Keywords
Summary

Keywords

Swobodny przepływ osób – Swoboda przedsiębiorczości – Pracownicy – Uznawanie dyplomów i dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji – Dyrektywa 89/48 – Regulowana działalność zawodowa – Doświadczenie zawodowe – Pojęcie

(art. 39 WE, 43 WE; dyrektywa Rady 89/48, art. 1 lit. e), art. 4 ust. 1 lit. b))

Summary

Stosując ewentualne środki wyrównawcze, mające na celu uzupełnienie zasadniczych różnic między wykształceniem uzyskanym przez wnioskodawcę a wykształceniem wymaganym w przyjmującym państwie członkowskim, organ krajowy zajmujący się uznawaniem kwalifikacji zawodowych uzyskanych w innych państwach członkowskich ma na podstawie art. 39 WE i 43 WE obowiązek wzięcia pod uwagę całości praktycznego doświadczenia, które może całkowicie lub częściowo zniwelować wspomniane różnice.

W istocie chociaż doświadczenie uzyskane przez skarżących przed otrzymaniem dyplomu, na którego podstawie uzyskują oni prawo do wykonywania ich zawodu w państwie członkowskim nie może obejmować wykonywania regulowanej działalności zawodowej a z art. 4 ust. 1 lit. b) akapit drugi dyrektywy 89/48, w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego, trwających co najmniej trzy lata, nie wynika jakikolwiek obowiązek uwzględnienia praktycznego doświadczenia, które nie stanowi doświadczenia zawodowego w rozumieniu art. 1 lit. e) tejże dyrektywy, to jednak środki podejmowane w ramach stosowania prawa Unii powinny być zgodne z ogólnymi zasadami tego prawa, a w szczególności z zasadą proporcjonalności. W tym względzie pominięcie przez właściwe organy krajowe zajmujące się uznawaniem tytułów zawodowych uzyskanych w innym państwie członkowskim wiedzy i kwalifikacji, które mają znaczenie dla sprawy, a zostały wcześniej zdobyte przez wnioskodawcę dążącego do wykonywania na terytorium krajowym zawodu, którego podjęcie zależy zgodnie z prawem krajowym od posiadania dyplomu bądź kwalifikacji zawodowych, może stanowić nieuzasadnioną przeszkodę dla skutecznego wykonywania podstawowych swobód zagwarantowanych w art. 39 WE i 43 WE. Do właściwych organów należy ustalenie, jaką dokładnie wartość należy przypisać doświadczeniu zawodowemu użytecznemu przy wykonywaniu zawodu, w odniesieniu do którego zwrócono się o wydanie zezwolenia, co powinno być ustalane w świetle zadań wykonywanych w konkretnym przypadku, wiedzy, która została zdobyta i zastosowana w ramach wykonywania tych zadań, a także odpowiedzialności powierzonej danej osobie zainteresowanej oraz stopnia niezależności, który został jej przyznany.

(por. pkt 61, 64-66, 69, 72; sentencja)