Sprawa C‑75/13

SEK Zollagentur GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Gießen

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Unia celna i Wspólna taryfa celna — Usunięcie towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym spod dozoru celnego — Powstanie długu celnego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 12 czerwca 2014 r.

1. Swobodny przepływ towarów – Tranzyt wspólnotowy – Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny – Towary składowane czasowo – Towary niewspólnotowe – Pojęcie usunięcia – Tymczasowe oddalenie dokumentu tranzytowego od towarów

   (rozporządzenie Rady nr 2913/92, zmienione rozporządzeniem nr 648/2005, art. 50, 203)

2. Swobodny przepływ towarów – Tranzyt wspólnotowy – Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny – Towary składowane czasowo – Usunięcie towaru spod dozoru celnego – Dłużnik celny na podstawie art. 203 ust. 3 rozporządzenia nr 2913/92

   (rozporządzenie Rady nr 2913/92, zmienione rozporządzeniem nr 648/2005, art. 203)

1.  Artykuły 50 i 203 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że towar składowany czasowo należy uznać za usunięty spod dozoru celnego, jeżeli został on zgłoszony w ramach procedury zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, lecz nie opuścił składu i nie został przedstawiony w urzędzie celnym przeznaczenia, mimo że w urzędzie tym przedstawiono dokumenty tranzytowe.

   Tymczasowe oddalenie dokumentu tranzytowego od towarów, które są w nim wymienione, należy uważać za usunięcie tychże towarów spod dozoru celnego. Wspomniane oddalenie jest bowiem dla właściwego organu celnego właśnie działaniem stanowiącym, choćby chwilową, przeszkodę w dostępie do towaru podlegającego dozorowi celnemu i w przeprowadzeniu kontroli przewidzianych w uregulowaniach celnych Unii.

   Podobnie usunięcie towaru spod dozoru celnego wymaga jedynie spełnienia przesłanek obiektywnych takich jak fizyczna nieobecność towaru w dozwolonym miejscu składowania, w chwili gdy organ celny zamierza dokonać kontroli rzeczonego towaru. Aby doszło do usunięcia spod dozoru celnego, wystarczy więc, że towar był obiektywnie usunięty spod ewentualnych kontroli, niezależnie od tego, czy właściwy organ w rzeczywistości dokonał tych kontroli.

   (por. pkt 30–33; pkt 1 sentencji)

2.  Artykuł 203 ust. 3 tiret czwarte rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że w wypadku usunięcia towaru spod dozoru celnego osoba, która jako upoważniony nadawca wprowadziła tenże towar do procedury zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, jest dłużnikiem w rozumieniu tego przepisu.

   W istocie, jeżeli w chwili usunięcia spod dozoru celnego danych towarów były one już objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, to osoba uprawniona do korzystania z tej procedury, jako główny zobowiązany w rozumieniu art. 96 ust. 1 rozporządzenia nr 2913/92, musi wykonać obowiązki wynikające ze stosowania tejże procedury oraz jest odpowiedzialna za uiszczenie należności długu celnego w rozumieniu art. 203 ust. 3 tiret czwarte tego rozporządzenia, jeżeli nie mają zastosowania przepisy trzech pierwszych tiret tego ustępu.

   Jeżeli natomiast w chwili rzeczonego usunięcia towary nie były jeszcze objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, lecz wciąż są składowane czasowo, to osobą odpowiedzialną za uiszczenie należności długu celnego – jeżeli nie mają zastosowania trzy pierwsze tiret art. 203 ust. 3 rozporządzenia nr 2913/92 – jest osoba, która będąc zobowiązana do wykonania obowiązków wynikających z czasowego składowania towaru po wyładunku, posiada te towary w celu ich przeniesienia lub składowania.

   (por. pkt 35, 36, 38; pkt 2 sentencji)

Sprawa C‑75/13

SEK Zollagentur GmbH

przeciwko

Hauptzollamt Gießen

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Unia celna i Wspólna taryfa celna — Usunięcie towaru podlegającego należnościom celnym przywozowym spod dozoru celnego — Powstanie długu celnego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 12 czerwca 2014 r.

1. Swobodny przepływ towarów — Tranzyt wspólnotowy — Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny — Towary składowane czasowo — Towary niewspólnotowe — Pojęcie usunięcia — Tymczasowe oddalenie dokumentu tranzytowego od towarów

   (rozporządzenie Rady nr 2913/92, zmienione rozporządzeniem nr 648/2005, art. 50, 203)

2. Swobodny przepływ towarów — Tranzyt wspólnotowy — Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny — Towary składowane czasowo — Usunięcie towaru spod dozoru celnego — Dłużnik celny na podstawie art. 203 ust. 3 rozporządzenia nr 2913/92

   (rozporządzenie Rady nr 2913/92, zmienione rozporządzeniem nr 648/2005, art. 203)

1.  Artykuły 50 i 203 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że towar składowany czasowo należy uznać za usunięty spod dozoru celnego, jeżeli został on zgłoszony w ramach procedury zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, lecz nie opuścił składu i nie został przedstawiony w urzędzie celnym przeznaczenia, mimo że w urzędzie tym przedstawiono dokumenty tranzytowe.

   Tymczasowe oddalenie dokumentu tranzytowego od towarów, które są w nim wymienione, należy uważać za usunięcie tychże towarów spod dozoru celnego. Wspomniane oddalenie jest bowiem dla właściwego organu celnego właśnie działaniem stanowiącym, choćby chwilową, przeszkodę w dostępie do towaru podlegającego dozorowi celnemu i w przeprowadzeniu kontroli przewidzianych w uregulowaniach celnych Unii.

   Podobnie usunięcie towaru spod dozoru celnego wymaga jedynie spełnienia przesłanek obiektywnych takich jak fizyczna nieobecność towaru w dozwolonym miejscu składowania, w chwili gdy organ celny zamierza dokonać kontroli rzeczonego towaru. Aby doszło do usunięcia spod dozoru celnego, wystarczy więc, że towar był obiektywnie usunięty spod ewentualnych kontroli, niezależnie od tego, czy właściwy organ w rzeczywistości dokonał tych kontroli.

   (por. pkt 30–33; pkt 1 sentencji)

2.  Artykuł 203 ust. 3 tiret czwarte rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że w wypadku usunięcia towaru spod dozoru celnego osoba, która jako upoważniony nadawca wprowadziła tenże towar do procedury zewnętrznego tranzytu wspólnotowego, jest dłużnikiem w rozumieniu tego przepisu.

   W istocie, jeżeli w chwili usunięcia spod dozoru celnego danych towarów były one już objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, to osoba uprawniona do korzystania z tej procedury, jako główny zobowiązany w rozumieniu art. 96 ust. 1 rozporządzenia nr 2913/92, musi wykonać obowiązki wynikające ze stosowania tejże procedury oraz jest odpowiedzialna za uiszczenie należności długu celnego w rozumieniu art. 203 ust. 3 tiret czwarte tego rozporządzenia, jeżeli nie mają zastosowania przepisy trzech pierwszych tiret tego ustępu.

   Jeżeli natomiast w chwili rzeczonego usunięcia towary nie były jeszcze objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego, lecz wciąż są składowane czasowo, to osobą odpowiedzialną za uiszczenie należności długu celnego – jeżeli nie mają zastosowania trzy pierwsze tiret art. 203 ust. 3 rozporządzenia nr 2913/92 – jest osoba, która będąc zobowiązana do wykonania obowiązków wynikających z czasowego składowania towaru po wyładunku, posiada te towary w celu ich przeniesienia lub składowania.

   (por. pkt 35, 36, 38; pkt 2 sentencji)