mocy system zwolnień podatkowych stosowany w odniesieniu do produktu, mającego postać mieszanki oleju roślinnego, oleju napędowego z ropy naftowej i specjalnych dodatków. W każdym razie zniesienie to nie wymaga wystąpienia wyjątkowych okoliczności. Do sądu krajowego należy jednak ocena, w ramach całościowej analizy in concreto, czy zasady te były przestrzegane w rozpatrywanej przez niego sprawie z uwzględnieniem wszystkich jej istotnych okoliczności.
(por. pkt 68; pkt 2 sentencji)