Sprawa C‑519/15 P

Trafilerie Meridionali SpA

przeciwko

Komisji Europejskiej

„Odwołanie — Konkurencja — Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki — Europejski rynek stali sprężającej — Grzywny — Obliczanie kwoty grzywien — Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r. — Punkt 35 — Nieograniczone prawo orzekania — Obowiązek uzasadnienia — Karta praw podstawowych Unii Europejskiej — Artykuł 47 — Prawo do skutecznego środka prawnego w rozsądnym terminie”

Streszczenie – wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 14 września 2016 r.

1. Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Zakaz – Naruszenia – Porozumienia i uzgodnione praktyki stanowiące jednolite naruszenie – Przypisanie przedsiębiorstwu odpowiedzialności za całość naruszenia bez względu na jego ograniczoną rolę – Dopuszczalność

   (art. 101 TFUE)

2. Odwołanie – Zarzuty – Niewystarczające uzasadnienie – Podanie przez Sąd uzasadnienia dorozumianego – Dopuszczalność – Przesłanki

   (art. 256 TFUE; statut Trybunał Sprawiedliwości, art. 36, art. 53 akapit pierwszy)

3. Konkurencja – Grzywny – Kwota – Ustalenie – Kryteria – Obowiązek uwzględnienia deficytowej sytuacji finansowej danego przedsiębiorstwa – Brak – Rzeczywista zdolność płatnicza przedsiębiorstwa w określonym kontekście społecznym i gospodarczym – Uwzględnienie – Przesłanki – Naruszenie zasady równego traktowania – Brak

   (art. 101 TFUE, 263 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1/2003, art. 23 ust. 2)

4. Odwołanie – Właściwość Trybunału – Zakwestionowanie, ze względów słuszności, oceny dokonanej przez Sąd w zakresie kwoty grzywien nałożonych na przedsiębiorstwa, które naruszyły traktatowe reguły konkurencji – Wyłączenie – Zakwestionowanie tej oceny ze względów dotyczących naruszenia zasady proporcjonalności – Dopuszczalność – Poszanowanie obowiązku uzasadnienia

   (art. 101 TFUE, 102 TFUE, 256 TFUE, 261 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy; rozporządzenie Rady nr 1/2003, art. 31)

5. Postępowanie sądowe – Czas trwania postępowania przed Sądem – Rozsądny termin – Spór co do istnienia naruszenia reguł konkurencji – Niedotrzymanie rozsądnego terminu – Konsekwencje – Wniesienie skargi o odszkodowanie jako skutecznego środka prawnego

   (art. 263 TFUE, 340 TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47 akapit drugi)

6. Odpowiedzialność pozaumowna – Wniosek oparty na przewlekłości postępowania przed Sądem – Przesłanki – Obowiązek rozpoznania w innym składzie niż ten, który rozpoznawał spór zapoczątkowujący postępowanie, którego czas trwania jest krytykowany

   (art. 256 TFUE, 340 TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47 akapit drugi)

7. Postępowanie sądowe – Czas trwania postępowania przed Sądem – Rozsądny termin – Kryteria oceny

   (art. 101 TFUE, 102 TFUE, art. 256 ust. 1 TFUE, art. 268 TFUE, art. 340 akapit drugi TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47 akapit drugi)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 31–33)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 41)

3.  Sąd przedstawiając powody, dla których uznał, że przedsiębiorstwo jest w stanie zapłacić grzywnę z tytułu naruszenie reguł konkurencji Unii w nałożonej na nie wysokości, może on poprzestać, nie naruszając prawa, na ustosunkowaniu się do podniesionego przed nim zarzutu dotyczącego naruszenia zasady równego traktowania, stwierdzając, że sytuacje sytuacja spółek, skazanych za to samo naruszenie, na płaszczyźnie finansowej jest odmienna od sytuacji spółki skarżącej i że to ze względu na te różnice, a nie w świetle szczególnych warunków uczestnictwa przedsiębiorstwa w naruszeniu, Komisja uznała, iż właściwe jest częściowe obniżenie kwoty grzywny, którego wysokość obliczona jest z uwzględnieniem braku zdolności płatniczej każdego z tych przedsiębiorstw.

   (por. pkt 44, 45)

4.  Obowiązek prawidłowego uzasadnienia przez Sąd jest spełniony, gdy w ramach wykonywania przysługującego mu nieograniczonego prawa orzekania, Sąd określa kwotę grzywny nałożonej na przestępstwo za naruszenie reguł konkurencji, po pierwsze, z uwzględnieniem jego uczestnictwa w jednolitym naruszeniu, po drugie, przedstawiając okoliczności charakteryzujące sytuację, w której znajdowało się to przedsiębiorstwo i które uznał on za mające znaczenie w szczególności w odniesieniu do wagi i czasu jego uczestnictwa w naruszeniu, po trzecie, uwzględniając również, przy ustalaniu kwoty tej grzywny, konieczność zapewnienia wystarczająco odstraszającego skutku oraz poszanowanie zasady proporcjonalności oraz wreszcie uznając się za niezwiązany dokonanymi przez Komisję obliczeniami lub też przyjętymi przez nią wytycznymi, lecz przeprowadzając swą własną ocenę kwoty grzywny, uwzględniając przy tym wszystkie okoliczności danej sprawy, nawet jeżeli nie wyszczególnił on wykorzystanej przez siebie metody obliczeniowej ani też, w szczególności, nie uszczegółowił kwestii wagi przypisywanej każdemu z mających znaczenie i uwzględnionych przezeń elementów stanu faktycznego. W istocie tylko gdyby Trybunał uznał, że poziom sankcji jest nie tylko niewłaściwy, ale również nadmierny, a w efekcie nieproporcjonalny, należałoby stwierdzić, że doszło do naruszenia przez Sąd prawa ze względu na niewłaściwy charakter kwoty grzywny.

   (por. pkt 53–56)

5.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 65)

6.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 66)

7.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 67)