Sprawa C‑393/13 P

Rada Unii Europejskiej

przeciwko

Alumina d.o.o.

„Odwołanie — Dumping — Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 464/2011 — Przywóz zeolitu A w postaci sproszkowanej pochodzącego z Bośni i Hercegowiny — Rozporządzenie (WE) nr 1225/2009 — Artykuł 2 — Ustalenie wartości normalnej — Pojęcie zwykłego obrotu handlowego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 1 października 2014 r.

1. Odwołanie – Zarzuty – Błąd w ustaleniach faktycznych – Niedopuszczalność – Kontrola oceny dowodów przez Trybunał – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia – Kwalifikacja prawna okoliczności faktycznych – Dopuszczalność

   (art. 256 ust. 1 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)

2. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Margines dumpingu – Ustalenie wartości normalnej – Okoliczność, na jaką należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności – Cena stosowana w zwykłym obrocie handlowym – Odstępstwa przewidziane w podstawowym rozporządzeniu antydumpingowym – Charakter wyczerpujący

   (rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 1 akapit pierwszy, art. 2 ust. 3 akapit pierwszy)

3. Wspólna polityka handlowa – Ochrona przed praktykami dumpingowymi – Margines dumpingu – Ustalenie wartości normalnej – Oparcie na cenach uiszczonych lub należnych w zwykłym obrocie handlowym – Pojęcie zwykłego obrotu handlowego

   (rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 2, 3, 6)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 16–19)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 20, 21)

3.  W celu ustalenia, czy produkt stanowi przedmiot dumpingu, pojęcie zwykłego obrotu handlowego dotyczy charakteru sprzedaży jako takiej, nie zaś ceny produktu. Jeżeli sposób i warunki zawarcia nie odpowiadają praktyce handlowej dotyczącej sprzedaży produktu podobnego na rynku w chwili mającej znaczenie przy ustalaniu istnienia lub braku istnienia dumpingu, to sprzedaż ta nie stanowi stosownej podstawy do ustalenia wartości normalnej produktu podobnego na rzeczonym rynku.

   Ponadto ponieważ cena produktu jest tylko jednym z warunków transakcji handlowej, kwestia, czy cena jest stosowana w trakcie zwykłego obrotu handlowego, zależy również od innych warunków transakcji, jakie mogą mieć wpływ na stosowane ceny, takich jak wielkość transakcji, dodatkowe obowiązki przejmowane przez strony tej transakcji lub termin dostawy. W ramach tej oceny, która powinna być dokonywana w każdym poszczególnym przypadku, instytucje powinny brać pod uwagę wszystkie mające znaczenie czynniki i wszystkie szczególne okoliczności dotyczące danej sprzedaży.

   Co się tyczy włączenia do obliczeń marży zysku ustalonego w celu skonstruowania wartości normalnej premii z tytułu ryzyka, która w ten sposób sztucznie podwyższa wynik obliczeń wartości normalnej, przez co wynik ten nie odzwierciedla – w sposób w miarę możliwości jak najbardziej wierny – ceny sprzedaży produktu, takiej, jaka by ona była, gdyby omawiany produkt został sprzedany w państwie pochodzenia w ramach zwykłego obrotu handlowego, włączenie takie prowadziłoby do wprowadzenia w celu tego ustalenia czynnika, którego zamiarem nie byłoby ustalenie ceny, po jakiej dany towar byłby sprzedawany w zwykłych warunkach rynku wewnętrznego, i który dotyczyłby jedynie zdolności finansowej określonego nabywcy krajowego. W takim wypadku instytucje powinny badać, czy owe warunki zostały zastosowane do wszystkich klientów w sposób ogólny na rynku podobnego produktu.

   (por. pkt 25, 27–30, 32)

Sprawa C‑393/13 P

Rada Unii Europejskiej

przeciwko

Alumina d.o.o.

„Odwołanie — Dumping — Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 464/2011 — Przywóz zeolitu A w postaci sproszkowanej pochodzącego z Bośni i Hercegowiny — Rozporządzenie (WE) nr 1225/2009 — Artykuł 2 — Ustalenie wartości normalnej — Pojęcie zwykłego obrotu handlowego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 1 października 2014 r.

1. Odwołanie — Zarzuty — Błąd w ustaleniach faktycznych — Niedopuszczalność — Kontrola oceny dowodów przez Trybunał — Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia — Kwalifikacja prawna okoliczności faktycznych — Dopuszczalność

   (art. 256 ust. 1 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)

2. Wspólna polityka handlowa — Ochrona przed praktykami dumpingowymi — Margines dumpingu — Ustalenie wartości normalnej — Okoliczność, na jaką należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności — Cena stosowana w zwykłym obrocie handlowym — Odstępstwa przewidziane w podstawowym rozporządzeniu antydumpingowym — Charakter wyczerpujący

   (rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 1 akapit pierwszy, art. 2 ust. 3 akapit pierwszy)

3. Wspólna polityka handlowa — Ochrona przed praktykami dumpingowymi — Margines dumpingu — Ustalenie wartości normalnej — Oparcie na cenach uiszczonych lub należnych w zwykłym obrocie handlowym — Pojęcie zwykłego obrotu handlowego

   (rozporządzenie Rady nr 1225/2009, art. 2 ust. 2, 3, 6)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 16–19)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 20, 21)

3.  W celu ustalenia, czy produkt stanowi przedmiot dumpingu, pojęcie zwykłego obrotu handlowego dotyczy charakteru sprzedaży jako takiej, nie zaś ceny produktu. Jeżeli sposób i warunki zawarcia nie odpowiadają praktyce handlowej dotyczącej sprzedaży produktu podobnego na rynku w chwili mającej znaczenie przy ustalaniu istnienia lub braku istnienia dumpingu, to sprzedaż ta nie stanowi stosownej podstawy do ustalenia wartości normalnej produktu podobnego na rzeczonym rynku.

   Ponadto ponieważ cena produktu jest tylko jednym z warunków transakcji handlowej, kwestia, czy cena jest stosowana w trakcie zwykłego obrotu handlowego, zależy również od innych warunków transakcji, jakie mogą mieć wpływ na stosowane ceny, takich jak wielkość transakcji, dodatkowe obowiązki przejmowane przez strony tej transakcji lub termin dostawy. W ramach tej oceny, która powinna być dokonywana w każdym poszczególnym przypadku, instytucje powinny brać pod uwagę wszystkie mające znaczenie czynniki i wszystkie szczególne okoliczności dotyczące danej sprzedaży.

   Co się tyczy włączenia do obliczeń marży zysku ustalonego w celu skonstruowania wartości normalnej premii z tytułu ryzyka, która w ten sposób sztucznie podwyższa wynik obliczeń wartości normalnej, przez co wynik ten nie odzwierciedla – w sposób w miarę możliwości jak najbardziej wierny – ceny sprzedaży produktu, takiej, jaka by ona była, gdyby omawiany produkt został sprzedany w państwie pochodzenia w ramach zwykłego obrotu handlowego, włączenie takie prowadziłoby do wprowadzenia w celu tego ustalenia czynnika, którego zamiarem nie byłoby ustalenie ceny, po jakiej dany towar byłby sprzedawany w zwykłych warunkach rynku wewnętrznego, i który dotyczyłby jedynie zdolności finansowej określonego nabywcy krajowego. W takim wypadku instytucje powinny badać, czy owe warunki zostały zastosowane do wszystkich klientów w sposób ogólny na rynku podobnego produktu.

   (por. pkt 25, 27–30, 32)