Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CJ0041

    Streszczenie wyroku

    Sprawa C-41/11

    Inter-Environnement Wallonie ASBL

    i

    Terre wallonne ASBL

    przeciwko

    Région wallonne

    [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Belgia)]

    „Ochrona środowiska naturalnego — Dyrektywa 2001/42/WE — Artykuły 2 i 3 — Ocena wpływu niektórych planów i programów na środowisko — Ochrona wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego — Plan lub program — Brak wcześniejszej oceny wpływu na środowisko — Stwierdzenie nieważności planu lub programu — Możliwość utrzymania w mocy skutków prawnych planu lub programu — Przesłanki”

    Streszczenie wyroku

    Środowisko naturalne – Ocena skutków wywieranych przez niektóre plany i programy na środowisko naturalne – Dyrektywa 2001/42 – Plan i program – Brak wcześniejszej oceny wpływu na środowisko – Stwierdzenie nieważności planu lub programu – Możliwość utrzymania w mocy skutków prawnych planu lub programu – Przesłanki

    (dyrektywy: Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42, art. 2 lit. a), art. 3 ust. 2 lit. a); Rady 85/337, załączniki I, II; Rady 91/676, art. 5 ust. 1, załącznik III)

    W sytuacji gdy do sądu krajowego wpływa, na podstawie prawa krajowego, skarga o stwierdzenie nieważności krajowego aktu prawnego, stanowiącego „plan” lub „program” w rozumieniu dyrektywy 2001/42 w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, oraz gdy sąd ten stwierdza, że taki plan lub program został przyjęty z naruszeniem przewidzianego tą dyrektywą obowiązku dokonania wcześniejszej oceny wpływu na środowisko, sąd ten jest zobowiązany podjąć wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym, przewidziane przez jego prawo krajowe, aby usunąć brak takiej oceny, w tym ewentualnie zawiesić lub uchylić zaskarżony plan lub program.

    Mając jednak na względzie szczególne okoliczności sprawy przed sądem krajowym, dopuszczalne jest, by sąd ten, tytułem wyjątku, posłużył się przepisem krajowym umożliwiającym mu utrzymanie w mocy niektórych skutków krajowego aktu prawnego, o ile:

    ten krajowy akt prawny stanowi prawidłowy środek transpozycji dyrektywy 91/676 dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego;

    wydanie i wejście w życie nowego krajowego aktu prawnego stanowiącego program działania w rozumieniu art. 5 tej dyrektywy nie pozwoli na uniknięcie szkodliwych skutków dla środowiska wynikających ze stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu prawnego;

    stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu prawnego skutkowałoby stworzeniem luki prawnej w zakresie transpozycji dyrektywy 91/676, co mogłoby być bardziej szkodliwe dla środowiska, w tym sensie, że stwierdzenie nieważności wspomnianego aktu oznaczałoby mniejszą ochronę wód przed zanieczyszczeniem azotanami pochodzenia rolniczego, pozostając tym samym w sprzeczności z podstawowym celem tej dyrektywy;

    utrzymanie, tytułem wyjątku, skutków takiego aktu prawnego odnosi się wyłącznie do okresu ściśle niezbędnego do przyjęcia środków pozwalających na usunięcie stwierdzonej nieprawidłowości.

    (por. pkt 63; sentencja)

    Top

    Sprawa C-41/11

    Inter-Environnement Wallonie ASBL

    i

    Terre wallonne ASBL

    przeciwko

    Région wallonne

    [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Belgia)]

    „Ochrona środowiska naturalnego — Dyrektywa 2001/42/WE — Artykuły 2 i 3 — Ocena wpływu niektórych planów i programów na środowisko — Ochrona wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego — Plan lub program — Brak wcześniejszej oceny wpływu na środowisko — Stwierdzenie nieważności planu lub programu — Możliwość utrzymania w mocy skutków prawnych planu lub programu — Przesłanki”

    Streszczenie wyroku

    Środowisko naturalne — Ocena skutków wywieranych przez niektóre plany i programy na środowisko naturalne — Dyrektywa 2001/42 — Plan i program — Brak wcześniejszej oceny wpływu na środowisko — Stwierdzenie nieważności planu lub programu — Możliwość utrzymania w mocy skutków prawnych planu lub programu — Przesłanki

    (dyrektywy: Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42, art. 2 lit. a), art. 3 ust. 2 lit. a); Rady 85/337, załączniki I, II; Rady 91/676, art. 5 ust. 1, załącznik III)

    W sytuacji gdy do sądu krajowego wpływa, na podstawie prawa krajowego, skarga o stwierdzenie nieważności krajowego aktu prawnego, stanowiącego „plan” lub „program” w rozumieniu dyrektywy 2001/42 w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko, oraz gdy sąd ten stwierdza, że taki plan lub program został przyjęty z naruszeniem przewidzianego tą dyrektywą obowiązku dokonania wcześniejszej oceny wpływu na środowisko, sąd ten jest zobowiązany podjąć wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym, przewidziane przez jego prawo krajowe, aby usunąć brak takiej oceny, w tym ewentualnie zawiesić lub uchylić zaskarżony plan lub program.

    Mając jednak na względzie szczególne okoliczności sprawy przed sądem krajowym, dopuszczalne jest, by sąd ten, tytułem wyjątku, posłużył się przepisem krajowym umożliwiającym mu utrzymanie w mocy niektórych skutków krajowego aktu prawnego, o ile:

    ten krajowy akt prawny stanowi prawidłowy środek transpozycji dyrektywy 91/676 dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego;

    wydanie i wejście w życie nowego krajowego aktu prawnego stanowiącego program działania w rozumieniu art. 5 tej dyrektywy nie pozwoli na uniknięcie szkodliwych skutków dla środowiska wynikających ze stwierdzenia nieważności zaskarżonego aktu prawnego;

    stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu prawnego skutkowałoby stworzeniem luki prawnej w zakresie transpozycji dyrektywy 91/676, co mogłoby być bardziej szkodliwe dla środowiska, w tym sensie, że stwierdzenie nieważności wspomnianego aktu oznaczałoby mniejszą ochronę wód przed zanieczyszczeniem azotanami pochodzenia rolniczego, pozostając tym samym w sprzeczności z podstawowym celem tej dyrektywy;

    utrzymanie, tytułem wyjątku, skutków takiego aktu prawnego odnosi się wyłącznie do okresu ściśle niezbędnego do przyjęcia środków pozwalających na usunięcie stwierdzonej nieprawidłowości.

    (por. pkt 63; sentencja)

    Top