Sprawa C‑406/15

Petya Milkova

przeciwko

Izpalnitelen direktor na Agentsiata za privatizatsia i sledprivatizatsionen kontrol

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym

złożony przez przez Wyrchowen administratiwen syd)

Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy – Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych – Artykuły 5 i 27 – Dyrektywa 2000/78/WE – Artykuł 7 – Szczególna ochrona w wypadku zwolnienia pracowników niepełnosprawnych – Brak takiej ochrony dla niepełnosprawnych urzędników państwowych – Ogólna zasada równego traktowania

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 9 marca 2017 r.

Polityka społeczna – Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy – Dyrektywa 2000/78 – Wykładnia owej dyrektywy w świetle konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych – Szczególna ochrona w wypadku zwolnienia pracowników niepełnosprawnych – Brak takiej ochrony dla niepełnosprawnych urzędników państwowych – Dopuszczalność – Przesłanka – Przestrzeganie ogólnej zasady równego traktowania – Badanie przez sąd krajowy – Kryteria – Rozszerzenie tej ochrony na niepełnosprawnych urzędników państwowych w wypadku naruszenia tej zasady

(Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 20, 21; dyrektywa Rady 2000/78, art. 7 ust. 2; decyzja Rady 2010/48)

Artykuł 7 ust. 2 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, rozpatrywany w świetle Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych, zatwierdzonej w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2010/48/WE z dnia 26 listopada 2009 r., oraz w związku z ogólną zasadą równego traktowania ustanowioną w art. 20 i 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że dopuszcza on uregulowanie państwa członkowskiego takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, w którym udzielono pracownikom dotkniętym niepełnosprawnością niektórych rodzajów szczególnej uprzedniej ochrony w wypadku zwolnienia, nie udzielono zaś takiej ochrony urzędnikom państwowym dotkniętym niepełnosprawnością tego samego rodzaju, chyba że zostanie wykazane naruszenie zasady równego traktowania, co powinien zbadać sąd odsyłający. W ramach tego badania porównanie sytuacji powinno być oparte na analizie skoncentrowanej na wszystkich istotnych regułach prawa krajowego regulujących z jednej strony status pracowników dotkniętych daną niepełnosprawnością, a z drugiej strony status urzędników państwowych dotkniętych taką samą niepełnosprawnością, mając w szczególności na względzie przedmiot ochrony przed rozpatrywanym w postępowaniu głównym zwolnieniem.

W sytuacji gdyby art. 7 ust. 2 dyrektywy 2000/78, rozpatrywany w świetle Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych oraz w związku z ogólną zasadą równego traktowania, stał na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, obowiązek przestrzegania prawa Unii Europejskiej wymagałby, aby zakres stosowania przepisów krajowych chroniących pracowników dotkniętych niepełnosprawnością danego rodzaju został rozszerzony, tak aby z tych przepisów ochronnych mogli skorzystać także urzędnicy państwowi dotknięci niepełnosprawnością tego samego rodzaju.

(zob. Punkt 64, 70; pkt 1, pkt 2 sentencji)