Sprawa C‑594/13

„go fair” Zeitarbeit OHG

przeciwko

Finanzamt Hamburg-Altona

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Odesłanie prejudycjalne — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 132 ust. 1 lit. g) — Zwolnienie świadczenia usług ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną — Pojęcie „podmiotów uznanych za mające charakter społeczny” — Agencja pracy tymczasowej — Udostępnienie kwalifikowanego personelu opiekuńczego — Wykluczenie zwolnienia”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 12 marca 2015 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia – Świadczenie usług ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną przez podmioty prawa publicznego lub inne organizacje uznane za podmioty o charakterze socjalnym – Uprawnienia dyskrecjonalne władz krajowych w zakresie uznania za podmiot mający charakter socjalny – Kontrola sprawowana przez sądy krajowe – Granice

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 132 ust. 1 lit. g)]

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zwolnienia – Świadczenie usług ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną – Podmioty uznane za mające charakter społeczny – Pojęcie – Personel opiekuńczy posiadający uprawnienia państwowe świadczący swe usługi bezpośrednio na rzecz osób wymagających opieki – Agencja pracy tymczasowej udostepniająca ten personel uznanym instytucjom opiekuńczym – Wyłączenie

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 132 ust. 1 lit. g)]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 18–20)

2.  Artykuł 132 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że ani personel opiekuńczy posiadający uprawnienia państwowe świadczący usługi bezpośrednio na rzecz osób wymagających opieki, ani agencja pracy tymczasowej, która udostępnia tego rodzaju personel instytucjom uznanym za posiadające charakter społeczny, nie są objęte pojęciem „podmiotów uznanych za podmioty o charakterze społecznym” w rozumieniu owego przepisu.

   W istocie nawet jeśli pojęcie „podmiotu” zawarte w owym przepisie jest wystarczająco szerokie, aby objąć podmioty prywatne dążące do osiągnięcia zysku, należy stwierdzić, że udostępnienie pracowników nie stanowi samo w sobie świadczenia usług w interesie publicznym wykonywanych w dziedzinie społecznej.

   (por. pkt 27–29; sentencja)

Sprawa C‑594/13

„go fair” Zeitarbeit OHG

przeciwko

Finanzamt Hamburg-Altona

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Odesłanie prejudycjalne — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Artykuł 132 ust. 1 lit. g) — Zwolnienie świadczenia usług ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną — Pojęcie „podmiotów uznanych za mające charakter społeczny” — Agencja pracy tymczasowej — Udostępnienie kwalifikowanego personelu opiekuńczego — Wykluczenie zwolnienia”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 12 marca 2015 r.

1. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Zwolnienia — Świadczenie usług ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną przez podmioty prawa publicznego lub inne organizacje uznane za podmioty o charakterze socjalnym — Uprawnienia dyskrecjonalne władz krajowych w zakresie uznania za podmiot mający charakter socjalny — Kontrola sprawowana przez sądy krajowe — Granice

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 132 ust. 1 lit. g)]

2. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Zwolnienia — Świadczenie usług ściśle związanych z opieką i pomocą społeczną — Podmioty uznane za mające charakter społeczny — Pojęcie — Personel opiekuńczy posiadający uprawnienia państwowe świadczący swe usługi bezpośrednio na rzecz osób wymagających opieki — Agencja pracy tymczasowej udostepniająca ten personel uznanym instytucjom opiekuńczym — Wyłączenie

   [dyrektywa Rady 2006/112, art. 132 ust. 1 lit. g)]

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 18–20)

2.  Artykuł 132 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że ani personel opiekuńczy posiadający uprawnienia państwowe świadczący usługi bezpośrednio na rzecz osób wymagających opieki, ani agencja pracy tymczasowej, która udostępnia tego rodzaju personel instytucjom uznanym za posiadające charakter społeczny, nie są objęte pojęciem „podmiotów uznanych za podmioty o charakterze społecznym” w rozumieniu owego przepisu.

   W istocie nawet jeśli pojęcie „podmiotu” zawarte w owym przepisie jest wystarczająco szerokie, aby objąć podmioty prywatne dążące do osiągnięcia zysku, należy stwierdzić, że udostępnienie pracowników nie stanowi samo w sobie świadczenia usług w interesie publicznym wykonywanych w dziedzinie społecznej.

   (por. pkt 27–29; sentencja)