Sprawa C‑609/12

Ehrmann AG

przeciwko

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)

„Odesłanie prejudycjalne — Informowanie i ochrona konsumentów — Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 — Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne dotyczące żywności — Etykietowanie i prezentacja tych środków spożywczych — Artykuł 10 ust. 2 — Stosowanie w czasie — Artykuł 28 ust. 5 i 6 — Środki przejściowe”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 kwietnia 2014 r.

Zbliżanie ustawodawstw – Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne dotyczące żywności – Rozporządzenie nr 1924/2006 – Warunki stosowania tych oświadczeń – Obowiązek etykietowania i prezentacji – Stosowanie w czasie – Brak przyjęcia wykazu dopuszczalnych oświadczeń przewidzianego w art. 13 rozporządzenia – Brak wpływu

(rozporządzenie nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienione rozporządzeniem nr 116/2010, art. 10 ust. 1, 2, art. 13, art. 28 ust. 5, 6)

Rozporządzenie nr 1924/2006 w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności, zmienione rozporządzeniem nr 116/2010, należy interpretować w ten sposób, że obowiązki informacyjne przewidziane w art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia w odniesieniu do oświadczeń zdrowotnych, które nie były zakazane na podstawie art. 10 ust. 1 tego rozporządzenia w związku z jego art. 28 ust. 5 i 6, obowiązywały już w 2010 r. W istocie ani art. 10, ani art. 28 ust. 5, ani żaden inny przepis rozporządzenia nr 1924/2006 nie stanowi, że art. 10 ust. 2 tego aktu znajduje zastosowanie wyłącznie po przewidzianym w jego art. 13 przyjęciu wykazów dopuszczalnych oświadczeń. Poza tym jeśli chodzi o oświadczenie, które nie zostało zakazane na podstawie art. 10 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 5 omawianego rozporządzenia, okoliczność, że wykaz dopuszczalnych oświadczeń, o którym mowa w art. 13 tego rozporządzenia, nie został jeszcze przyjęty, nie uzasadnia zwolnienia podmiotu działającego na rynku spożywczym z obowiązku dostarczenia konsumentowi informacji przewidzianych w art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia.

(por. pkt 39, 42, 44; sentencja)

Sprawa C‑609/12

Ehrmann AG

przeciwko

Zentrale zur Bekämpfung unlauteren Wettbewerbs eV

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesgerichtshof)

„Odesłanie prejudycjalne — Informowanie i ochrona konsumentów — Rozporządzenie (WE) nr 1924/2006 — Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne dotyczące żywności — Etykietowanie i prezentacja tych środków spożywczych — Artykuł 10 ust. 2 — Stosowanie w czasie — Artykuł 28 ust. 5 i 6 — Środki przejściowe”

Streszczenie – Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 10 kwietnia 2014 r.

Zbliżanie ustawodawstw — Oświadczenia żywieniowe i zdrowotne dotyczące żywności — Rozporządzenie nr 1924/2006 — Warunki stosowania tych oświadczeń — Obowiązek etykietowania i prezentacji — Stosowanie w czasie — Brak przyjęcia wykazu dopuszczalnych oświadczeń przewidzianego w art. 13 rozporządzenia — Brak wpływu

(rozporządzenie nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, zmienione rozporządzeniem nr 116/2010, art. 10 ust. 1, 2, art. 13, art. 28 ust. 5, 6)

Rozporządzenie nr 1924/2006 w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności, zmienione rozporządzeniem nr 116/2010, należy interpretować w ten sposób, że obowiązki informacyjne przewidziane w art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia w odniesieniu do oświadczeń zdrowotnych, które nie były zakazane na podstawie art. 10 ust. 1 tego rozporządzenia w związku z jego art. 28 ust. 5 i 6, obowiązywały już w 2010 r. W istocie ani art. 10, ani art. 28 ust. 5, ani żaden inny przepis rozporządzenia nr 1924/2006 nie stanowi, że art. 10 ust. 2 tego aktu znajduje zastosowanie wyłącznie po przewidzianym w jego art. 13 przyjęciu wykazów dopuszczalnych oświadczeń. Poza tym jeśli chodzi o oświadczenie, które nie zostało zakazane na podstawie art. 10 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 5 omawianego rozporządzenia, okoliczność, że wykaz dopuszczalnych oświadczeń, o którym mowa w art. 13 tego rozporządzenia, nie został jeszcze przyjęty, nie uzasadnia zwolnienia podmiotu działającego na rynku spożywczym z obowiązku dostarczenia konsumentowi informacji przewidzianych w art. 10 ust. 2 tego rozporządzenia.

(por. pkt 39, 42, 44; sentencja)