Sprawa C‑253/16

Flibtravel International SA

i

Léonard Travel International SA

przeciwko

AAL Renting SA i in.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez cour d’appel de Bruxelles)

Odesłanie prejudycjalne – Artykuł 96 TFUE – Stosowanie – Przepisy krajowe zakazujące udostępniania indywidualnych miejsc siedzących w ramach świadczenia usług taksówkowych – Przepisy krajowe zakazujące określania z góry miejsca przeznaczenia w ramach świadczenia usług taksówkowych – Przepisy krajowe zakazujące nakłaniania klientów w ramach świadczenia usług taksówkowych

Streszczenie – wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 15 marca 2017 r.

Swoboda świadczenia usług – Postanowienia traktatu – Zakres stosowania – Transport – Uregulowanie krajowe zakazujące udostępniania indywidualnych miejsc siedzących w ramach świadczenia usług taksówkowych, określania z góry miejsca przeznaczenia oraz nakłaniania klientów – Wyłączenie

(art. 96 TFUE)

Wykładni art. 96 ust. 1 TFUE należy dokonywać w taki sposób, że przepis ten nie znajduje zastosowania do przepisów takich jak będące przedmiotem sporu w postępowaniu głównym.

Celem tego postanowienia jest zapobieganie przyjmowaniu przez państwa członkowskie środków wsparcia lub ochrony, z których pośrednio korzystaliby klienci danego podmiotu gospodarczego, który stosowałby wobec nich wspomniane stawki i warunki, a nie środki wsparcia i ochrony, z których korzystają inne podmioty gospodarcze wchodzące z nim w relację konkurencyjną.

Wykładnię taką potwierdza art. 96 ust. 2 TFUE, zgodnie z którym Komisja, w celu zezwolenia na wprowadzenie środka co do zasady zakazanego na mocy art. 96 ust. 1 TFUE, uwzględnia w szczególności wymogi właściwej regionalnej polityki gospodarczej, potrzeby regionów słabo rozwiniętych i problemy regionów poważnie dotkniętych okolicznościami politycznymi.

Wykładnia odwrotna, za którą opowiadają się pozwani w postępowaniu głównym, mogłaby w szczególności podważać skuteczność art. 58 TFUE, który wymaga, zgodnie z art. 91 TFUE, by zastosowanie zasad swobody przepływu usług było realizowane poprzez wdrożenie wspólnej polityki przewozowej (zob. wyrok z dnia 22 grudnia 2010 r., Yellow Cab Verkehrsbetrieb, C‑338/09, EU:C:2010:814, pkt 30), ponieważ art. 96 ust. 1 TFUE skutkowałby bezpośrednim zakazem stosowania znacznej części środków, które mogłyby zostać zakwalifikowane jako ograniczenia swobodnego świadczenia usług przewozowych, bez ustanowienia takiej normy przez prawodawcę Unii.

(zob. pkt 20, 21, 23, 24; sentencja)