Keywords
Summary

Keywords

1. Środowisko naturalne – Swoboda dostępu do informacji – Dyrektywa 2003/4 – Informacja o środowisku – Pojęcie

(dyrektywa 2003/4 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 2)

2. Rolnictwo – Zbliżanie ustawodawstw – Wprowadzanie do obrotu środków ochrony roślin – Dyrektywa 91/414 – Zasada poufności informacji dotyczących tajemnicy przemysłowej i handlowej

(dyrektywy: Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/4, art. 4 ust. 2; Rady 91/414, art. 14 akapity pierwszy, drugi)

3. Środowisko naturalne – Swoboda dostępu do informacji – Dyrektywa 2003/4 – Obowiązek wyważenia interesu publicznego, któremu ma służyć ujawnienie informacji o środowisku, z interesem szczególnym dyktującym odmowę udostępnienia informacji

(dyrektywy: Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/4, art. 4; Rady 91/414, art. 14)

Summary

1. Pojęcie informacji o środowisku, o którym mowa w art. 2 dyrektywy 2003/4 w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę 90/313 powinno być interpretowane w ten sposób, że obejmuje ono informacje przedłożone w ramach krajowego postępowania w sprawie wydania lub rozszerzenia zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środka ochrony roślin w odniesieniu do ustalenia maksymalnej ilości zawartości pestycydów, ich składnika lub produktów przetworzonych w artykułach spożywczych albo napojach.

W istocie ponieważ ma ono na celu ograniczenie ryzyka zmiany jednego ze składników biologicznej różnorodności i ryzyka rozprzestrzenienia się pozostałości środków ochrony roślin w szczególności w glebie i w wodach gruntowych, przekazanie informacji na temat obecności pozostałości środków ochrony roślin w lub na produkcie, mimo że tego rodzaju informacje nie zawierają same w sobie bezpośrednio oceny skutków tych pozostałości dla zdrowia ludzkiego, dotyczy elementów środowiska, które wiążą się z ryzykiem zmiany zdrowia ludzkiego w przypadku nadmiernej obecności tych pozostałości, co właśnie ma zostać sprawdzone na podstawie tych informacji.

(por. pkt 42, 43; pkt 1 sentencji)

2. Przepisy art. 14 akapit pierwszy dyrektywy 91/414 dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, powinny, z zastrzeżeniem ewentualnego stosowania akapitu drugiego owego artykułu do przypadków, w których sytuacja zalicza się do sytuacji, które zostały wyliczone w owym przepisie, być interpretowane w ten sposób, że mogą być one stosowane jedynie wtedy, gdy wskutek tego nie zostaną naruszone obowiązki wynikające z art. 4 ust. 2 dyrektywy 2003/4 w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę 90/313.

W istocie wspomniany art. 14 powinien być rozumiany w ten sposób, że bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2003/4 państwa członkowskie i Komisja zapewniają, że informacje dostarczone przez podmioty składające wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu zawierające tajemnicę przemysłową lub handlową są traktowane jako poufne, jeżeli ci wnioskodawcy wystąpią z takim żądaniem oraz jeżeli państwo członkowskie lub Komisja uznają takie żądanie za uzasadnione. Zgodnie z tymi przepisami, o ile pozwalają one na to by państwa członkowskie mogły przewidzieć, że wniosek o udostępnienie informacji o środowisku, chyba że informacje te dotyczą emisji do środowiska, może zostać odrzucony, jeśli ujawnienie takich informacji wpłynie negatywnie na poufność informacji handlowych lub przemysłowych, w przypadku gdy poufność ta jest przewidziana w prawie krajowym lub w prawie Unii, o tyle wymagają one również, by taka podstawa do odmowy była interpretowana zawężająco, z uwzględnieniem interesu, jaki dla społeczeństwa miałoby ujawnienie informacji, oraz by w każdym konkretnym przypadku interes publiczny w ujawnieniu danych informacji był porównywany z interesem dyktującym odmowę ich udostępnienia.

W tych okolicznościach, w przypadku gdy do właściwych organów państwa członkowskiego wpłynie wniosek o udostępnienie informacji o środowisku – które zostały dostarczone przez podmiot składający wniosek o wydanie zezwolenia na dopuszczenie do obrotu środków ochrony roślin i w przypadku których wniosek o ochronę jako tajemnicy przemysłowej lub handlowej w rozumieniu art. 14 dyrektywy 91/414 wydaje się im uzasadniony – organy te są jednak zobowiązane przychylić się do wniosku o udostępnienie tych informacji, jeżeli dotyczą one emisji do środowiska lub jeżeli w innych przypadkach interes publiczny w ujawnieniu danych informacji przeważa nad interesem dyktującym odmowę ich udostępnienia.

(por. pkt 50, 52-54; pkt 2 sentencji)

3. Artykuł 4 dyrektywy 2003/4 w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę 90/313, powinien być interpretowany w ten sposób, że nakazane w nim porównanie interesu publicznego, któremu ma służyć ujawnienie informacji o środowisku, z interesem szczególnym dyktującym odmowę udostępnienia informacji powinno odbyć się w każdym konkretnym przypadku przedłożonym właściwym organom, nawet jeżeli prawodawca krajowy określi w przepisie o charakterze generalnym kryteria umożliwiające ułatwienie tej porównawczej oceny istniejących interesów.

W istocie ani przepisy art. 14 dyrektywy 91/414 dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, ani żaden inny przepis dyrektywy 2003/4 nie pozwalają uznać, że wyważenie istniejących interesów, które zostało nakazane w art. 4 dyrektywy 2003/4, może zostać zastąpione innym środkiem niż badanie tych interesów w każdym konkretnym przypadku. W związku z tym powyższa okoliczność nie stoi na przeszkodzie, by prawodawca krajowy określił w przepisie o charakterze generalnym kryteria umożliwiające ułatwienie tej porównawczej oceny istniejących interesów, pod warunkiem jednak że ten przepis nie zwalnia właściwych organów z rzeczywistego przeprowadzenia konkretnego badania danej sytuacji, która zostaje im przedłożona w ramach wniosku o udostępnienie informacji o środowisku złożonego na podstawie dyrektywy 2003/4.

(por. pkt 57-59; pkt 3 sentencji)