Sprawa C‑354/14

SC Capoda Import-Export SRL

przeciwko

Registrul Auto Român

i

Benone-Nicolae Bejan

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunalul Cluj)

„Odesłanie prejudycjalne — Swobodny przepływ towarów — Środki o skutku równoważnym — Towary dopuszczone do swobodnego obrotu w Niemczech — Towary podlegające kontrolom homologacyjnym w Rumunii — Świadectwo zgodności wydane dystrybutorowi w innym państwie członkowskim — Świadectwo uznane za niewystarczające dla dopuszczenia do swobodnego obrotu towarów — Zasada wzajemnego uznawania — Częściowa niedopuszczalność”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 6 października 2015 r.

1. Pytania prejudycjalne — Dopuszczalność — Granice — Przepisy prawa Unii, które oczywiście nie mogą znaleźć zastosowania — Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym — Niedopuszczalność

   (art. 267 TFUE)

2. Pytania prejudycjalne — Dopuszczalność — Granice — Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym — Dyrektywa dokonująca pełnej harmonizacji — Brak powodu niedopuszczalności

   (art. 34 TFUE, 267 TFUE; dyrektywa 2007/46 Parlamentu Europejskiego i Rady)

3. Swobodny przepływ towarów — Ograniczenia ilościowe — Środki o skutku równoważnym — Uregulowanie krajowe nakładające procedurę certyfikacji lub homologacji w celu sprzedaży w danym państwie członkowskim odrębnych, nowych części do pojazdów drogowych — Dopuszczalność — Przesłanki — Ustanowienie wyjątków mających zapewnić zwolnienie od tych procedur części sprzedawanych zgodnie z prawem w innych państwach członkowskich — Ochrona bezpieczeństwa drogowego i środowiska naturalnego — Ciężar dowodu — Zasady skuteczności i równoważności

   (art. 34 TFUE; dyrektywa 2007/46 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 31 ust. 1, 12)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 25, 27)

2.  Kwestia, czy nie ma konieczności interpretowania art. 34 TFUE z tego powodu, że dyrektywa 2007/46 ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów, dokonała pełnej harmonizacji, nie stanowi powodu niedopuszczalności i powinna być oceniana w ramach odpowiedzi udzielanej na pytania prejudycjalne.

   (por. pkt 26)

3.  Artykuł 34 TFUE i art. 31 ust. 1 i 12 dyrektywy 2007/46 ustanawiającej ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów powinny być interpretowane w ten sposób, że nie sprzeciwiają się uregulowaniu krajowemu, które uzależnia sprzedaż w danym państwie członkowskim odrębnych, nowych części do pojazdów drogowych, które nie znajdują się w wykazie zawartym w załączniku XIII do owej dyrektywy, od stosowania procedury certyfikacji lub homologacji w tym państwie członkowskim, o ile uregulowanie to przewiduje ponadto wyjątki mogące zapewnić, że części produkowane i sprzedawane zgodnie z prawem w innym państwach członkowskich są z niej zwolnione, lub w ich braku, o ile odnośne części są w stanie spowodować poważne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania układów istotnych dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko oraz że owa procedura homologacji lub certyfikacji jest koniecznie niezbędna i proporcjonalna dla przestrzegania celów ochrony bezpieczeństwa ruchu drogowego lub ochrony środowiska. W istocie w wypadku gdy część lub element wyposażenia nie zostały jeszcze włączone do wykazu znajdującego się w załączniku XIII dyrektywy 2007/46 a zatem w oczekiwaniu na wydanie przez Komisje decyzji w tym względzie, państwa członkowskie mogą utrzymać krajowe przepisy dotyczące części lub wyposażenia, które mogą stanowić znaczne zagrożenie dla prawidłowego funkcjonowania układów, które są istotne dla bezpieczeństwa pojazdu lub jego oddziaływania na środowisko, przy czym owe przepisy krajowe przestają jednak być stosowane od chwili podjęcia takiej decyzji.

   Warunki, na jakich następuje przedstawienie dowodu na to, iż takie części zostały już homologowane lub poświadczone albo że stanowią one oryginalne części lub części o porównywalnej jakości, należą w braku uregulowania prawa Unii do praw państw członkowskich z zastrzeżeniem zasad równoważności i skuteczności.

   (por. pkt 36, 41–44, 46; sentencja)