Keywords
Summary

Keywords

1. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Podobieństwo rozpatrywanych znaków towarowych – Kryteria oceny – Złożony znak towarowy

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

2. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Podobieństwo rozpatrywanych znaków towarowych – Kryteria oceny

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8, 51 ust. 1 lit. b))

Summary

1. W ramach badania istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, istnienie podobieństwa między dwoma znakami towarowymi nie jest uzależnione od tego, by ich wspólny składnik stanowił element dominujący w całościowym wrażeniu wywieranym przez zgłoszony znak towarowy. Ocena bowiem podobieństwa między dwoma znakami towarowymi wymaga postrzegania każdego z tych znaków towarowych jako całości, co nie wyklucza, że całościowe wrażenie utrwalone w pamięci właściwego kręgu odbiorców przez złożony znak towarowy może w pewnych okolicznościach zostać zdominowane przez jeden lub kilka z jego składników. Tylko wtedy, gdy wszystkie pozostałe składniki znaku towarowego są bez znaczenia, ocenę podobieństwa można przeprowadzić wyłącznie na podstawie elementu dominującego.

(por. pkt 56)

2. W ramach postępowania w sprawie sprzeciwu wszczętego na podstawie art. 8 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, podobieństwo kolidujących ze sobą znaków towarowych należy oceniać z punktu widzenia przeciętnego konsumenta, odnosząc się do samoistnych cech tychże znaków towarowych, a nie do okoliczności związanych z zachowaniem osoby, która wnosi o rejestrację wspólnotowego znaku towarowego. Nie należy zatem uwzględnić zarzucanego stanowiącego nadużycie zachowania zgłaszającego znak towarowy. Chociaż takie zachowanie jest czynnikiem szczególnie istotnym w ramach postępowania w sprawie unieważnienia prawa do znaku wszczętego na podstawie art. 51 ust. 1 lit. b) omawianego rozporządzenia, nie stanowi ono jednak elementu, który należy wziąć pod uwagę w ramach postępowania w sprawie sprzeciwu.

(por. pkt 46, 47)