Sprawa C‑528/12

Mömax Logistik GmbH

przeciwko

Bundesamt für Justiz

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Bonn)

„Odesłanie prejudycjalne — Prawo przedsiębiorstw — Dyrektywa 78/660/EWG — Ogłoszenie rocznych skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek — Stosowanie zasad ogłoszenia tych sprawozdań do spółek podlegających przepisom prawa danego państwa członkowskiego i należących do grupy, której spółka dominująca podlega przepisom prawa innego państwa członkowskiego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 6 lutego 2014 r.

1. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice – Właściwość sądu krajowego – Ustalenie i ocena stanu faktycznego sporu – Niezbędność orzeczenia prejudycjalnego oraz znaczenie zadanych pytań – Ocena przez sąd krajowy – Pytania pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście wykluczającym użyteczną odpowiedź – Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym

   (art. 267 TFUE)

2. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Spółki – Dyrektywa 78/660 – Roczne sprawozdania finansowe niektórych rodzajów spółek – Przepisy krajowe wyłączające zasady dotyczące treści, badania i ogłaszania rocznych sprawozdań finansowych, jedynie w odniesieniu do przedsiębiorstw zależnych podlegających prawu tego państwa członkowskiego należących do grupy gdzie przedsiębiorstwo dominujące podlega prawu wspomnianego państwa – Niedopuszczalność

   (dyrektywa Rady 78/660, art. 57)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 17, 18)

2.  Artykuł 57 czwartej dyrektywy 78/660, wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego, które wyłączają stosowanie przepisów tej dyrektywy dotyczących treści, badania i ogłaszania rocznych sprawozdań finansowych w odniesieniu do przedsiębiorstwa zależnego podlegającego prawu tego państwa członkowskiego jedynie wtedy, gdy przedsiębiorstwo dominujące również podlega prawu wspomnianego państwa.

   W istocie używając wyrażenia „prawo państwa członkowskiego” art. 57 lit. a) dyrektywy 78/660 wskazuje jednoznacznie, że do celów stosowania zwolnienia przewidzianego w tym artykule przedsiębiorstwo dominujące może podlegać przepisom prawa każdego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a nie tylko przepisom prawa państwa członkowskiego przedsiębiorstwa zależnego zamierzającego powołać się na to zwolnienie. Ta wykładnia wspomnianego wyrażenia jest potwierdzona faktem, że w odróżnieniu od tej uwagi dotyczącej przedsiębiorstwa dominującego zdanie wprowadzające owego przepisu wskazuje, że państwa członkowskie mogą zwolnić przedsiębiorstwa zależne, które podlegają „ich prawu krajowemu”.

   Ponadto, gdy państwo członkowskie wybrało to zwolnienie, nie może ono, w warunkach stosowania wspomnianego zwolnienia, wprowadzić odmiennego traktowania przedsiębiorstw dominujących mających siedzibę w tym państwie i przedsiębiorstw dominujących mających siedzibę w innym państwie członkowskim.

   (por. pkt 25–27, 30; sentencja)

Sprawa C‑528/12

Mömax Logistik GmbH

przeciwko

Bundesamt für Justiz

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Bonn)

„Odesłanie prejudycjalne — Prawo przedsiębiorstw — Dyrektywa 78/660/EWG — Ogłoszenie rocznych skonsolidowanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek — Stosowanie zasad ogłoszenia tych sprawozdań do spółek podlegających przepisom prawa danego państwa członkowskiego i należących do grupy, której spółka dominująca podlega przepisom prawa innego państwa członkowskiego”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 6 lutego 2014 r.

1. Pytania prejudycjalne — Właściwość Trybunału — Granice — Właściwość sądu krajowego — Ustalenie i ocena stanu faktycznego sporu — Niezbędność orzeczenia prejudycjalnego oraz znaczenie zadanych pytań — Ocena przez sąd krajowy — Pytania pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście wykluczającym użyteczną odpowiedź — Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym

   (art. 267 TFUE)

2. Swobodny przepływ osób — Swoboda przedsiębiorczości — Spółki — Dyrektywa 78/660 — Roczne sprawozdania finansowe niektórych rodzajów spółek — Przepisy krajowe wyłączające zasady dotyczące treści, badania i ogłaszania rocznych sprawozdań finansowych, jedynie w odniesieniu do przedsiębiorstw zależnych podlegających prawu tego państwa członkowskiego należących do grupy gdzie przedsiębiorstwo dominujące podlega prawu wspomnianego państwa — Niedopuszczalność

   (dyrektywa Rady 78/660, art. 57)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 17, 18)

2.  Artykuł 57 czwartej dyrektywy 78/660, wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) traktatu, w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek, należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisom państwa członkowskiego, które wyłączają stosowanie przepisów tej dyrektywy dotyczących treści, badania i ogłaszania rocznych sprawozdań finansowych w odniesieniu do przedsiębiorstwa zależnego podlegającego prawu tego państwa członkowskiego jedynie wtedy, gdy przedsiębiorstwo dominujące również podlega prawu wspomnianego państwa.

   W istocie używając wyrażenia „prawo państwa członkowskiego” art. 57 lit. a) dyrektywy 78/660 wskazuje jednoznacznie, że do celów stosowania zwolnienia przewidzianego w tym artykule przedsiębiorstwo dominujące może podlegać przepisom prawa każdego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a nie tylko przepisom prawa państwa członkowskiego przedsiębiorstwa zależnego zamierzającego powołać się na to zwolnienie. Ta wykładnia wspomnianego wyrażenia jest potwierdzona faktem, że w odróżnieniu od tej uwagi dotyczącej przedsiębiorstwa dominującego zdanie wprowadzające owego przepisu wskazuje, że państwa członkowskie mogą zwolnić przedsiębiorstwa zależne, które podlegają „ich prawu krajowemu”.

   Ponadto, gdy państwo członkowskie wybrało to zwolnienie, nie może ono, w warunkach stosowania wspomnianego zwolnienia, wprowadzić odmiennego traktowania przedsiębiorstw dominujących mających siedzibę w tym państwie i przedsiębiorstw dominujących mających siedzibę w innym państwie członkowskim.

   (por. pkt 25–27, 30; sentencja)