Keywords
Summary

Keywords

1. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

2. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Podobieństwo rozpatrywanych znaków towarowych – Kryteria oceny – Złożony znak towarowy

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

3. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Podobieństwo rozpatrywanych znaków towarowych – Możliwość neutralizowania podobieństw wizualnych i fonetycznych przez różnice konceptualne

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

4. Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego – Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego – Równomierny stosunek elementów podobieństwa i różnicy oznaczeń – Uwzględnienie samoistnych właściwości oznaczeń lub warunków sprzedaży towarów lub usług

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

Summary

1. W odczuciu przeciętnego konsumenta europejskiego w przypadku oznaczenia graficznego przedstawiającego pionowy prostokąt, który zawiera z jednej strony w swej górnej części mającej szare tło trójkąt, w który wpisany jest element sinusoidalny, poniżej którego zapisane jest pozłacaną majuskułą na czarnym tle słowo „artesa”, i z drugiej strony w swej dolnej części wyrażenie „napa valley”, również zapisane jest pozłacaną majuskułą na czarnym tle, o którego rejestrację w charakterze wspólnotowego znaku towarowego wystąpiono dla „win produkowanych i butelkowanych w Napa Valley (Kalifornia, Stany Zjednoczone)”, należących do klasy 33 w rozumieniu porozumienia nicejskiego, oraz graficznego znaku towarowego przedstawiającego rysunek czarno-białego rycerza siedzącego okrakiem na centaurze, na którym obie te postaci trzymają kij, na którym, na obu jego krańcach, znajduje się jedna amfora, a pod opisanym rysunkiem widnieje zapisane majuskułą słowo „arteso”, zarejestrowanego wcześniej jako wspólnotowy znak towarowy dla „napojów alkoholowych (z wyjątkiem piwa)”, należących do tej samej klasy, istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.

Towary oznaczone tymi dwoma znakami, czyli wina, są bowiem identyczne, a oznaczenia wykazują duże podobieństwo fonetyczne oraz nieznaczne podobieństwo wizualne. W tych okolicznościach, zaważywszy na to, że konsumenci są przyzwyczajeni do określania i rozpoznawania rozpatrywanych towarów za pomocą elementu słownego, służącego ich identyfikacji, a w rezultacie mając na uwadze szczególne znaczenie, jakie należy przypisać podobieństwu fonetycznemu, w przypadku tych dwóch oznaczeń istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd, nawet jeżeli odbiorcy są świadomi tego, że dane towary zostały wytworzone w różnych miejscach.

(por. pkt 30, 40, 62–64)

2. W ramach badania prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego ocena podobieństwa dwóch znaków towarowych nie może ograniczyć się do zbadania tylko jednego z elementów tworzących złożony znak towarowy i porównania go z innym znakiem towarowym. Przeciwnie, porównania należy dokonać poprzez analizę danych znaków towarowych postrzeganych każdy jako całość, co nie oznacza, że całościowe wrażenie pozostawione przez złożony znak towarowy w pamięci właściwego kręgu odbiorców nie może w niektórych przypadkach zostać zdominowane przez jeden lub kilka z jego składników. Ocena podobieństwa może zostać oparta wyłącznie na składniku dominującym tylko wtedy, gdy wszystkie pozostałe składniki znaku towarowego są bez znaczenia. Może to mieć miejsce na przykład, gdy taki składnik jest w stanie samodzielnie zdominować wizerunek tego znaku, który właściwy krąg odbiorców zachowa w pamięci, skutkiem czego wszystkie pozostałe składniki tego znaku towarowego będą bez znaczenia w wywieranym przez niego całościowym wrażeniu.

Przy ocenie charakteru dominującego jednego lub kilku z określonych składników złożonego znaku towarowego należy wziąć pod uwagę w szczególności samoistne cechy każdego z tych składników i porównać je z samoistnymi cechami innych składników. Ponadto pomocniczo można także uwzględnić pozycję, jaką poszczególne elementy składowe zajmują względem siebie w ramach układu złożonego znaku towarowego.

Jeżeli dane oznaczenie składa się zarazem z elementów graficznych, jak i z elementów słownych, to nie oznacza to automatycznie, że to właśnie element słowny powinien być zawsze uznawany za dominujący. W istocie w przypadku złożonego znaku towarowego element graficzny może zajmować pozycję równoważną elementowi słownemu.

Okoliczność, że oba kolidujące ze sobą znaki zawierają podobne elementy słowne, nie pozwala sama w sobie na wywiedzenie wizualnego podobieństwa spornych oznaczeń. Obecność w jednym z oznaczeń elementów graficznych, które są ukształtowane w sposób szczególny, może prowadzić do tego, że całościowe wrażenie wywierane przez każde z tych oznaczeń będzie różne.

(por. pkt 32, 35, 37, 43)

3. Przy ocenie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego występujące między dwoma znakami różnice konceptualne mogą znosić istniejące między nimi podobieństwa wizualne i fonetyczne, o ile przynajmniej jeden z tych znaków posiada dla właściwego kręgu odbiorców jasne i określone znaczenie, które odbiorcy ci będą mogli odczytać w sposób natychmiastowy.

(por. pkt 51)

4. W ramach całościowej oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego aspekty wizualny, fonetyczny czy konceptualny kolidujących ze sobą oznaczeń nie zawsze mają ten sam ciężar gatunkowy, wobec czego należy przeanalizować obiektywne warunki, w jakich znaki towarowe mogą występować na rynku.

W istocie znaczenie elementów podobieństwa lub różnicy kolidujących ze sobą oznaczeń może zależeć w szczególności od samoistnych właściwości tych oznaczeń lub od warunków sprzedaży towarów lub usług nimi oznaczonych. Jeżeli towary oznaczone danymi znakami towarowymi są zwykle sprzedawane w sklepach samoobsługowych, gdzie konsument sam wybiera towar i jest zmuszony wobec tego ufać przede wszystkim wyglądowi znaku towarowego znajdującemu się na tym towarze, podobieństwo wizualne oznaczeń będzie miało co do zasady największe znaczenie. Jeżeli natomiast dany towar jest przede wszystkim sprzedawany drogą ustną, większe znaczenie będzie zwykle przypisywane fonetycznemu podobieństwu oznaczeń.

W sektorze wina konsumenci są przyzwyczajeni do określania i rozpoznawania win za pomocą elementu słownego, służącego ich identyfikacji, zwłaszcza w barach lub restauracjach, w których wina są zamawiane ustnie po zobaczeniu ich nazwy w menu. W rezultacie fonetyczne podobieństwo rozpatrywanych oznaczeń nabiera szczególnego znaczenia.

(por. pkt 60–62)