Sprawa C‑404/16

Lombard Ingatlan Lízing Zrt.

przeciwko

Nemzeti Adó- és Vámhivatal Fellebbviteli Igazgatóság

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Szegedi Közigazgatási és Munkaügyi Bíróság)

Odesłanie prejudycjalne – Podatek VAT – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuł 90 ust. 1 – Bezpośrednia skuteczność – Podstawa opodatkowania – Obniżenie w przypadku anulowania, wypowiedzenia lub rozwiązania – Obniżenie w przypadku całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności – Rozróżnienie – Wypowiedzenie umowy leasingu z uwagi na nieuiszczenie opłat

Streszczenie – wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 12 października 2017 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych–Wspólny system podatku od wartości dodanej–Podstawa opodatkowania–Obniżenie w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania lub też obniżenia ceny–Pojęcia–Umowa leasingu przewidująca automatyczne przeniesienie własności jego przedmiotu po zakończeniu okresu umowy, wypowiedziana z uwagi na nieuiszczenie opłat–Włączenie

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 90 ust. 1)

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych–Wspólny system podatku od wartości dodanej–Podstawa opodatkowania–Artykuł 90 ust. 1 dyrektywy 2006/112–Obniżenie w przypadku anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania lub też obniżenia ceny–Bezpośrednia skuteczność–Umowa leasingu ostatecznie wypowiedziana z uwagi na niezapłacenie należnych przez leasingobiorcę rat leasingu–Uregulowanie krajowe uznające takie wypowiedzenie za niewywiązanie się z płatności a nie za działanie w rozumieniu art. 90 ust. 2 dyrektywy 2006/112, zakazując w ten sposób obniżenia podstawy opodatkowania dla takiego niewywiązania się z płatności–Brak wpływu

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 90 ust. 1, 2)

1.  Pojęcia „anulowania”, „wypowiedzenia” i „rozwiązania” użyte w art. 90 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że obejmują one przypadek, w którym w ramach umowy leasingu z automatycznym przeniesieniem własności jego przedmiotu po zakończeniu okresu umowy leasingodawca nie może już domagać się od leasingobiorcy uiszczenia należności z tytułu leasingu ze względu na wypowiedzenie przez leasingodawcę tej umowy z powodu niewywiązywania się przez leasingobiorcę z obowiązków umownych.

   (zob. pkt 34; pkt 1 sentencji)

2.  W przypadku gdy doszło do ostatecznego zakończenia umowy leasingu z uwagi na niezapłacenie należnych przez leasingobiorcę rat leasingu, leasingodawca może powołać się na art. 90 ust. 1 dyrektywy 2006/112 wobec państwa członkowskiego w celu uzyskania obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej, mimo iż obowiązujące przepisy prawa krajowego, po pierwsze, uznają taki przypadek za „niewywiązanie się z płatności” w rozumieniu art. 90 ust. 2 tej dyrektywy, a po drugie, nie zezwalają na obniżenie podstawy opodatkowania w przypadku niewywiązania się z płatności.

   (zob. pkt 45; pkt 2 sentencji)