This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020CO0641
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 5 maja 2021 r.
VT przeciwko Centre public d’action sociale de Líège (CPAS).
Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Dyrektywa 2008/115/WE – Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich – Decyzja nakazująca powrót – Sądowy środek zaskarżenia – Tymczasowe prawo pobytu i prawo do pomocy społecznej podczas okresu, w którym skarga jest zawisła.
Sprawa C-641/20.
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 5 maja 2021 r.
VT przeciwko Centre public d’action sociale de Líège (CPAS).
Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Dyrektywa 2008/115/WE – Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich – Decyzja nakazująca powrót – Sądowy środek zaskarżenia – Tymczasowe prawo pobytu i prawo do pomocy społecznej podczas okresu, w którym skarga jest zawisła.
Sprawa C-641/20.
ECLI identifier: ECLI:EU:C:2021:374
Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 5 maja 2021 r. –
CPAS de Liège
(sprawa C‑641/20) ( 1 )
Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Dyrektywa 2008/115/WE – Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich – Decyzja nakazująca powrót – Sądowy środek zaskarżenia – Tymczasowe prawo pobytu i prawo do pomocy społecznej podczas okresu, w którym skarga jest zawisła
|
1. |
Pytania prejudycjalne – Odpowiedź niebudząca jakiejkolwiek uzasadnionej wątpliwości – Odpowiedź, która może zostać w sposób jednoznaczny wyprowadzona z orzecznictwa – Stosowanie art. 99 regulaminu postępowania (art. 267 TFUE; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 99) (zob. pkt 20, 21) |
|
2. |
Kontrole graniczne, azyl i imigracja – Polityka imigracyjna – Powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich – Dyrektywa Rady 2008/115 – Skarga na decyzję nakazującą powrót – Uregulowanie krajowe nieprzyznające skutku zawieszającego środkowi odwoławczemu wniesionemu od takiej decyzji podjętej w wyniku cofnięcia statusu uchodźcy obywatelowi państwa trzeciego cierpiącemu na poważną chorobę – Wykonanie owej decyzji mogące narazić tego obywatela na poważne ryzyko ciężkiego i nieodwracalnego pogorszenia stanu zdrowia – Niedopuszczalność – Brak tymczasowego prawa pobytu i zapewnienia zaspokojenia podstawowych warunków bytowych wspomnianego obywatela aż do zakończenia postępowania – Niedopuszczalność – Skutek zawieszający z mocy prawa tej skargi przed sądem – Obowiązki sądu krajowego – Zakres [Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 19 ust. 2, art. 47; dyrektywa 2008/115 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 3 pkt 4, 5, 13, art. 14 ust. 1 lit. b); dyrektywa 2011/95 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 11] (zob. pkt 26–29, 32; sentencja) |
Sentencja
Artykuły 5 i 13 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich w świetle art. 19 ust. 2 i art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 14 ust. 1 lit. b) tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, które nie przyznaje skutku zawieszającego z mocy prawa skardze wniesionej przez obywatela państwa trzeciego na decyzję nakazującą powrót w rozumieniu art. 3 pkt 4 wspomnianej dyrektywy, która to decyzja została wydana wobec niego w następstwie cofnięcia mu przez właściwy organ statusu uchodźcy na podstawie art. 11 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony, i w związku z tym tymczasowego prawa do pobytu oraz do zapewnienia zaspokojenia podstawowych potrzeb do chwili wydania orzeczenia w przedmiocie tej skargi w wyjątkowym przypadku, w którym obywatel ten, cierpiący na poważną chorobę, może wskutek wykonania tej decyzji zostać narażony na poważne ryzyko ciężkiego i nieodwracalnego pogorszenia stanu zdrowia. W tych ramach sąd krajowy rozpatrujący spór, którego rozstrzygnięcie jest związane z ewentualnym skutkiem zawieszającym decyzji nakazującej powrót, powinien uznać, że skarga wniesiona na tę decyzję wywołuje z mocy prawa skutek zawieszający, o ile skarga ta zawiera argumentację, która nie wydaje się oczywiście bezpodstawna i która ma na celu wykazanie, iż wykonanie tej decyzji naraziłoby obywatela państwa trzeciego na poważne ryzyko ciężkiego i nieodwracalnego pogorszenia stanu zdrowia.
( 1 ) Dz.U. C 44 z 8.2.2021.