Keywords
Summary

Keywords

1. Rybołówstwo – Ochrona zasobów morskich – Przyznana na mocy art. 7 rozporządzenia nr 2371/2002 kompetencja Komisji do przyjęcia środków nadzwyczajnych – Brak obowiązku zbierania uwag podmiotów, którzy mogą zostać nimi dotknięci

(art. 288 TFUE; rozporządzenie Rady nr 2371/2002, art. 7 ust. 1)

2. Rybołówstwo – Ochrona zasobów morskich – Środki mające na celu zniwelowanie zagrożenia załamania się zapasów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku – Odmienne traktowanie Hiszpanii i innych państw członkowskich w odniesieniu do daty wejścia w życie owych środków

(rozporządzenia: Rady nr 2371/2002, art. 7 ust. 1; Komisji nr 530/2008)

Summary

1. Nie wpływa na ważność art. 7 ust. 2 rozporządzenia podstawowego nr 2371/2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa w świetle zasady kontradyktoryjności i zasady skutecznej ochrony sądowej, okoliczność że nie przewiduje on w trakcie procesu przyjmowania środków nadzwyczajnych, przewidzianych w art. 7 ust. 1, zbierania uwag podmiotów, wobec których środki te mogą mieć skutki.

Ten ostatni przepis rozporządzenia upoważnia Komisję do zastosowania środków nadzwyczajnych w celu usunięcia poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów wodnych lub dla ekosystemu morskiego, wynikającego z działalności połowowej. W związku z tym przyjęte środki powodują skutki dla podmiotów gospodarczych w sektorze rybołówstwa w danym obszarze i w stosunku do danego gatunku. Środki nadzwyczajnych nie są zatem podejmowane w interesie podmiotów gospodarczych, lecz wyłącznie w celu ochrony żywych zasobów wodnych i ekosystemu morskiego. Rozporządzenia przyjęte na podstawie wspominanego art. 7 ust. 1 mają zatem zastosowanie do sytuacji ujętych obiektywnie i powodują skutki prawne względem kategorii osób określonych w sposób ogólny i abstrakcyjny. Należy je traktować jak rozporządzenie w rozumieniu art. 288 TFUE i jako takich nie dotyczy ich art. 41 karty praw podstawowych, który potwierdza w szczególności prawo każdego do bycia wysłuchanym, zanim zostaną podjęte indywidualne środki mogące negatywnie wpłynąć na jego sytuację.

(por. pkt 49-56)

2. Rozporządzenie nr 530/2008 ustanawiające środki nadzwyczajne w odniesieniu do statków rybackich do połowów okrężnicą prowadzących połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Oceanie Atlantyckim, na wschód od 45° długości geograficznej zachodniej, oraz w Morzu Śródziemnym, przyjęte na podstawie art. 7 ust. 1 rozporządzenia podstawowego nr 2371/2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, jest nieważne ponieważ mając za przedmiot wprowadzenie środków mających na celu zniwelowanie zagrożenia załamania się zapasów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku oraz w Morzu Śródziemnym, ustala datę wejścia w życie owych środków na 16 czerwca 2008 r. lecz przesunęło ową datę na 23 czerwca 2008 r. dla statków rybackich do połowu okrężnicą pływających pod banderą hiszpańską lub zarejestrowanych w Hiszpanii, tym samym odmiennie traktując ze względu na przynależność państwową statki do połowu okrężnicą, pływające pod banderą maltańską, grecką francuską, włoską i cypryjską lub zarejestrowane w tych państwach członkowskich, przy braku obiektywnych powodów uzasadniających tę różnicę traktowania.

(por. pkt 113; pkt 3 sentencji)