EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014CJ0269

Kansaneläkelaitos

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 21 maja 2015 r. – Kansaneläkelaitos

(sprawa C‑269/14) ( 1 )

„Odesłanie prejudycjalne — Zamówienia publiczne — Dyrektywa 2004/18/WE — Artykuł 1 ust. 4 — Koncesja na usługi — Pojęcie — Pakiet umów zawartych między instytucją ubezpieczeń społecznych a spółkami taksówkowymi przewidujący elektroniczna procedurę bezpośredniej refundacji kosztów transportu osób ubezpieczonych i system rezerwacji środków transportu”

1. 

Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Ustalenie istotnych przepisów prawa Unii — Właściwość sądu krajowego — Stosowanie przepisów, których interpretacji dokonano (art. 267 TFUE) (por. pkt 25)

2. 

Zbliżanie ustawodawstw — Procedury udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi — Dyrektywa 2004/18 — Zakres stosowania — Koncesja na świadczenie usług publicznych — Pojęcie — Umowa przewidująca pobieranie przez kontrahenta wynagrodzenia od osób trzecich — Włączenie — Warunki — Przeniesienie na kontrahenta całości lub przynajmniej znaczącej części ryzyka związanego z daną usługą — Ocena przez sąd krajowy (dyrektywa 2004/18 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 1 ust. 4) (por. pkt 28, 31–35, 41; sentencja)

Sentencja

Artykuł 1 ust. 4 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi należy interpretować w ten sposób, że można uznać, iż pakiet umów, taki jak ten będący przedmiotem sporu w postępowaniu głównym, stanowi „koncesję na usługi” w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem że instytucja zamawiająca przeniosła w całości lub w znaczącej części ponoszone gospodarcze ryzyko świadczenia usług, co powinien sprawdzić sąd krajowy, z uwzględnieniem wszystkich cech właściwych czynnościom, których dotyczy ten pakiet umów.


( 1 )   Dz.U. C 261 z 11.8.2014.

Top

Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 21 maja 2015 r. – Kansaneläkelaitos

(sprawa C‑269/14) ( 1 )

„Odesłanie prejudycjalne — Zamówienia publiczne — Dyrektywa 2004/18/WE — Artykuł 1 ust. 4 — Koncesja na usługi — Pojęcie — Pakiet umów zawartych między instytucją ubezpieczeń społecznych a spółkami taksówkowymi przewidujący elektroniczna procedurę bezpośredniej refundacji kosztów transportu osób ubezpieczonych i system rezerwacji środków transportu”

1. 

Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Ustalenie istotnych przepisów prawa Unii — Właściwość sądu krajowego — Stosowanie przepisów, których interpretacji dokonano (art. 267 TFUE) (por. pkt 25)

2. 

Zbliżanie ustawodawstw — Procedury udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi — Dyrektywa 2004/18 — Zakres stosowania — Koncesja na świadczenie usług publicznych — Pojęcie — Umowa przewidująca pobieranie przez kontrahenta wynagrodzenia od osób trzecich — Włączenie — Warunki — Przeniesienie na kontrahenta całości lub przynajmniej znaczącej części ryzyka związanego z daną usługą — Ocena przez sąd krajowy (dyrektywa 2004/18 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 1 ust. 4) (por. pkt 28, 31–35, 41; sentencja)

Sentencja

Artykuł 1 ust. 4 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi należy interpretować w ten sposób, że można uznać, iż pakiet umów, taki jak ten będący przedmiotem sporu w postępowaniu głównym, stanowi „koncesję na usługi” w rozumieniu tego przepisu, pod warunkiem że instytucja zamawiająca przeniosła w całości lub w znaczącej części ponoszone gospodarcze ryzyko świadczenia usług, co powinien sprawdzić sąd krajowy, z uwzględnieniem wszystkich cech właściwych czynnościom, których dotyczy ten pakiet umów.


( 1 ) Dz.U. C 261 z 11.8.2014.

Top