Sprawa C-342/14

X-Steuerberatungsgesellschaft

przeciwko

Finanzamt Hannover-Nord

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Odesłanie prejudycjalne — Uznawanie kwalifikacji zawodowych — Dyrektywa 2005/36/WE — Artykuł 5 — Swoboda świadczenia usług — Dyrektywa 2006/123/WE — Artykuł 16 i art. 17 pkt 6 — Artykuł 56 TFUE — Spółka doradztwa podatkowego mająca siedzibę w państwie członkowskim i świadcząca usługi w innym państwie członkowskim — Przepisy państwa członkowskiego wymagające rejestracji i uznania spółek doradztwa podatkowego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 17 grudnia 2015 r.

Swoboda świadczenia usług — Ograniczenia — Świadczenie zawodowej pomocy w sprawach podatkowych — Uregulowanie krajowe ograniczające swobodę świadczenia usług spółki doradztwa podatkowego mającej siedzibę w innym państwie członkowskim, prowadzącą tam działalność w sposób nieregulowany — Nieuwzględnienie kwalifikacji nabytych w innych państwach członkowskich przez wspomnianą spółkę lub przez osoby fizyczne, które działają w jej imieniu — Niedopuszczalność

(art. 56 TFUE)

Artykuł 56 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, aby przepisy państwa członkowskiego, w których zdefiniowano warunki dostępu do działalności polegającej na świadczeniu zawodowej pomocy w sprawach podatkowych, ograniczały swobodne świadczenie usług przez spółkę doradztwa podatkowego – utworzoną zgodnie z prawodawstwem innego państwa członkowskiego, w którym spółka ta ma siedzibę – która to spółka sporządza w tym ostatnim państwie członkowskim, w którym działalność doradztwa podatkowego nie jest regulowana, deklarację podatkową dla usługobiorcy w tym pierwszym państwie członkowskim i przekazuje ją administracji podatkowej tego państwa, bez stosownego uznania i należytego uwzględnienia kwalifikacji nabytych w innych państwach członkowskich przez wspomnianą spółkę lub przez osoby fizyczne, które świadczą w imieniu tej spółki usługi polegające na zawodowej pomocy w sprawach podatkowych.

Uzależniając bowiem wykonywanie przez spółkę doradztwa podatkowego działalności polegającej na świadczeniu zawodowej pomocy w sprawach podatkowych od systemu uprzedniego zezwolenia – które to zezwolenie jest uzależnione od odpowiednich kwalifikacji zawodowych osób zarządzających tą spółką – przepisy te pozbawiają spółkę doradztwa podatkowego mającą siedzibę w innym państwie członkowskim, w którym działalność ta jest wykonywana zgodnie z prawem bez jej regulowania, wszelkiej możliwości świadczenia usług w państwie członkowskim, w którym dostęp do danej działalności jest regulowany. W tym względzie, o ile istotnie ograniczenie swobody świadczenia usług może być uzasadnione celami takimi jak zapobieganie unikaniu opodatkowania oraz ochrona konsumentów, dane uregulowanie musi jednak pozwalać na stosowne uznanie i należyte uwzględnienie kwalifikacji w dziedzinie zawodowej pomocy w sprawach podatkowych nabytych przez tego usługodawcę lub przez te osoby w innym państwie członkowskim.

Ponadto nałożony na usługodawcę świadczącego zawodową pomoc w sprawach podatkowych obowiązek złożenia zwykłej uprzedniej deklaracji organom państwa członkowskiego – w którym dostęp do działalności polegającej na świadczeniu zawodowej pomocy w sprawach podatkowych jest regulowany i w którym usługodawca ten zamierza świadczyć takie usługi – dotyczącej jego zamierzeń w tym względzie nie wykracza co do zasady poza to, co jest niezbędne, aby osiągnąć cele związane z zapobieganiem unikaniu opodatkowania i z ochroną konsumentów. Obowiązek taki umożliwia tym organom dokonanie weryfikacji kwalifikacji nabytych – w danym wypadku w drodze doświadczenia – przez wspomnianego usługodawcę lub przez osoby fizyczne, które świadczą w jego imieniu daną usługę, w innych państwach członkowskich w szczególnej dziedzinie podatków, w której tenże usługodawca zamierza wykonywać swoją działalność.

(por. pkt 49, 53, 55, 56, 60; sentencja)