Sprawa T‑39/16

Nanu-Nana Joachim Hoepp GmbH & Co. KG

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej

Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Rejestracja międzynarodowa wskazująca Unię Europejską – Graficzny znak towarowy NANA FINK – Wcześniejszy słowny znak towarowy Unii Europejskiej NANA – Brak podobieństwa towarów – Artykuł 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 207/2009 – Zakres badania przeprowadzanego przez izbę odwoławczą – Obowiązek rozpoznania odwołania w całości

Streszczenie – wyrok Sądu (piąta izba) z dnia 6 kwietnia 2017 r.

1. Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie odwoławcze – Skarga do sądu Unii – Interpretacja wykazu towarów, dla których znak towarowy jest zarejestrowany – Kwestie stanowiące część stanu faktycznego i prawnego przed izbą odwoławczą – Dopuszczalność

   (regulamin postępowania przed Sądem, art. 188; rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 65 ust 2)

2. Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie odwoławcze – Decyzja w przedmiocie odwołania – Obowiązek izby odwoławczej – Zakres – Nierozpoznanie odwołania w całości – Naruszenie istotnego wymogu proceduralnego – Konsekwencje

   (rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 64 ust. 1 zdanie pierwsze)

3. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Określenie towarów lub usług, do których odnosi się znak towarowy – Obowiązek sprecyzowania przez zgłaszającego towarów lub usług objętych zgłoszeniem

   (rozporządzenie Komisji nr 2868/95, art. 1 zasada 2 ust. 2)

4. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Kryteria oceny

   [rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

5. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Graficzny znak towarowy NANA FINK i słowny znak towarowy NANA

   [rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit. b)]

6. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Podobieństwo rozpatrywanych towarów lub usług – Kryteria oceny – Komplementarność towarów i usług

   [rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 8 ust. 1 lit b)]

7. Znak towarowy Unii Europejskiej – Decyzje Urzędu – Zgodność z prawem – Badanie przez sąd Unii – Kryteria

   (rozporządzenie Rady nr 207/2009)

1.  Skarga wniesiona do Sądu na mocy art. 65 ust. 2 rozporządzenia 207/2009 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej ma na celu kontrolę zgodności z prawem decyzji izb odwoławczych. W ramach wspomnianego rozporządzenia, na podstawie jego art. 76, ta kontrola zgodności z prawem powinna być dokonywana z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sporu rozpoznawanego przez izbę odwoławczą. Ponadto na podstawie art. 188 regulaminu postępowania przed Sądem pisma procesowe składane przez strony w toku postępowania przed Sądem nie mogą zmieniać przedmiotu sporu przed izbą odwoławczą.

   W ramach postępowania w sprawie sprzeciwu interpretacja wykazu towarów objętych wcześniejszym znakiem towarowym jest elementem stanu faktycznego i prawnego rozpatrywanego przed izbą odwoławczą. Aby móc bowiem zbadać identyczność lub podobieństwo rozpatrywanych towarów organy Urzędu muszą zawsze określić towary, które są objęte kolidującymi ze sobą znakami towarowymi, i w tych ramach muszą dokonać w stosownym przypadku interpretacji wykazu towarów, dla których znak towarowy jest zarejestrowany. Nie można zatem uznać, że argument dotyczący interpretacji wykazu towarów objętych wcześniejszym znakiem towarowym wykracza poza ramy sporu zawisłego przed izbą odwoławczą. Kwestie, które muszą zostać obowiązkowo rozstrzygnięte w celu wydania orzeczenia w przedmiocie sporu, stanowią bowiem część stanu faktycznego i prawnego przed izbą odwoławczą.

   (zob. pkt 16, 17, 25, 26)

2.  Zgodnie z brzmieniem art. 64 ust. 1 zdanie pierwsze rozporządzenia 207/2009 w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej „[p]o rozpatrzeniu odwołania co do istoty izba odwoławcza podejmuje decyzję w sprawie odwołania”. Obowiązek ten winien być rozumiany w ten sposób, że izba odwoławcza jest zobowiązana rozpoznać w całości każde ze sformułowanych przed nią żądań, bądź je uwzględniając, bądź je odrzucając jako niedopuszczalne czy też oddalając jako bezzasadne. Zważywszy, że naruszenie tego obowiązku może wpływać na treść decyzji wydanej przez izbę odwoławczą, chodzi tu o istotny wymóg proceduralny, którego naruszenie może zostać uwzględnione przez Sąd z urzędu.

   (zob. pkt 37)

3.  Na mocy zasady 2 ust. 2 rozporządzenia nr 2868/95 wykonującego rozporządzenie nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego wykaz towarów i usług, dla których wnosi się o rejestrację znaku towarowego, musi być sporządzony w taki sposób, aby jasno wskazywał na ich charakter.

   Z powyższego wynika, że do osoby wnoszącej o rejestrację oznaczenia jako unijnego znaku towarowego należy zawarcie w zgłoszeniu wykazu towarów lub usług, dla których wnosi się o rejestrację, oraz przedstawienie dla każdego z tych towarów lub dla każdej z tych usług opisu jasno wskazującego na ich charakter.

   Ten wymóg jasności został ponadto wzmocniony orzecznictwem Trybunału zgodnie z którym towary i usługi, w odniesieniu do których wnosi się o rejestrację unijnego znaku towarowego, muszą być wskazane przez zgłaszającego w sposób wystarczająco jasny i precyzyjny, aby umożliwić właściwym organom i podmiotom gospodarczym, na tej jedynej podstawie, ustalenie zakresu ochrony przyznanej przez znak towarowy.

   (zob. pkt 43–45)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 55, 56)

5.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 59, 80, 90–92)

6.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 68, 73, 74)

7.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 84)