Sprawa C‑355/16

Christian Picart

przeciwko

Ministre des Finances et des Comptes publics

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja)]

Odesłanie prejudycjalne – Umowa w sprawie swobodnego przepływu osób między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Konfederacją Szwajcarską z drugiej strony – Podatki bezpośrednie – Przeniesienie miejsca zamieszkania z państwa członkowskiego do Szwajcarii – Opodatkowanie niezrealizowanych zysków związanych ze znacznymi udziałami w kapitale spółek z siedzibą w państwie członkowskim pochodzenia w ramach tego rodzaju przeniesienia – Zakres zastosowania umowy

Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 15 marca 2018 r.

1. Umowy międzynarodowe–Umowa WE–Szwajcaria w sprawie swobodnego przepływu osób–Swoboda przedsiębiorczości–Wykładnia porozumienia–Automatyczne przełożenie wykładni przepisów prawa Unii na wykładnię owej umowy–Dopuszczalność–Przesłanka–Istnienie wyraźnych postanowień w tym celu

   (Umowa WE–Szwajcaria w sprawie swobodnego przepływu osób)

2. Umowy międzynarodowe–Umowa WE–Szwajcaria w sprawie swobodnego przepływu osób–Zakres stosowania ratione personae–Osoba fizyczna nieobjęta pojęciem „osoby pracującej na własny rachunek” przewidzianym w umowie–Przeniesienie miejsca zamieszkania z państwa członkowskiego do Szwajcarii–Uregulowanie krajowe przewidujące opodatkowanie niezrealizowanych zysków związanych z udziałami w kapitale spółek z siedzibą w państwie członkowskim pochodzenia–Dopuszczalność

   (Umowa WE–Szwajcaria w sprawie swobodnego przepływu osób)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 29)

2.  Ponieważ sytuacja tego rodzaju, jak zaistniała w postępowaniu głównym, nie jest objęta zakresem stosowania ratione personae pojęcia „osoby pracującej na własny rachunek” w rozumieniu umowy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie swobodnego przepływu osób, podpisanej w Luksemburgu w dniu 21 czerwca 1999 r., postanowienia tej umowy należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie przepisom państwa będącego stroną tej umowy, takim, jak przepisy rozpatrywane w postępowaniu głównym, które – wówczas, gdy osoba fizyczna przenosi swoje miejsce zamieszkania z tego państwa do innego państwa będącego stroną tej umowy oraz kontynuuje działalność gospodarczą w pierwszym z tych dwóch państw, przy czym nie przemieszcza się każdego dnia, a przynajmniej raz w tygodniu z miejsca wykonywania działalności gospodarczej do miejsca zamieszkania – przewidują natychmiastowe opodatkowanie niezrealizowanych zysków kapitałowych związanych ze znacznymi udziałami posiadanymi przez tę osobę w kapitale spółek podlegających prawu pierwszego z owych państw w kontekście owego przeniesienia miejsca zamieszkania, i które to przepisy dopuszczają odroczenie zapłaty należnego podatku wyłącznie pod warunkiem ustanowienia gwarancji zapłaty owego podatku, podczas gdy osoba posiadająca tego rodzaju udziały, lecz która w dalszym ciągu zamieszkuje na terytorium pierwszego z tych państw członkowskich, zostaje obciążona podatkiem jedynie w chwili zbycia swych udziałów.

   (zob. pkt 32; sentencja)