EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CJ0099

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 marca 2016 r.
Christian Liffers przeciwko Producciones Mandarina SL i Mediaset España Comunicación SA.
Odesłanie prejudycjalne – Własność intelektualna – Dyrektywa 2004/48/WE – Artykuł 13 ust. 1 – Utwór audiowizualny – Działalność stanowiącą naruszenie – Odszkodowanie – Sposoby obliczania – Kwota zryczałtowana – Krzywda – Włączenie.
Sprawa C-99/15.

Court reports – general

Sprawa C‑99/15

Christian Liffers

przeciwko

Producciones Mandarina SL

i

Mediaset España Comunicación SA

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo)

„Odesłanie prejudycjalne — Własność intelektualna — Dyrektywa 2004/48/WE — Artykuł 13 ust. 1 — Utwór audiowizualny — Działalność stanowiącą naruszenie — Odszkodowanie — Sposoby obliczania — Kwota zryczałtowana — Krzywda — Włączenie”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 17 marca 2016 r.

  1. Prawo Unii Europejskiej – Wykładnia – Metody – Wykładnia literalna, systemowa i celowościowa

  2. Zbliżanie ustawodawstw – Egzekwowanie praw własności intelektualnej – Dyrektywa 2004/48 – Środki, procedury i środki naprawcze – Przyznanie odszkodowania – Szkoda podlegająca naprawieniu – Pojęcie – Krzywda – Włączenie

    (dyrektywa 2004/48 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 13 ust. 1 akapit pierwszy)

  1.  Zobacz tekst orzeczenia.

    (por. pkt 14)

  2.  Artykuł 13 ust. 1 dyrektywy 2004/48 w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej należy interpretować w ten sposób, że osoba poszkodowana w wyniku naruszenia przysługującej jej praw własności intelektualnej, która dochodzi odszkodowania z tytułu szkody majątkowej ustalonego zgodnie z ust. 1 akapit drugi lit. b) tego artykułu na podstawie sumy opłat licencyjnych, honorariów autorskich lub opłat, które byłyby jej należne w razie wystąpienia przez naruszającego o zgodę na wykorzystanie danych praw własności intelektualnej, może dodatkowo żądać zadośćuczynienia za wyrządzoną jej krzywdę, tak jak przewidziano w ust. 1 akapit drugi lit. a) tego artykułu.

    W istocie w świetle celów dyrektywy 2004/48 należy interpretować art. 13 ust. l akapit pierwszy tego aktu w ten sposób, że ustanawia on zasadę, zgodnie z którą obliczanie kwoty odszkodowania, jaką należy wypłacić podmiotowi uprawnionemu z tytułu prawa własności intelektualnej, musi mieć na celu zapewnienie temu ostatniemu naprawienie w pełnym zakresie rzeczywiście poniesionej przez niego szkody, włączając w to również ewentualną krzywdę. Tymczasem ryczałtowe określenie należnego odszkodowania opartego na samych hipotetycznych opłatach licencyjnych lub honorariach autorskich nie pokrywa szkody materialnej poniesionej przez danego właściciela praw własności intelektualnej, tak że dla całkowitego jej naprawienia ten właściciel prawa musi mieć prawo żądania, poza odszkodowaniem wyliczonym w ten sposób, zadośćuczynienia ewentualnie doznanej krzywdzie.

    (por. pkt 25–27; sentencja)

Top