Sprawa C‑431/12

Agenţia Naţională de Administrare Fiscală

przeciwko

SC Rafinăria Steaua Română SA

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie)

„Podatki — Podatek od wartości dodanej — Zwrot nadwyżki podatku VAT w wyniku potrącenia — Stwierdzenie nieważności decyzji o potrąceniu — Obowiązek zapłacenia podatnikowi odsetek za zwłokę”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 24 października 2013 r.

Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Odliczenie podatku naliczonego – Zwrot nadpłaty – Przepisy krajowe wykluczające zwrot, których nieważność została następnie stwierdzona na mocy orzeczenia sądowego – Odsetki za zwłokę nieprzysługujące za okres obowiązywania tych przepisów – Niedopuszczalność

(dyrektywa Rady 2006/112, art. 183)

Artykuł 183 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby podatnik, który wniósł o zwrot nadwyżki podatku od wartości dodanej naliczonego z tytułu podatku od wartości dodanej obciążającego tego podatnika, nie mógł uzyskać od organów administracji podatkowej państwa członkowskiego odsetek za zwłokę w związku ze zwrotem dokonanym z opóźnieniem przez te organy za okres, w którym obowiązywały akty administracyjne wykluczające zwrot, których nieważność została następnie stwierdzona na mocy orzeczenia sądowego.

W istocie, jeżeli wprowadzanie w życie prawa do zwrotu nadwyżki podatku od wartości dodanej przewidzianego w art. 183 omawianej dyrektywy objęte jest zasadniczo autonomią proceduralną państw członkowskich, to jednak ramy tej autonomii stanowią zasady równoważności i skuteczności.

W tym względzie, jeżeli zwrot na rzecz podatnika nadwyżki podatku od wartości dodanej następuje po przekroczeniu rozsądnego terminu, to zasada neutralności systemu tego podatku wymaga, aby straty finansowe poniesione w ten sposób przez podatnika w wyniku utraty możliwości dysponowania danymi środkami finansowymi zostały zrekompensowane poprzez zapłatę odsetek za zwłokę.

Ponadto z punktu widzenia podatnika powód zwłoki w dokonaniu zwrotu nadwyżki podatku od wartości dodanej jest bez znaczenia. W tym kontekście nie ma istotniej różnicy między zwłoką w zwrocie z uwagi na administracyjne postępowanie w sprawie wniosku zakończone po terminie a zwłoką w zwrocie z uwagi na akty administracyjne niezgodnie z prawem wykluczające zwrot, których nieważność została następnie stwierdzona na mocy orzeczenia sądowego.

(por. pkt 20, 23, 25, 26; sentencja)

Sprawa C‑431/12

Agenţia Naţională de Administrare Fiscală

przeciwko

SC Rafinăria Steaua Română SA

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Înalta Curte de Casaţie şi Justiţie)

„Podatki — Podatek od wartości dodanej — Zwrot nadwyżki podatku VAT w wyniku potrącenia — Stwierdzenie nieważności decyzji o potrąceniu — Obowiązek zapłacenia podatnikowi odsetek za zwłokę”

Streszczenie – wyrok Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 24 października 2013 r.

Harmonizacja ustawodawstw podatkowych — Wspólny system podatku od wartości dodanej — Odliczenie podatku naliczonego — Zwrot nadpłaty — Przepisy krajowe wykluczające zwrot, których nieważność została następnie stwierdzona na mocy orzeczenia sądowego — Odsetki za zwłokę nieprzysługujące za okres obowiązywania tych przepisów — Niedopuszczalność

(dyrektywa Rady 2006/112, art. 183)

Artykuł 183 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby podatnik, który wniósł o zwrot nadwyżki podatku od wartości dodanej naliczonego z tytułu podatku od wartości dodanej obciążającego tego podatnika, nie mógł uzyskać od organów administracji podatkowej państwa członkowskiego odsetek za zwłokę w związku ze zwrotem dokonanym z opóźnieniem przez te organy za okres, w którym obowiązywały akty administracyjne wykluczające zwrot, których nieważność została następnie stwierdzona na mocy orzeczenia sądowego.

W istocie, jeżeli wprowadzanie w życie prawa do zwrotu nadwyżki podatku od wartości dodanej przewidzianego w art. 183 omawianej dyrektywy objęte jest zasadniczo autonomią proceduralną państw członkowskich, to jednak ramy tej autonomii stanowią zasady równoważności i skuteczności.

W tym względzie, jeżeli zwrot na rzecz podatnika nadwyżki podatku od wartości dodanej następuje po przekroczeniu rozsądnego terminu, to zasada neutralności systemu tego podatku wymaga, aby straty finansowe poniesione w ten sposób przez podatnika w wyniku utraty możliwości dysponowania danymi środkami finansowymi zostały zrekompensowane poprzez zapłatę odsetek za zwłokę.

Ponadto z punktu widzenia podatnika powód zwłoki w dokonaniu zwrotu nadwyżki podatku od wartości dodanej jest bez znaczenia. W tym kontekście nie ma istotniej różnicy między zwłoką w zwrocie z uwagi na administracyjne postępowanie w sprawie wniosku zakończone po terminie a zwłoką w zwrocie z uwagi na akty administracyjne niezgodnie z prawem wykluczające zwrot, których nieważność została następnie stwierdzona na mocy orzeczenia sądowego.

(por. pkt 20, 23, 25, 26; sentencja)