Sprawa C‑488/16 P

Bundesverband Souvenir – Geschenke – Ehrenpreise eV

przeciwko

Urzędowi Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)

Odwołanie – Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku – Słowny znak towarowy NEUSCHWANSTEIN – Rozporządzenie (WE) nr 207/2009 – Artykuł 7 ust. 1 lit. c) – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Charakter opisowy – Oznaczenie pochodzenia geograficznego – Charakter odróżniający – Artykuł 52 ust. 1 lit. b) – Zła wiara

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 6 września 2018 r.

1. Odwołanie – Zarzuty – Błędna ocena okoliczności faktycznych i dowodów – Kontrola oceny dowodów przez Trybunał – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia

   (art. 256 ust. 1 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)

2. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe składające się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania cech towaru lub usługi – Ocena charakteru opisowego oznaczenia – Nazwy geograficzne

   [rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. c)]

3. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Bezwzględne podstawy odmowy rejestracji – Znaki towarowe składające się wyłącznie z oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania cech towaru lub usługi – Ocena charakteru opisowego oznaczenia – Nazwy geograficzne – Miejsce sprzedaży

   [rozporządzenie Rady nr 207/2009, art. 7 ust. 1 lit. c)]

4. Znak towarowy Unii Europejskiej – Definicja i uzyskanie unijnego znaku towarowego – Ocena dopuszczalności rejestracji oznaczenia – Uwzględnienie wyłącznie uregulowań Unii – Decyzje wydawane przez organy krajowe, niewiążące organów Unii

   (rozporządzenie Rady nr 207/2009)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 29)

2.  Artykuł 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009 w sprawie unijnego znaku towarowego realizuje cel związany z interesem ogólnym polegający na tym, by oznaczenia lub wskazówki mogące służyć w obrocie do opisywania kategorii towarów lub usług objętych zgłoszeniem mogły być swobodnie używane przez wszystkich, w tym jako znaki wspólne lub jako złożone lub graficzne znaki towarowe. Przepis ten stoi zatem na przeszkodzie zarezerwowaniu takich oznaczeń lub wskazówek dla jednego przedsiębiorstwa ze względu na ich rejestrację w charakterze znaku towarowego.

   Szczególnie w odniesieniu do oznaczeń lub wskazówek mogących służyć do oznaczania pochodzenia geograficznego kategorii towarów, dla których wniesiono o rejestrację znaku towarowego, a dokładniej nazw geograficznych, istnieje interes ogólny w zachowaniu ich dostępności, w szczególności ze względu na ich zdolność nie tylko do ewentualnego wskazywania jakości i innych właściwości danych kategorii towarów, ale również z uwagi na ich zdolność do wpływania w różny sposób na preferencje konsumentów, przykładowo poprzez przypisanie towarów miejscu, które może wzbudzać pozytywne odczucia.

   Oznaczenie może zostać wykluczone z rejestracji na podstawie art. 7 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia jedynie w przypadku, gdy nazwa geograficzna, w odniesieniu do której wniesiono o rejestrację w charakterze znaku towarowego, oznacza miejsce, które w chwili zgłoszenia wykazuje w odczuciu zainteresowanych kręgów związek z daną kategorią towarów, lub można w uzasadniony sposób przypuszczać, że w przyszłości taki związek będzie można ustanowić.

   Należy jednak wskazać, iż co do zasady art. 7 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia nie stoi na przeszkodzie rejestracji nazw geograficznych, które nie są znane w zainteresowanych kręgach lub przynajmniej nie są znane jako oznaczenie obszaru geograficznego, ani nazw, odnośnie do których – ze względu na cechy wskazanego miejsca – nie jest prawdopodobne, aby zainteresowane kręgi mogły uznać, że dana kategoria towarów pochodzi z tego miejsca.

   (zob. pkt 36–39)

3.  Trybunał orzekł, że o ile oznaczenie pochodzenia geograficznego towaru jest wprawdzie w zwykłych przypadkach oznaczeniem miejsca, w którym towar został wytworzony lub mógłby być wytworzony, o tyle nie można wykluczyć, że związek między towarem a miejscem geograficznym zależy od innych elementów wiążących, na przykład od okoliczności, że towar ten został wymyślony i zaprojektowany w rozpatrywanym miejscu geograficznym.

   Wynika z tego, że Trybunał nie ograniczył elementów wiążących do miejsca wytwarzania danych produktów. Jednakże nie oznacza to jednak nieuchronnie, że miejsce sprzedaży może stanowić element wiążący między towarami i usługami objętymi zakwestionowanym znakiem towarowym a rozpatrywanym miejscem, i to nawet w przypadku artykułów sprzedawanych jako pamiątki.

   W istocie sama okoliczność, że wspomniane towary i usługi są oferowane w określonym miejscu, nie może stanowić opisowego wskazania ich pochodzenia geograficznego, jako że miejsce sprzedaży wspomnianych towarów i usług nie może jako takie oznaczać właściwości, jakości lub swoistych cech związanych z pochodzeniem geograficznym tych towarów i usług, takich jak rzemiosło, tradycja lub klimat, którymi cechuje się określone miejsce.

   (zob. pkt 48–50)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 72)