Sprawa C‑431/14 P-R

Republika Grecka

przeciwko

Komisji Europejskiej

„Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Odwołanie — Wniosek o zawieszenie wykonania wyroku oddalającego skargę o stwierdzenie nieważności — Wniosek zmierzający w istocie do zawieszenia wykonania decyzji będącej przedmiotem tej skargi — Fumus boni iuris — Pomoc państwa — Wyjątkowe okoliczności wynikające z kryzysu finansowego — Pojęcie pomocy — Zgodność z rynkiem wewnętrznym — Uzasadnienie”

Streszczenie – postanowienie Wiceprezesa Trybunału z dnia 3 grudnia 2014 r.

1. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Wyrok Sądu będący przedmiotem odwołania – Prawo do skutecznej ochrony sądowej – Wniosek o zawieszenie wykonania decyzji zaskarżonej w postępowaniu w pierwszej instancji – Dopuszczalność

   (art. 278 TFUE)

2. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Środki tymczasowe – Przesłanki zastosowania – Fumus boni iuris – Pilny charakter – Poważna i nieodwracalna szkoda – Charakter kumulatywny – Wyważenie wszystkich spornych interesów

   (art. 278 TFUE, 279 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 60 akapit pierwszy; regulaminu postępowania przed Trybunałem, art. 160 § 3)

3. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Zawieszenie wykonania – Wyrok Sądu będący przedmiotem odwołania – Zawieszenie wykonania decyzji zaskarżonej bezskutecznie przed Sądem – Przesłanki – Fumus boni iuris – Zakres ciężaru dowodu spoczywający na stronie skarżącej

   (art. 278 TFUE)

4. Pomoc przyznawana przez państwa – Zakaz – Odstępstwa – Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji – Uprawnienie do uchwalenia wytycznych – Skutek wiążący

   (art. 107 TFUE, 108 TFUE)

5. Pomoc przyznawana przez państwa – Odzyskanie bezprawnie przyznanej pomocy – Odtworzenie sytuacji sprzed przyznania pomocy – Naruszenie zasady proporcjonalności – Brak

   (art. 108 TFUE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 14 ust. 1)

1.  Okoliczność, iż celem wniosku o zastosowanie środków tymczasowych wniesionym w ramach odwołania dotyczącego wyroku Sądu, którym oddalono skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji stwierdzającej niezgodność pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym i nakazano jej zwrot, jest zawieszenie wykonania spornej decyzji, wykraczające tym samym poza zawieszenie wykonania zaskarżonego wyroku, nie czyni owego wniosku w przedmiocie środka tymczasowego niedopuszczalnym.

   W istocie ze względu na to, że po pierwsze zaskarżony wyrok należy – ponieważ na jego mocy w całości oddalono wniesioną skargę - traktować jako decyzję odmowną, w odniesieniu do której przyznanie zawieszenia wykonania, które w niczym nie zmieniałoby sytuacji strony skarżącej, nie jest możliwe, poza wyjątkowymi przypadkami i po drugie obowiązek zwrotu niezgodnej z prawem pomocy wynika z decyzji zaskarżonej do Sądu, względy związane z wymogiem zagwarantowania skutecznej ochrony sądowej wymagają, aby wspomniany wniosek uznać za dopuszczalny.

   (por. pkt 16, 17)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 19)

3.  Przesłanka fumus boni iuris jest spełniona, jeżeli na etapie postępowania w przedmiocie środka tymczasowego istnieje istotny spór prawny lub faktyczny, którego rozstrzygnięcie nie nasuwa się od razu, wobec czego na pierwszy rzut oka skarga w postępowaniu głównym nie jest pozbawiona poważnych podstaw. W istocie ponieważ celem postępowania w przedmiocie środka tymczasowego jest zagwarantowanie pełnej skuteczności ostatecznego orzeczenia, które ma zapaść w sprawie, aby uniknąć luki w ochronie prawnej zapewnianej przez Trybunał, sędzia orzekający w przedmiocie środków tymczasowych musi ograniczyć się do oceny na pierwszy rzut oka zasadności zarzutów w postępowaniu głównym w celu ustalenia, czy istnieje wystarczająco duże prawdopodobieństwo uwzględnienia skargi w postępowaniu głównym.

   Co się tyczy wniosku o zastosowanie środków tymczasowych wniesionym w ramach odwołania dotyczącego wyroku Sądu, którym oddalono skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji stwierdzającej niezgodność pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym i nakazano jej zwrot, okoliczność, że wniosek w przedmiocie środka tymczasowego ma na celu raczej zawieszenie wykonania spornej decyzji niż zaskarżonego wyroku, wpływa na ocenę spełnienia przesłanki fumus boni iuris.

   Jakkolwiek poważne mogą być bowiem zarzuty i argumenty podniesione względem zaskarżonego wyroku, nie wystarczą one same w sobie do stwierdzenia, że zawieszenie wykonania zaskarżonej do Sądu decyzji jest prawnie uzasadnione. Aby wykazać, że przesłanka fumus boni iuris jest spełniona, skarżący powinien ponadto być w stanie wykazać, że zarzuty i argumenty kwestionujące zgodność z prawem rzeczonej decyzji podniesione przed Sądem mogą uzasadnić na pierwszy rzut oka zarządzenie zawieszenia objętego wnioskiem i to niezależnie od okoliczności, że sąd Uniijuż je analizował i uznał za niezasadne.

   (por. pkt 20–22, 24)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 36, 37)

5.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 45)

Sprawa C‑431/14 P-R

Republika Grecka

przeciwko

Komisji Europejskiej

„Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Odwołanie — Wniosek o zawieszenie wykonania wyroku oddalającego skargę o stwierdzenie nieważności — Wniosek zmierzający w istocie do zawieszenia wykonania decyzji będącej przedmiotem tej skargi — Fumus boni iuris — Pomoc państwa — Wyjątkowe okoliczności wynikające z kryzysu finansowego — Pojęcie pomocy — Zgodność z rynkiem wewnętrznym — Uzasadnienie”

Streszczenie – postanowienie Wiceprezesa Trybunału z dnia 3 grudnia 2014 r.

1. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Zawieszenie wykonania — Wyrok Sądu będący przedmiotem odwołania — Prawo do skutecznej ochrony sądowej — Wniosek o zawieszenie wykonania decyzji zaskarżonej w postępowaniu w pierwszej instancji — Dopuszczalność

   (art. 278 TFUE)

2. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Zawieszenie wykonania — Środki tymczasowe — Przesłanki zastosowania — Fumus boni iuris — Pilny charakter — Poważna i nieodwracalna szkoda — Charakter kumulatywny — Wyważenie wszystkich spornych interesów

   (art. 278 TFUE, 279 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 60 akapit pierwszy; regulaminu postępowania przed Trybunałem, art. 160 § 3)

3. Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego — Zawieszenie wykonania — Wyrok Sądu będący przedmiotem odwołania — Zawieszenie wykonania decyzji zaskarżonej bezskutecznie przed Sądem — Przesłanki — Fumus boni iuris — Zakres ciężaru dowodu spoczywający na stronie skarżącej

   (art. 278 TFUE)

4. Pomoc przyznawana przez państwa — Zakaz — Odstępstwa — Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji — Uprawnienie do uchwalenia wytycznych — Skutek wiążący

   (art. 107 TFUE, 108 TFUE)

5. Pomoc przyznawana przez państwa — Odzyskanie bezprawnie przyznanej pomocy — Odtworzenie sytuacji sprzed przyznania pomocy — Naruszenie zasady proporcjonalności — Brak

   (art. 108 TFUE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 14 ust. 1)

1.  Okoliczność, iż celem wniosku o zastosowanie środków tymczasowych wniesionym w ramach odwołania dotyczącego wyroku Sądu, którym oddalono skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji stwierdzającej niezgodność pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym i nakazano jej zwrot, jest zawieszenie wykonania spornej decyzji, wykraczające tym samym poza zawieszenie wykonania zaskarżonego wyroku, nie czyni owego wniosku w przedmiocie środka tymczasowego niedopuszczalnym.

   W istocie ze względu na to, że po pierwsze zaskarżony wyrok należy – ponieważ na jego mocy w całości oddalono wniesioną skargę - traktować jako decyzję odmowną, w odniesieniu do której przyznanie zawieszenia wykonania, które w niczym nie zmieniałoby sytuacji strony skarżącej, nie jest możliwe, poza wyjątkowymi przypadkami i po drugie obowiązek zwrotu niezgodnej z prawem pomocy wynika z decyzji zaskarżonej do Sądu, względy związane z wymogiem zagwarantowania skutecznej ochrony sądowej wymagają, aby wspomniany wniosek uznać za dopuszczalny.

   (por. pkt 16, 17)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 19)

3.  Przesłanka fumus boni iuris jest spełniona, jeżeli na etapie postępowania w przedmiocie środka tymczasowego istnieje istotny spór prawny lub faktyczny, którego rozstrzygnięcie nie nasuwa się od razu, wobec czego na pierwszy rzut oka skarga w postępowaniu głównym nie jest pozbawiona poważnych podstaw. W istocie ponieważ celem postępowania w przedmiocie środka tymczasowego jest zagwarantowanie pełnej skuteczności ostatecznego orzeczenia, które ma zapaść w sprawie, aby uniknąć luki w ochronie prawnej zapewnianej przez Trybunał, sędzia orzekający w przedmiocie środków tymczasowych musi ograniczyć się do oceny na pierwszy rzut oka zasadności zarzutów w postępowaniu głównym w celu ustalenia, czy istnieje wystarczająco duże prawdopodobieństwo uwzględnienia skargi w postępowaniu głównym.

   Co się tyczy wniosku o zastosowanie środków tymczasowych wniesionym w ramach odwołania dotyczącego wyroku Sądu, którym oddalono skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji stwierdzającej niezgodność pomocy państwa z rynkiem wewnętrznym i nakazano jej zwrot, okoliczność, że wniosek w przedmiocie środka tymczasowego ma na celu raczej zawieszenie wykonania spornej decyzji niż zaskarżonego wyroku, wpływa na ocenę spełnienia przesłanki fumus boni iuris.

   Jakkolwiek poważne mogą być bowiem zarzuty i argumenty podniesione względem zaskarżonego wyroku, nie wystarczą one same w sobie do stwierdzenia, że zawieszenie wykonania zaskarżonej do Sądu decyzji jest prawnie uzasadnione. Aby wykazać, że przesłanka fumus boni iuris jest spełniona, skarżący powinien ponadto być w stanie wykazać, że zarzuty i argumenty kwestionujące zgodność z prawem rzeczonej decyzji podniesione przed Sądem mogą uzasadnić na pierwszy rzut oka zarządzenie zawieszenia objętego wnioskiem i to niezależnie od okoliczności, że sąd Uniijuż je analizował i uznał za niezasadne.

   (por. pkt 20–22, 24)

4.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 36, 37)

5.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 45)