Sprawa C‑60/15 P

Saint-Gobain Glass Deutschland GmbH

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Prawo dostępu do dokumentów instytucji Unii Europejskiej – Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 – Wyjątki od prawa dostępu – Artykuł 4 ust. 3 akapit pierwszy – Ochrona procesu podejmowania decyzji przez instytucje – Środowisko naturalne – Konwencja z Aarhus – Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 – Artykuł 6 ust. 1 – Interes publiczny przemawiający za ujawnieniem informacji o środowisku – Przekazane Komisji Europejskiej przez organy niemieckie informacje dotyczące znajdujących się na terytorium niemieckim instalacji wchodzących w zakres przedmiotowy przepisów Unii dotyczących systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych – Częściowa odmowa dostępu

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 13 lipca 2017 r.

1. Odwołanie–Zarzuty–Zarzut podniesiony po raz pierwszy w odwołaniu–Niedopuszczalność–Argumenty stanowiące zwykłe rozszerzenie zarzutu podniesionego w skardze–Dopuszczalność

   (regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 170 § 1)

2. Instytucje Unii Europejskiej–Prawo publicznego dostępu do dokumentów–Rozporządzenie nr 1049/2001–Wniosek o udzielenie dostępu do informacji o środowisku–Rozporządzenie nr 1367/2006–Wyjątki od prawa dostępu do dokumentów–Ochrona procesu podejmowania decyzji–Warunki–Ścisła wykładnia i ścisłe stosowanie–Rozróżnienie pojęć procesu podejmowania decyzji i postępowania administracyjnego z nim związanego

   (rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady: nr 1049/2001, motyw 11, art. 4; nr 1367/2006, art. 6)

3. Instytucje Unii Europejskiej–Prawo publicznego dostępu do dokumentów–Rozporządzenie nr 1049/2001–Zakres stosowania–Działalność administracyjna Komisji–Włączenie

   (rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1049/2001, art. 2 ust. 3)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (zob. pkt 49–55)

2.  Prawo dostępu do dokumentów instytucji ustanowione w rozporządzeniu nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji podlega pewnym ograniczeniom z przyczyn dotyczących względów interesu publicznego lub prywatnego. W szczególności, zgodnie z jego motywem 11, rozporządzenie to przewiduje w swym art. 4 system wyjątków pozwalający instytucjom na odmowę dostępu do dokumentu, w przypadku gdy ujawnienie tego dokumentu naruszyłoby jeden z interesów chronionych tym przepisem. Niemniej jednak wyjątki te, jako wprowadzające odstępstwo od zasady możliwie najszerszego publicznego dostępu do dokumentów, powinny podlegać zawężającej wykładni i ścisłemu stosowaniu.

   Zatem pojęcie procesu „podejmowania decyzji”, którym posługuje się art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001, winno być rozumiane jako odnoszące się do samego podjęcia decyzji, nie odnosząc się jednak do całości postępowania administracyjnego prowadzącego do wydania decyzji. Wykładnia taka wynika z samego brzmienia tego przepisu i odpowiada wymogowi dokonywania jego zawężającej wykładni.

   Co się tyczy prawa dostępu do informacji dotyczących środowiska naturalnego będących w posiadaniu instytucji i organów Unii, wspomniana wykładnia art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001 narzuca się również ze względu na cel rozporządzenia nr 1367/2006 w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty Europejskiej. Z pewnością art. 6 tego rozporządzenia ogranicza się do wskazania, że wyjątek przewidziany w art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001 winien być poddawany zawężającej wykładni, nie precyzując zakresu pojęcia „procesu podejmowania decyzji” w rozumieniu tego przepisu. Jednakże konwencja z Aarhus stanowi w art. 4 ust. 4 lit. a), że żądanie udzielenia informacji dotyczące środowiska można odrzucić, w przypadku gdy ujawnienie tych informacji miałoby szkodliwy wpływ na naruszenie poufności obrad organów władzy publicznej, tam gdzie zachowanie takiej poufności jest przewidziane przez prawo krajowe, a nie na całe postępowanie administracyjne, którego zwieńczeniem są omawiane obrady organów władzy publicznej.

   (zob. pkt 62–64, 76–81)

3.  Nawet jeśli działalność administracyjna Komisji nie wymaga tak szerokiego dostępu do dokumentów, jakiego wymaga działalność prawodawcza instytucji Unii, to nie oznacza to w żaden sposób, że działalność ta wymyka się z zakresu zastosowania rozporządzenia nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, które zgodnie z jego art. 2 ust. 3 odnosi się do wszelkich dokumentów będących w posiadaniu instytucji, to jest do dokumentów sporządzanych lub otrzymywanych przez nie i pozostających w ich posiadaniu, na wszystkich obszarach działalności Unii.

   (zob. pkt 85)