Keywords
Summary

Keywords

Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Wymogi w stosunku do osoby podpisującej – Status osoby trzeciej, a status stron

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 akapity pierwszy, trzeci, czwarty, art. 21 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Sądem, art. 43 § 1 akapit pierwszy)

Summary

Z art. 19 akapity pierwszy, trzeci i czwarty i art. 21 akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz art. 43 § 1 akapit pierwszy regulaminu postępowania przed Sądem, a w szczególności z użycia pojęcia „reprezentowane” w tymże art. 19 akapit trzeci, wynika, że aby wnieść skargę do Sądu, „strona” w rozumieniu tego przepisu nie może działać sama, lecz musi uciec się do skorzystania z usług osoby trzeciej, uprawnionej do występowania przed sądem państwa członkowskiego lub państwa, które jest stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Wymóg zwrócenia się do osoby trzeciej odpowiada tej koncepcji roli adwokata czy radcy prawnego, którego zadanie polega na zapewnianiu, przy zachowaniu całkowitej niezależności i w nadrzędnym interesie wymiaru sprawiedliwości, obsługi prawnej, której potrzebuje klient.

W tych okolicznościach ewentualny wymóg niezależności wynikający z zasad wykonywania zawodu nie może sam w sobie wystarczyć do wykazania, że osoby związane ze skarżącym stosunkiem pracy są uprawnione do reprezentowania go przed Sądem. Pojęcie tej niezależności zostało bowiem określone nie tylko w sposób pozytywny, w odniesieniu do dyscypliny zawodowej, lecz również w sposób negatywny, czyli poprzez brak stosunku pracy.

Wynika z tego, że istnienie związku zależności w ramach organu, którego wyłącznym zadaniem jest obsługa strony skarżącej, skutkuje stopniem niezależności mniejszym niż ten, z jakiego korzysta radca prawny lub adwokat prowadzący działalność w ramach niezależnej od swego klienta kancelarii.

(por. pkt 12, 14-18, 21, 25)