Sprawa C‑481/12

UAB „Juvelta”

przeciwko

VĮ „Lietuvos prabavimo rūmai”

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas)

„Swobodny przepływ towarów — Artykuł 34 TFUE — Ograniczenia ilościowe w przywozie — Środki o skutku równoważnym — Sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych — Cecha probiercza — Wymogi ustanowione w przepisach państwa członkowskiego przywozu”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 stycznia 2014 r.

Swobodny przepływ towarów — Ograniczenia ilościowe — Środki o skutku równoważnym — Przepisy państwa członkowskiego wymagające, by przywożone wyroby z metali szlachetnych oznaczone już cechą probierczą przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie wywozu oraz dodatkowym oznaczeniem, lecz niespełniające wymogów tych przepisów, posiadały nową cechę probierczą wykonaną w państwie członkowskim przywozu — Niedopuszczalność — Względy uzasadniające wynikające z konieczności zapewnienia skutecznej ochrony konsumentów — Warunki — Nieproporcjonalność — Dodatkowe oznaczenie wykonane przez importera, a nie przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie — Brak wpływu

(art. 34 TFUE)

Artykuł 34 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on obowiązywaniu przepisów krajowych, zgodnie z którymi w celu sprzedaży na rynku państwa członkowskiego wyrobów z metali szlachetnych przywożonych z innego państwa członkowskiego, w którym ich sprzedaż jest dozwolona, oznaczonych cechą probierczą zgodnie z przepisami tego drugiego państwa członkowskiego, wyroby te – w sytuacji gdy informacje dotyczące próby tych wyrobów widniejące na tej cesze probierczej nie są zgodne z wymogami zawartymi w przepisach pierwszego państwa członkowskiego – muszą być ponownie oznaczone cechą probierczą przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez to ostatnie państwo członkowskie, która to cecha potwierdza, że rzeczone wyroby zostały skontrolowane, i określa próbę tych wyrobów zgodnie ze wskazanymi wymogami.

W świetle tej wykładni okoliczność, że dodatkowe oznaczenie przywożonych wyrobów z metali szlachetnych, zawierające informacje mające wskazywać próbę tych wyrobów w sposób zrozumiały dla konsumentów państwa członkowskiego przywozu, nie zostało dokonane przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie, nie ma wpływu na odpowiedź udzieloną na pytanie pierwsze, w sytuacji gdy cecha probiercza została uprzednio umieszczona na rzeczonych wyrobach przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie wywozu, a informacje wynikające z tego oznaczenia są zgodne z informacjami widniejącymi na tej cesze probierczej.

(por. pkt 34, 40; pkt 1, 2 sentencji)

Sprawa C‑481/12

UAB „Juvelta”

przeciwko

VĮ „Lietuvos prabavimo rūmai”

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas)

„Swobodny przepływ towarów — Artykuł 34 TFUE — Ograniczenia ilościowe w przywozie — Środki o skutku równoważnym — Sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych — Cecha probiercza — Wymogi ustanowione w przepisach państwa członkowskiego przywozu”

Streszczenie – wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 16 stycznia 2014 r.

Swobodny przepływ towarów – Ograniczenia ilościowe – Środki o skutku równoważnym – Przepisy państwa członkowskiego wymagające, by przywożone wyroby z metali szlachetnych oznaczone już cechą probierczą przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie wywozu oraz dodatkowym oznaczeniem, lecz niespełniające wymogów tych przepisów, posiadały nową cechę probierczą wykonaną w państwie członkowskim przywozu – Niedopuszczalność – Względy uzasadniające wynikające z konieczności zapewnienia skutecznej ochrony konsumentów – Warunki – Nieproporcjonalność – Dodatkowe oznaczenie wykonane przez importera, a nie przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie – Brak wpływu

(art. 34 TFUE)

Artykuł 34 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on obowiązywaniu przepisów krajowych, zgodnie z którymi w celu sprzedaży na rynku państwa członkowskiego wyrobów z metali szlachetnych przywożonych z innego państwa członkowskiego, w którym ich sprzedaż jest dozwolona, oznaczonych cechą probierczą zgodnie z przepisami tego drugiego państwa członkowskiego, wyroby te – w sytuacji gdy informacje dotyczące próby tych wyrobów widniejące na tej cesze probierczej nie są zgodne z wymogami zawartymi w przepisach pierwszego państwa członkowskiego – muszą być ponownie oznaczone cechą probierczą przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez to ostatnie państwo członkowskie, która to cecha potwierdza, że rzeczone wyroby zostały skontrolowane, i określa próbę tych wyrobów zgodnie ze wskazanymi wymogami.

W świetle tej wykładni okoliczność, że dodatkowe oznaczenie przywożonych wyrobów z metali szlachetnych, zawierające informacje mające wskazywać próbę tych wyrobów w sposób zrozumiały dla konsumentów państwa członkowskiego przywozu, nie zostało dokonane przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie, nie ma wpływu na odpowiedź udzieloną na pytanie pierwsze, w sytuacji gdy cecha probiercza została uprzednio umieszczona na rzeczonych wyrobach przez niezależny urząd probierczy upoważniony przez państwo członkowskie wywozu, a informacje wynikające z tego oznaczenia są zgodne z informacjami widniejącymi na tej cesze probierczej.

(por. pkt 34, 40; pkt 1, 2 sentencji)