Sprawa C‑233/16

Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)

przeciwko

Generalitat de Catalunya

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo)

Odesłanie prejudycjalne – Regionalny podatek obciążający wielkopowierzchniowe obiekty handlowe – Swoboda przedsiębiorczości – Ochrona środowiska naturalnego i zagospodarowanie przestrzenne – Pomoc państwa – Środek selektywny – Pismo Komisji informujące o nienadaniu biegu skardze – Pomoc istniejąca

Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 kwietnia 2018 r.

1. Swoboda przedsiębiorczości–Przepisy podatkowe–Podatek dochodowy od osób prawnych–Uregulowanie krajowe dotyczące regionalnego podatku obciążającego wielkopowierzchniowe obiekty handlowe–Dopuszczalność

   (art. 49 TFUE, 54 TFUE)

2. Pomoc przyznawana przez państwa–Pojęcie–Charakter selektywny środka–Odstępstwo od powszechnego systemu podatkowego–Względy uzasadniające wynikające z charakteru i struktury systemu–Kryteria oceny

   (art. 107 ust. 1 TFUE)

3. Pomoc przyznawana przez państwa–Pomoc istniejąca i pomoc nowa–Kwalifikacja jako istniejącej pomocy–Kryteria–Pomoc wynikająca ze zwolnień i obniżek podatku obciążającego wielkopowierzchniowe obiekty handlowe–Wyłączenie

   [art. 108 ust. 1, 3 TFUE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 1 lit. B) (ii), (iv), (v), lit. d), art. 15 ust. 2]

1.  Artykuł 49 i 54 TFUE należy interpretować w ten sposób, iż nie wykluczają one istnienia obciążającego wielkopowierzchniowe obiekty handlowe podatku takiego jak ten rozpatrywany w postępowaniu głównym.

   W rozpatrywanym w postępowaniu głównym ustawodawstwie przewidziane zostało kryterium dotyczące powierzchni sprzedaży obiektu handlowego, które nie wiąże się w żaden sposób z ustanowieniem dyskryminacji bezpośredniej. Z przedstawionego Trybunałowi materiału dowodowego nie wynika też, że kryterium to miałoby w większości przypadków stawiać w gorszej sytuacji obywateli innych państw członkowskich czy też spółki mające siedzibę w innych państwach członkowskich.

   (zob. pkt 32, 33, 35; pkt 1 sentencji)

2.  Nie ma znamion pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE podatek taki jak ten rozpatrywany w postępowaniu głównym, obciążający wielkopowierzchniowe obiekty handlowe w istocie w zależności od ich powierzchni sprzedaży, w zakresie, w jakim zwolnione są z niego obiekty, których powierzchnia sprzedaży nie przekracza 2500 m2. Taki podatek nie ma też znamion pomocy państwa w rozumieniu tego postanowienia w zakresie, w jakim zwolniona jest z niego działalność związana z ogrodnictwem, sprzedażą pojazdów, materiałów budowlanych, maszyn przemysłowych oraz zaopatrzenia dla przemysłu, ani też w zakresie, w jakim podstawa obliczania wymiaru tego podatku jest obniżana o 60% w przypadku tych obiektów handlowych, których działalność polega na sprzedaży mebli, artykułów sanitarnych, drzwi i okien oraz artykułów do majsterkowania, jeśli nie wywierają one tak negatywnego wpływu na środowisko naturalne i ład przestrzenny jak przedsiębiorstwa innego rodzaju, czego sprawdzenie należy jednak do sądu odsyłającego. Taki podatek ma jednak znamiona pomocy państwa w rozumieniu tego postanowienia w zakresie, w jakim zwolnione są z niego wielkopowierzchniowe zbiorcze obiekty handlowe, których powierzchnia sprzedaży przekracza próg 2500 m2.

   (zob. pkt 67, 68; pkt 2 sentencji)

3.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 72–74, 81–83, 86; pkt 3 sentencji)