WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ (druga izba)

z dnia 11 lipca 2013 r.

Daria Haupt-Lizer

przeciwko

Komisji Europejskiej

„Służba publiczna — Konkurs otwarty EPSO/AD/60/06 — Przedłużenie ważności listy rezerwy kadrowej ze względu na urlop macierzyński i urlop rodzicielski — Zasada równego traktowania kobiet i mężczyzn — Dyskryminacja ze względu na płeć”

Przedmiot:

Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy art. 106a traktatu EWEA, w której D. Haupt-Lizer domaga się tytułem żądania głównego stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 17 października 2011 r. o nieprzedłużeniu ważności listy rezerwy kadrowej konkursu otwartego EPSO/AD/60/06 po dniu 31 grudnia 2011 r.

Orzeczenie:

Skarga zostaje oddalona. Daria Haupt-Lizer pokrywa własne koszty i zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.

Streszczenie

1. Urzędnicy – Zatrudnienie – Konkurs – Charakter prawny stosunku między laureatem a instytucją przeprowadzającą konkurs otwarty – Stosowanie prawa krajowego – Wyłączenie

   (regulamin pracowniczy, art. 27)

2. Urzędnicy – Równość traktowania – Wniosek o przedłużenie ważności listy rezerwy kadrowej ze względu na skorzystanie przez laureata z urlopu macierzyńskiego i urlopu wychowawczego – Oddalenie – Dyskryminacja ze względu na płeć – Brak

   (dyrektywa 2006/54 Parlamentu Europejskiego i Rady; dyrektywy Rady: 92/85; 96/34)

1.  Stosunki instytucji z laureatami konkursu przeprowadzonego na podstawie art. 27 regulaminu pracowniczego nie podlegają regulacjom prawa krajowego.

   (zob. pkt 45)

2.  Z przepisów prawa Unii regulujących kwestię urlopu macierzyńskiego i urlopu wychowawczego nie wynika, by osoba, która skorzystała z prawa do któregoś z tych dwóch urlopów, mogła wymagać od potencjalnego pracodawcy, by zawiesił względem niej postępowanie, w którym bierze ona udział. W konsekwencji laureat konkursu nie może utrzymywać, że skorzystanie z wyżej wspomnianych praw stanowiło obiektywną przeszkodę w podjęciu przez nią działań zmierzających do uzyskania zatrudnienia w instytucji Unii.

   W tym względzie, z wyjątkiem szczególnych okoliczności o charakterze medycznym związanych z ciążą lub porodem, fakt przebywania przez kobietę na urlopie macierzyńskim nie stanowi dla niej przeszkody we wzięciu udziału w postępowaniu w sprawie naboru. Ograniczając do dwóch tygodni okresu okołoporodowego okres, w którym kobieta ma obowiązek niewykonywania pracy, prawodawca Unii nie zamierzał przyjąć, że zainteresowana osoba będzie niezdolna do podejmowania jakichkolwiek działań w sprawach zawodowych w czasie pozostałych tygodni urlopu macierzyńskiego. Jakkolwiek bowiem kobieta ma prawo zdecydować, że swój urlop macierzyński poświęci wyłącznie dziecku, to nie zmienia to jednak faktu, że nie może ona posługiwać się swoim osobistym wyborem, aby utrzymywać, iż była ofiarą dyskryminacji ze względu na płeć.

   Podobnie, co się tyczy urlopu wychowawczego, okoliczność, że dana osoba korzysta ze swojego prawa do tego urlopu, nie stanowi dla niej przeszkody we wzięciu udziału w postępowaniu w sprawie naboru w strukturach Unii. Jest tak, tym bardziej że skoro możliwość wzięcia urlopu rodzicielskiego przysługuje zarówno kobietom, jak i mężczyznom, skorzystanie przez daną osobę z prawa do urlopu wychowawczego nie może prowadzić do bezpośredniej dyskryminacji ze względu na płeć.

   (zob. pkt 46, 49–53, 55)

   Odesłanie:

   Trybunał: sprawa C‑394/96 Brown, 30 czerwca 1998 r., pkt 22; sprawa C‑411/96 Boyle i in., 27 października 1998 r., pkt 58; sprawa C‑66/96 Høj Pedersen i in., 19 listopada 1998 r., pkt 33; sprawa C‑342/01 Merino Gómez, 18 marca 2004 r., pkt 32; sprawa C‑284/02 Sass, 18 listopada 2004 r., pkt 32