Sprawa C-449/08

G. Elbertsen

przeciwko

Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het bedrijfsleven)

„Wspólna polityka rolna — Zintegrowany system zarządzania niektórymi systemami pomocy i ich kontroli — Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 — System płatności jednolitych — Ustalenie kwoty referencyjnej — Rolnicy znajdujący się w specyficznej sytuacji — Rezerwa krajowa”

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 22 października 2009 r.   I ‐ 10243

Streszczenie wyroku

1. Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – Zintegrowany system zarządzania niektórymi systemami pomocy i ich kontroli – System płatności jednolitych

   (rozporządzenie Rady nr 1782/2003, art. 42 ust. 4; rozporządzenie Komisji nr 795/2004, zmienione rozporządzeniem nr 1974/2004, art. 21)

2. Rolnictwo – Wspólna polityka rolna – Zintegrowany system zarządzania niektórymi systemami pomocy i ich kontroli – System płatności jednolitych

   (rozporządzenie Rady nr 1782/2003, art. 42 ust. 4)

1.  Wykładni art. 42 ust. 4 rozporządzenia nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniającego rozporządzenia nr 2019/93, nr 1452/2001, nr 1453/2001, nr 1454/2001, nr 1868/94, nr 1251/1999, nr 1254/1999, nr 1673/2000, nr 2358/71 i nr 2529/2001 należy dokonywać w ten sposób, że przepis ten pozostawia państwom członkowskim zakres swobodnego uznania pozwalający na określenie kwoty referencyjnej w wysokości 0 EUR i nieprzyznanie rolnikowi, który znajduje się w specyficznej sytuacji, takiej jak określona w art. 21 rozporządzenia nr 795/2004 ustanawiającego szczegółowe zasady w celu wdrożenia systemu jednolitych płatności określonego w rozporządzeniu nr 1782/2003, po zmianach wprowadzonych rozporządzeniem nr 1974/2004, żadnych uprawnień do płatności z rezerwy krajowej, jeśli ta kwota referencyjna jest ustalana na podstawie obiektywnych kryteriów, nie narusza zasady równego traktowania rolników i nie zakłóca rynku oraz nie zniekształca konkurencji.

   (por. pkt 34; pkt 1 sentencji)

2.  Prawo wspólnotowe, a w szczególności art. 42 ust. 4 rozporządzenia nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników i zmieniającego rozporządzenia nr 2019/93, nr 1452/2001, nr 1453/2001, nr 1454/2001, nr 1868/94, nr 1251/1999, nr 1254/1999, nr 1673/2000, nr 2358/71 oraz nr 2529/2001, nie sprzeciwia się stosowaniu przepisu krajowego, zgodnie z którym od kwoty, o którą zwiększone zostaną dodatkowe płatności przyznawane w następstwie inwestycji zwiększającej zdolności produkcyjne lub nabycia gruntów, odliczana jest, przed określeniem kwoty referencyjnej, na podstawie której przyznawane są uprawnienia do płatności z rezerwy krajowej, kwota 500 EUR.

   W istocie, mając zastosowanie do wszystkich rolników chcących skorzystać z rezerwy krajowej, omawiany przepis jest przepisem o charakterze ogólnym, który opiera się na obiektywnych kryteriach i nie narusza zasady równości traktowania, ani też nie pociąga za sobą zakłóceń rynku czy zniekształcenia konkurencji, zgodnie z wymogami omawianego art. 42 ust. 4.

   (por. pkt 38, 40, 46; pkt 2 sentencji)