This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017CJ0532
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 4 lipca 2018 r.
Wolfgang Wirth i in. przeciwko Thomson Airways Ltd.
Odesłanie prejudycjalne – Transport – Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 – Artykuł 2 lit. b) – Zakres stosowania – Pojęcie „obsługującego przewoźnika lotniczego” – Umowa załogowej dzierżawy samolotu („wet lease”).
Sprawa C-532/17.
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 4 lipca 2018 r.
Wolfgang Wirth i in. przeciwko Thomson Airways Ltd.
Odesłanie prejudycjalne – Transport – Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 – Artykuł 2 lit. b) – Zakres stosowania – Pojęcie „obsługującego przewoźnika lotniczego” – Umowa załogowej dzierżawy samolotu („wet lease”).
Sprawa C-532/17.
Court reports – general
Sprawa C‑532/17
Wolfgang Wirth i in
przeciwko
Thomson Airways Ltd.
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Hamburg)
Odesłanie prejudycjalne – Transport – Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 – Artykuł 2 lit. b) – Zakres stosowania – Pojęcie „obsługującego przewoźnika lotniczego” – Umowa załogowej dzierżawy samolotu („wet lease”)
Streszczenie – wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 4 lipca 2018 r.
Transport – Transport lotniczy – Rozporządzenie nr 261/2004 – Odszkodowanie i pomoc dla pasażerów – Obsługujący przewoźnik lotniczy – Pojęcie – Przewoźnik lotniczy wydzierżawiający innemu przewoźnikowi lotniczemu, samolot wraz załogą w ramach umowy załogowej dzierżawy samolotu („wet lease”) – Wyłączenie
[rozporządzenie nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 2 lit. b)]
Pojęcie „obsługującego przewoźnika lotniczego” w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, a w szczególności jego art. 2 lit. b), należy interpretować w ten sposób, że nie obejmuje ono przewoźnika lotniczego, takiego jak w postępowaniu głównym, który wydzierżawia innemu przewoźnikowi lotniczemu, samolot wraz załogą w ramach umowy załogowej dzierżawy samolotu („wet lease”), ale nie ponosi odpowiedzialności operacyjnej za loty również wówczas, gdy potwierdzenie rezerwacji miejsca w samolocie wydane pasażerom wskazuje, że lot jest wykonywany przez tego pierwszego przewoźnika.
W tym względzie należy wskazać, że zgodnie z art. 2 lit. b) rozporządzenia nr 261/2004 pojęcie „obsługującego przewoźnika lotniczego” należy rozumieć jako oznaczające „przewoźnika lotniczego wykonującego lub zamierzającego wykonać lot zgodnie z umową zawartą z pasażerem lub działającego w imieniu innej osoby, prawnej lub fizycznej, mającej umowę z tym pasażerem”. Definicja ta ustanawia zatem dwie kumulatywne przesłanki uznania przewoźnika lotniczego za „obsługującego przewoźnika lotniczego”, a mianowicie z jednej strony wykonanie danego lotu, oraz, z drugiej strony, istnienie umowy zawartej z pasażerem. W odniesieniu do pierwszej przesłanki wyróżnione jest pojęcie „lotu”, które stanowi jej główny element. Trybunał zaś orzekł już, że pojęcie to należy interpretować jako „operację transportu lotniczego, stanowiąc tym samym w pewien sposób »odcinek« tego transportu, obsługiwany przez przewoźnika lotniczego, który wytycza swoją trasę”(wyroki: z dnia 10 lipca 2008 r., Emirates Airlines, C‑173/07, EU:C:2008:400, pkt 40; z dnia 13 października 2011 r., Sousa Rodríguez i in., C‑83/10, EU:C:2011:652, pkt 27; z dnia 22 czerwca 2016 r., Mennens, C‑255/15, EU:C:2016:472, pkt 20).
Wynika z tego, że za obsługującego przewoźnika lotniczego należy uznać przewoźnika, który w ramach swojej działalności w zakresie transportu pasażerskiego podejmuje decyzję o przeprowadzeniu konkretnego lotu, włącznie z ustaleniem jego trasy, a tym samym o stworzeniu dla zainteresowanych oferty przewozu lotniczego. Podjęcie tego rodzaju decyzji oznacza bowiem, że przewoźnik ten ponosi odpowiedzialność za wykonanie tego lotu, w tym między innymi za ewentualne odwołanie lub duże opóźnienia w przylocie. W niniejszej sprawie jest bezsporne, że spółka Thomson Airways jedynie wydzierżawiła samolot i załogę, która wykonała lot rozpatrywany w postępowaniu głównym, jednak decyzja w przedmiocie określenia i realizacji trasy została podjęta przez TUIFly. W tych okolicznościach, bez konieczności badania drugiej przesłanki kumulatywnej przewidzianej w art. 2 lit. b) rozporządzenia nr 261/2004, należy stwierdzić, że przewoźnik lotniczy, tego rodzaju jak Thomson Airways w postępowaniu głównym, który wydzierżawia samolot i załogę innemu przewoźnikowi lotniczemu, nie może w każdym razie być uznany za „obsługującego przewoźnika lotniczego” w rozumieniu rozporządzenia nr 261/2004, a w szczególności jego art. 2 lit. b).
(zob. pkt 17–22, 26; sentencja)