Sprawa C-259/12

Teritoriałna direkcija na Nacionałnata agencija za prichodite – Płowdiw

przeciwko

Rodopi-M 91 OOD

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Płowdiwski administratiwen syd)

„Podatki — Podatek VAT — Dyrektywa 2006/112/WE — Zasada neutralności podatkowej i zasada proporcjonalności — Nieterminowe zaksięgowanie i zadeklarowanie anulowanej faktury — Naprawienie uchybienia — Zapłata podatku — Skarb państwa — Brak szkody — Sankcja administracyjna”

Streszczenie – wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 20 czerwca 2013 r.

1. Pytania prejudycjalne – Właściwość Trybunału – Granice – Pytania pozbawione w sposób oczywisty znaczenia dla sprawy i pytania hipotetyczne zadane w kontekście wykluczającym użyteczną odpowiedź – Pytania pozbawione związku z przedmiotem sporu przed sądem krajowym

   (art. 267 TFUE)

2. Państwa członkowskie – Zachowane kompetencje – Dziedzina sankcji w kwestiach dotyczących podatku od wartości dodanej – Obowiązek wykonywania tej kompetencji z poszanowaniem prawa Unii i jego ogólnych zasad

3. Harmonizacja ustawodawstw podatkowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej – Zasada neutralności podatkowej – Zakres – Przewidziana przez państwo członkowskie wobec podatnika kara za opóźnienie w wywiązaniu się z obowiązku zaksięgowania – Naprawienie uchybienia – Zapłata podatku – Dopuszczalność – Ocena przez sąd krajowy niektórych okoliczności w świetle art. 242 i 273 dyrektywy 2006/112 oraz w świetle zasady proporcjonalności

   (dyrektywa Rady 2006/112, art. 4 ust. 242 i 273)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 27)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 31)

3.  Zasada neutralności podatkowej nie stoi na przeszkodzie temu, aby organ podatkowy państwa członkowskiego nałożył na podatnika, który nie wywiązał się w przewidzianym przez przepisy krajowe terminie z obowiązku zaksięgowania i zadeklarowania okoliczności mających znaczenie dla ustalenia należnego od niego podatku od wartości dodanej, kary pieniężnej w wysokości niezapłaconego we wskazanym terminie podatku, jeżeli podatnik ten naprawił następnie to uchybienie i zapłacił należny podatek w pełnej wysokości wraz z odsetkami. Obowiązkiem sądu krajowego jest dokonanie oceny, przy uwzględnieniu art. 242 i 273 dyrektywy 2006/112 w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, czy w świetle okoliczności występujących w postępowaniu głównym, w szczególności terminu skorygowania nieprawidłowości, wagi tej nieprawidłowości i ewentualnego występowania oszustwa po stronie podatnika lub obejścia przez niego obowiązujących przepisów, kwota nałożonej sankcji nie wykracza poza to co konieczne do osiągnięcia celów polegających na zapewnieniu prawidłowego poboru podatku i zapobieganiu oszustwom podatkowym.

   W istocie podmioty prawa nie mogą powoływać się na normy prawa Unii w celach nieuczciwych lub stanowiących nadużycie. Należy jednak podkreślić, że nieterminowe zapłacenie podatku nie może być samo w sobie zrównane z oszustwem.

   (por. pkt 41–43; sentencja)