Sprawa C‑489/13

Ronny Verest

i

Gaby Gerards

przeciwko

Belgische Staat

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez hof van beroep te Antwerpen)

„Odesłanie prejudycjalne — Podatek dochodowy — Przepisy zmierzające do unikania podwójnego opodatkowania — Opodatkowanie dochodów z nieruchomości osiągniętych w państwie członkowskim innym niż państwo rezydencji — Metoda zwolnienia z zastrzeżeniem progresji w państwie członkowskim rezydencji — Różnica w traktowaniu nieruchomości położonych w państwie członkowskim rezydencji i w innym państwie członkowskim”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 11 września 2014 r.

Swobodny przepływ kapitału i płatności – Ograniczenia – Przepisy podatkowe – Podatek dochodowy – Opodatkowanie dochodów z nieruchomości osiągniętych w państwie członkowskim innym niż państwo rezydencji zgodnie z metodą zwolnienia z zastrzeżeniem progresji w państwie członkowskim rezydencji – Metoda mogąca prowadzić do wyższego opodatkowania w odniesieniu do nieruchomości położonych w innym państwie członkowskim – Niedopuszczalność – Ocena przez sąd krajowy

(art. 63 TFUE)

Artykuł 63 TFUE należy interpretować w ten sposób, iż sprzeciwia się on przepisom państwa członkowskiego, które przewidują – przy zastosowaniu zastrzeżenia progresji zawartego w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania – że celem określenia stawki podatku dochodowego dochody osiągane z nieruchomości niewynajmowanej położonej w innym państwie członkowskim są ustalane w oparciu o jej „wartość czynszową”, podczas gdy dochody osiągane z nieruchomości niewynajmowanej położonej w pierwszym państwie członkowskim, są ustalane w oparciu o jej wartość katastralną, która jest niższa od wartości czynszowej. W istocie takie uregulowanie może, przy zastosowaniu owego zastrzeżenia progresji, doprowadzić do wyższego opodatkowania podatkiem dochodowym z tego tylko względu, że metoda określania dochodów z nieruchomości prowadzi do tego, iż dochody pochodzące z nieruchomości niewynajmowanych położonych w innym państwie członkowskim zostają określone w kwocie wyższej od dochodów pochodzących z takich nieruchomości położonych w pierwszym państwie członkowskim. Do sądu odsyłającego należy zbadanie, czy taki jest skutek przepisów krajowych.

Metoda zwolnienia z „zastrzeżeniem progresji” pozwala zapewnić, że dochody podatnika zwolnione z opodatkowania w państwie członkowskim rezydencji mogą jednak zostać uwzględnione przez to państwo celem zastosowania reguły opodatkowania progresywnego przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałych dochodów podatnika. Przepisy tego rodzaju mają na celu uniknięcie sytuacji, w której w państwie członkowskim rezydencji podlegające opodatkowaniu dochody podatnika będącego właścicielem nieruchomości położonej w innym państwie członkowskim zostałyby objęte stawką podatkową niższą od stawki mającej zastosowanie do dochodów podatników będących właścicielami porównywalnych nieruchomości w państwie członkowskim rezydencji. W świetle tego celu sytuacja podatników, którzy nabyli nieruchomość w państwie członkowskim rezydencji, jest porównywalna z sytuacją podatników, którzy nabyli taką nieruchomość w innym państwie członkowskim.

(por. pkt 17, 30–32, 34; sentencja)