Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62021TO0157

    Postanowienie Sądu (dziesiąta izba) z dnia 18 listopada 2021 r.
    RG przeciwko Radzie Unii Europejskiej.
    Skarga o stwierdzenie nieważności – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską i Euratomem, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem, z drugiej strony – Decyzja Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy o handlu i współpracy – Mechanizm wydawania osób na podstawie nakazu aresztowania – Osoba zatrzymana i aresztowana w Irlandii po zakończeniu okresu przejściowego w celu wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego przez Zjednoczone Królestwo w okresie przejściowym – Brak indywidualnego oddziaływania – Akt nieregulacyjny – Niedopuszczalność.
    Sprawa T-157/21.

    ECLI identifier: ECLI:EU:T:2021:829

     Postanowienie Sądu (dziesiąta izba) z dnia 18 listopada 2021 r. –
    RG/Rada

    (sprawa T‑157/21)

    Skarga o stwierdzenie nieważności – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Umowa o handlu i współpracy między Unią Europejską i Euratomem, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem, z drugiej strony – Decyzja Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy o handlu i współpracy – Mechanizm wydawania osób na podstawie nakazu aresztowania – Osoba zatrzymana i aresztowana w Irlandii po zakończeniu okresu przejściowego w celu wykonania europejskiego nakazu aresztowania wydanego przez Zjednoczone Królestwo w okresie przejściowym – Brak indywidualnego oddziaływania – Akt nieregulacyjny – Niedopuszczalność

    1. 

    Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Przesłanki dopuszczalności – Interes prawny – Legitymacja procesowa czynna – Decyzja dotycząca podpisania i tymczasowego stosowania umowy międzynarodowej – Uwzględnienie samej treści umowy międzynarodowej

    (art. 263 akapit czwarty TFUE)

    (zob. pkt 21)

    2. 

    Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Akty dotyczące ich bezpośrednio i indywidualnie – Indywidualne oddziaływanie aktu o charakterze generalnym – Wymogi – Decyzja Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Euratomem, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem, z drugiej strony – Skarga wniesiona przez osobę, której dotyczy wniosek na podstawie europejskiego nakazu aresztowania wydanego przed okresem przejściowym, objęty tą umową – Brak indywidualnego oddziaływania – Niedopuszczalność

    (art. 263 akapit czwarty TFUE; decyzja Komisji 2020/2252)

    (zob. pkt 26, 27, 29–32)

    3. 

    Skarga o stwierdzenie nieważności – Osoby fizyczne lub prawne – Pojęcie aktu regulacyjnego w rozumieniu art. 263 akapit czwarty TFUE – Decyzja dotycząca podpisania i tymczasowego stosowania umowy międzynarodowej – Wyłączenie

    (art. 263 akapit czwarty TFUE; decyzja Komisji 2020/2252)

    (zob. pkt 35, 37–41)

    Przedmiot

    Oparte na art. 263 TFUE żądanie stwierdzenia nieważności części decyzji Rady (UE) 2020/2252 z dnia 29 grudnia 2020 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy o handlu i współpracy między Unią Europejską i Europejską Wspólnotą Energii Atomowej, z jednej strony, a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z drugiej strony, oraz Umowy między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie procedur bezpieczeństwa na potrzeby wymiany i ochrony informacji niejawnych (Dz.U. 2020, L 444, s. 2).

    Sentencja

    1) 

    Skarga zostaje odrzucona.

    2) 

    Postępowanie zostaje umorzone w zakresie złożonych przez Irlandię i Komisję Europejską wniosków o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

    3) 

    RG pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej, z wyjątkiem kosztów związanych ze złożeniem wniosków o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

    4) 

    RG, Rada, Irlandia i Komisja pokrywają własne koszty związane ze złożeniem wniosków o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

    Top