Sprawa C‑169/17

Asociación Nacional de Productores de Ganado Porcino

przeciwko

Administración del Estado

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo)

Odesłanie prejudycjalne – Artykuły 34 i 35 TFUE – Swobodny przepływ towarów – Ograniczenia ilościowe – Środki o skutku równoważnym – Ochrona świń – Produkty wytwarzane lub sprzedawane w Hiszpanii – Normy jakości dla mięsa, szynki, łopatki i schabu ze świń rasy iberyjskiej – Warunki dotyczące używania nazwy „de cebo” – Poprawa jakości produktów – Dyrektywa 2008/120/WE – Zakres obowiązywania

Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 14 czerwca 2018 r.

1. Swobodny przepływ towarów – Ograniczenia ilościowe – Środki o skutku równoważnym – Uregulowanie krajowe zastrzegające używanie niektórych nazw handlowych na rzecz wyrobów ze świń rasy iberyjskiej spełniających pewne warunki – Istnienie klauzuli wzajemnego uznawania produktów pochodzących z innych państw członkowskich – Dopuszczalność

   (art. 34 TFUE, 35 TFUE)

2. Rolnictwo – Zbliżanie ustawodawstw – Ochrona świń – Dyrektywa Rady 2008/120 – Warunki hodowli – Uregulowanie krajowe zastrzegające używanie niektórych nazw handlowych na rzecz wyrobów ze świń rasy iberyjskiej spełniających pewne warunki – Warunki hodowli surowsze niż zawarte w owej dyrektywie i mające na celu poprawę jakości produktów – Uregulowanie nieobjęte zakresem stosowania tej dyrektywy

   [dyrektywa Rady 2008/120, art. 3 ust. 1 lit. a), ust. 12]

1.  Artykuły 34 i 35 TFUE należy interpretować w ten sposób, że:

   –

   artykuł 34 TFUE nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak sporne w postępowaniu głównym, zgodnie z którym nazwa handlowa „iberico de cebo” może być przyznana jedynie produktom spełniającym określone wymogi ustanowione w tym uregulowaniu krajowym, ponieważ to uregulowanie pozwala na przywóz i wprowadzanie do obrotu produktów z państw członkowskich innych niż państwo, w którym przyjęto omawiane uregulowanie krajowe pod nazwami, którymi opatrzone są te produkty zgodnie z uregulowaniem państwa członkowskiego ich pochodzenia, nawet jeśli są one podobne do nazw określonych w uregulowaniu krajowym spornym w postępowaniu głównym, zbliżone do nich lub z nimi zbieżne;

   –	artykuł 35 TFUE nie stoi na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak sporne w postępowaniu głównym.

   (zob. pkt 28, 31; pkt 1 sentencji)

2.  Artykuł 3 ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 2008/120/WE z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającej minimalne normy ochrony świń, w związku z art. 12 tej dyrektywy, należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak sporne w postępowaniu głównym, uzależniającemu używanie niektórych nazw handlowych w odniesieniu do produktów ze świń rasy iberyjskiej wytwarzanych lub sprzedawanych w Hiszpanii od przestrzegania przez producentów warunków hodowli świń rasy iberyjskiej bardziej restrykcyjnych niż warunki przewidziane w tym art. 3 ust. 1 lit. a) i minimalnego wieku przy uboju wynoszącego dziesięć miesięcy.

   Tymczasem należy zauważyć, że celem uregulowania krajowego spornego w postępowaniu głównym nie jest ochrona świń, ale poprawa jakości produktów, w związku z czym nie wchodzi ono w zakres stosowania dyrektywy 2008/120.

   Jednak, zwiększając zarówno minimum powierzchni podłogi, z której świnie powinny korzystać, jak i minimum wieku w momencie uboju uregulowanie to nie może naruszać dobrostanu zwierząt, a zatem nie jest niezgodne ze wspomnianą dyrektywą.

   (zob. pkt 34, 35, 36, pkt 2 sentencji)