Sprawa C‑131/14

Malvino Cervati

i

Società Malvi Sas di Cervati Malvino

przeciwko

Agenzia delle Dogane

i

Agenzia delle Dogane – Ufficio delle Dogane di Livorno

(wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Corte suprema di cassazione)

„Odesłanie prejudycjalne — Rolnictwo — Wspólna organizacja rynków — Rozporządzenie (WE) nr 565/2002 — Artykuł 3 ust. 3 — Kontyngent taryfowy — Czosnek pochodzący z Argentyny — Pozwolenia na przywóz — Zakaz przenoszenia praw wynikających z pozwoleń na przywóz — Obchodzenie środków — Nadużycie prawa — Wymogi — Rozporządzenie (WE, Euratom) nr 2988/95 — Artykuł 4 ust. 3”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 kwietnia 2016 r.

1. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Ustalenie istotnych przepisów prawa Unii – Przeformułowanie pytań

   (art. 267 TFUE)

2. Prawo Unii Europejskiej – Stanowiące nadużycie wykonywanie prawa wynikającego z przepisu prawa Unii – Czynności będące praktykami stanowiącymi nadużycie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę – Ustalenie spoczywające na sądzie krajowym

3. Rolnictwo – Wspólna organizacja rynków – Pozwolenia na przywóz i wywóz oraz świadectwa o wcześniejszym ustaleniu refundacji – Uregulowania dotyczące przywozu – Kontyngent taryfowy – Przywóz po stawce preferencyjnej towarów nabytych poza Unią przez nowy podmiot gospodarczy od osoby niemającej pozwoleń na przywóz – Odsprzedaż po dopuszczeniu do obrotu tradycyjnemu podmiotowi gospodarczemu związanemu z tą osobą, a następnie drugiemu podmiotowi gospodarczemu, niemającym niezbędnych pozwoleń – Dopuszczalność – Granice – Nadużycie prawa – Ustalenie spoczywające na sądzie krajowym

   (rozporządzenie Rady nr 2988/95, art. 4 ust. 3; rozporządzenie Komisji nr 565/2002, art. 3 ust. 3, art. 5 ust. 3)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 26)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 32–35, 46, 47)

3.  Artykuł 3 ust. 3 rozporządzenia nr 565/2002 ustanawiającego metodę zarządzania kontyngentami taryfowymi i wprowadzającego system świadectw pochodzenia czosnku przywożonego z państw trzecich oraz art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 2988/95 w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one zasadniczo mechanizmowi, poprzez który w następstwie zamówienia złożonego przez podmiot gospodarczy będący tradycyjnym importerem w rozumieniu tego pierwszego rozporządzenia, po wyczerpaniu jego własnych pozwoleń umożliwiających przywóz po stawce preferencyjnej, drugiemu podmiotowi gospodarczemu, również będącemu tradycyjnym importerem niemającym takich pozwoleń:

   —	towar jest najpierw sprzedawany, poza Unią, przez spółkę powiązaną z tym drugim podmiotem gospodarczym, trzeciemu podmiotowi gospodarczemu, będącemu nowym importerem w rozumieniu wspomnianego rozporządzenia, mającemu takie pozwolenia,

   —	następnie towar ten zostaje wprowadzony do swobodnego obrotu w Unii przez trzeci podmiot gospodarczy przy zastosowaniu preferencyjnej stawki celnej, a potem odsprzedany przez ów trzeci podmiot gospodarczy drugiemu,

   —	i wreszcie, wspomniany towar zostaje zbyty przez ów drugi podmiot gospodarczy na rzecz pierwszego, który nabywa towar przywieziony w ramach kontyngentu taryfowego przewidzianego przez owo pierwsze rozporządzenie, pomimo że nie ma niezbędnego w tym celu pozwolenia.

   Jednakże aby mechanizm sprzedaży i odsprzedaży towarów pomiędzy podmiotami gospodarczymi nie powodował ani niepożądanego wpływu podmiotu gospodarczego na rynek, w szczególności obejścia przez tradycyjnych importerów art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 562/2002, ani naruszenia celu, zgodnie z którym wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz powinny być związane z prawdziwą działalnością handlową, konieczne jest, aby każdy etap tego mechanizmu był dokonywany po cenie odpowiadającej cenie rynkowej i aby przywóz po stawce preferencyjnej był dokonywany na podstawie pozwolenia uzyskanego zgodnie z prawem przez jego posiadacza. W szczególności do sądu krajowego należy zbadanie, czy każdy zaangażowany podmiot gospodarczy otrzymuje odpowiednie wynagrodzenie za przywóz, sprzedaż lub odsprzedaż odnośnego towaru umożliwiające mu zachowanie pozycji, która została mu przyznana w ramach zarządzania kontyngentem.

   Ponadto, co się tyczy ustalenia, czy taki mechanizm został wprowadzony głównie w celu sztucznego stworzenia warunków wymaganych, aby uzyskać preferencyjną stawkę, czynniki mogące pozwolić na ustalenie sztucznego charakteru takiego mechanizmu obejmują w szczególności okoliczność, że importer mający pozwolenie nie ponosił żadnego ryzyka handlowego, a także okoliczność, że marża zysku importera jest znikoma lub że cena, za którą importer sprzedaje czosnek pierwszemu nabywcy w Unii, a następnie ten ostatni sprzedaje go drugiemu nabywcy w Unii, jest niższa od ceny rynkowej.

   (por. pkt 43, 51, 53; sentencja)