Sprawa C-38/10

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Portugalskiej

„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuł 49 TFUE — Przepisy podatkowe — Przeniesienie domicylu podatkowego — Przeniesienie aktywów — Natychmiastowe opodatkowanie podatkiem wyjściowym”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 września 2012 r.

1. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego – Przedmiot sporu – Określenie w trakcie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi – Obowiązek zapewnienia przez Komisję identyczności zarzutów z jednej strony w wezwaniu do usunięcia uchybienia i z drugiej strony w uzasadnionej opinii i skardze – Brak – Niedopuszczalność

   (art. 256 TFUE)

2. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Postanowienia traktatu – Zakres stosowania

   (art. 49 TFUE)

3. Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Ograniczenia – Przepisy podatkowe – Przeniesienie siedziby i faktycznego zarządu spółki krajowej, lub aktywów stałego zakładu spółki niebędącej rezydentem, znajdującego się terytorium danego państwa członkowskiego, do innego państwa członkowskiego – Przepisy krajowe przewidujące nałożenie natychmiastowego poboru podatku od cichych rezerw związanych z przeniesionymi aktywami – Niedopuszczalność

   (art. 49 TFUE)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 15, 16)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 24–26)

3.  Uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 49 TFUE państwo członkowskie, które przyjmuje i utrzymuje w mocy przepisy związane z podatkiem dochodowym od osób prawnych, mające zastosowanie w wypadku przeniesienia przez spółkę krajową, jej siedziby statutowej i faktycznego zarządu do innego państwa członkowskiego, lub w wypadku przeniesienia przez spółkę niebędącą rezydentem tego państwa członkowskiego części lub całości aktywów przydzielonych położonemu w nim stałemu zakładowi do innego państwa członkowskiego – które przewidują natychmiastowe opodatkowanie cichych rezerw związanych z danymi aktywami, lecz nie przewidują go w odniesieniu do cichych rezerw wynikających z operacji czysto krajowych. W istocie taka spółka jest penalizowana pod względem finansowym w stosunku do podobnej spółki zachowującej działalność na terytorium tego państwa członkowskiego, przy czym tego odmiennego traktowania nie można tłumaczyć obiektywną różnicą w sytuacji.

   (por. pkt 27–29, 35; sentencja)

Sprawa C-38/10

Komisja Europejska

przeciwko

Republice Portugalskiej

„Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuł 49 TFUE — Przepisy podatkowe — Przeniesienie domicylu podatkowego — Przeniesienie aktywów — Natychmiastowe opodatkowanie podatkiem wyjściowym”

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 6 września 2012 r.

1. Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego — Przedmiot sporu — Określenie w trakcie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi — Obowiązek zapewnienia przez Komisję identyczności zarzutów z jednej strony w wezwaniu do usunięcia uchybienia i z drugiej strony w uzasadnionej opinii i skardze — Brak — Niedopuszczalność

   (art. 256 TFUE)

2. Swobodny przepływ osób — Swoboda przedsiębiorczości — Postanowienia traktatu — Zakres stosowania

   (art. 49 TFUE)

3. Swobodny przepływ osób — Swoboda przedsiębiorczości — Ograniczenia — Przepisy podatkowe — Przeniesienie siedziby i faktycznego zarządu spółki krajowej, lub aktywów stałego zakładu spółki niebędącej rezydentem, znajdującego się terytorium danego państwa członkowskiego, do innego państwa członkowskiego — Przepisy krajowe przewidujące nałożenie natychmiastowego poboru podatku od cichych rezerw związanych z przeniesionymi aktywami — Niedopuszczalność

   (art. 49 TFUE)

1.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 15, 16)

2.  Zobacz tekst orzeczenia.

   (por. pkt 24–26)

3.  Uchybia zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 49 TFUE państwo członkowskie, które przyjmuje i utrzymuje w mocy przepisy związane z podatkiem dochodowym od osób prawnych, mające zastosowanie w wypadku przeniesienia przez spółkę krajową, jej siedziby statutowej i faktycznego zarządu do innego państwa członkowskiego, lub w wypadku przeniesienia przez spółkę niebędącą rezydentem tego państwa członkowskiego części lub całości aktywów przydzielonych położonemu w nim stałemu zakładowi do innego państwa członkowskiego – które przewidują natychmiastowe opodatkowanie cichych rezerw związanych z danymi aktywami, lecz nie przewidują go w odniesieniu do cichych rezerw wynikających z operacji czysto krajowych. W istocie taka spółka jest penalizowana pod względem finansowym w stosunku do podobnej spółki zachowującej działalność na terytorium tego państwa członkowskiego, przy czym tego odmiennego traktowania nie można tłumaczyć obiektywną różnicą w sytuacji.

   (por. pkt 27–29, 35; sentencja)