Sprawa C-31/11

Marianne Scheunemann

przeciwko

Finanzamt Bremerhaven

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Swoboda przedsiębiorczości — Swobodny przepływ kapitału — Podatki bezpośrednie — Podatek od spadków — Sposób ustalania wymiaru podatku — Nabycie w drodze dziedziczenia udziałów w charakterze jedynego udziałowca w spółce kapitałowej z siedzibą w państwie trzecim — Uregulowania krajowe wyłączające korzyści podatkowe z tytułu udziału w tego rodzaju spółce”

Streszczenie wyroku

Swoboda przedsiębiorczości – Postanowienia traktatu – Zakres stosowania – Ustawodawstwo krajowe wyłączające przy ustalaniu wymiaru podatku od spadków prawo do określonych korzyści podatkowych w odniesieniu do dziedziczenia udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w państwie trzecim – Możliwość powołania się na art. 49 TFUE i następne – Brak – Brak możliwości zastosowania przepisów regulujących swobodny przepływ kapitału

(art. 49 TFUE)

Przepisy prawa państwa członkowskiego wyłączające przy ustalaniu wymiaru podatku od spadków prawo do określonych korzyści podatkowych w odniesieniu do dziedziczenia udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w państwie trzecim, podczas gdy korzyści te przysługują w przypadku dziedziczenia udziałów w spółce z siedzibą w państwie członkowskim, dotyczą w przeważającej mierze wykonywania swobody prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 49 TFUE i następnych, jako że udział ten pozwala udziałowcy wywierać wpływ na decyzje i działalność spółki. Nawet jeżeli przepis krajowy miałby skutki ograniczające swobodny przepływ kapitału, to takie skutki należy uznać za nieuniknioną konsekwencję ewentualnej przeszkody w swobodzie przedsiębiorczości i nie uzasadniają one oceny tego przepisu z punktu widzenia postanowień dotyczących swobody przepływu kapitału.

Jednakże art. 49 TFUE i następne nie znajdują zastosowania w sytuacji związanej z udziałami w spółce z siedzibą w państwie trzecim. W istocie rozdział traktatu dotyczący swobody podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej nie zawiera żadnego postanowienia, które rozszerzałoby zakres jego zastosowania na taką sytuację.

(por. pkt 30, 33–35; sentencja)

Sprawa C-31/11

Marianne Scheunemann

przeciwko

Finanzamt Bremerhaven

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof)

„Swoboda przedsiębiorczości — Swobodny przepływ kapitału — Podatki bezpośrednie — Podatek od spadków — Sposób ustalania wymiaru podatku — Nabycie w drodze dziedziczenia udziałów w charakterze jedynego udziałowca w spółce kapitałowej z siedzibą w państwie trzecim — Uregulowania krajowe wyłączające korzyści podatkowe z tytułu udziału w tego rodzaju spółce”

Streszczenie wyroku

Swoboda przedsiębiorczości — Postanowienia traktatu — Zakres stosowania — Ustawodawstwo krajowe wyłączające przy ustalaniu wymiaru podatku od spadków prawo do określonych korzyści podatkowych w odniesieniu do dziedziczenia udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w państwie trzecim — Możliwość powołania się na art. 49 TFUE i następne — Brak — Brak możliwości zastosowania przepisów regulujących swobodny przepływ kapitału

(art. 49 TFUE)

Przepisy prawa państwa członkowskiego wyłączające przy ustalaniu wymiaru podatku od spadków prawo do określonych korzyści podatkowych w odniesieniu do dziedziczenia udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w państwie trzecim, podczas gdy korzyści te przysługują w przypadku dziedziczenia udziałów w spółce z siedzibą w państwie członkowskim, dotyczą w przeważającej mierze wykonywania swobody prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 49 TFUE i następnych, jako że udział ten pozwala udziałowcy wywierać wpływ na decyzje i działalność spółki. Nawet jeżeli przepis krajowy miałby skutki ograniczające swobodny przepływ kapitału, to takie skutki należy uznać za nieuniknioną konsekwencję ewentualnej przeszkody w swobodzie przedsiębiorczości i nie uzasadniają one oceny tego przepisu z punktu widzenia postanowień dotyczących swobody przepływu kapitału.

Jednakże art. 49 TFUE i następne nie znajdują zastosowania w sytuacji związanej z udziałami w spółce z siedzibą w państwie trzecim. W istocie rozdział traktatu dotyczący swobody podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej nie zawiera żadnego postanowienia, które rozszerzałoby zakres jego zastosowania na taką sytuację.

(por. pkt 30, 33–35; sentencja)