Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CJ0392

    Streszczenie wyroku

    Keywords
    Summary

    Keywords

    Środowisko naturalne – Kontrola niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi – Dyrektywa 96/82

    (dyrektywa Rady 96/82, art. 11 ust. 1 lit. c))

    Summary

    Sporządzenie zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit. c) dyrektywy 96/82 w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi, wpisuje się w wieloetapowy proces obejmujący, po pierwsze, sporządzenie wewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych przez prowadzących zakłady, w których występują znaczne ilości niebezpiecznych substancji, i przekazanie właściwym organom niezbędnych informacji, po drugie, sporządzenie przez te organy zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych i, po trzecie, przegląd, a w razie konieczności zmianę lub uaktualnienie wewnętrznych i zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych odpowiednio przez prowadzących zakłady i właściwe organy.

    Artykuł 11 ust. 1 i 4 omawianej dyrektywy rzeczywiście określa jedynie termin realizacji pierwszego i trzeciego z tych etapów. Jednak brak w tym przepisie wyraźnego określenia terminu sporządzenia zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych nie oznacza sam w sobie, że państwa członkowskie nie są związane żadnym terminem na wywiązanie się z obowiązku ich sporządzenia.

    Ze wzajemnej zależności pomiędzy wewnętrznymi i zewnętrznymi planami operacyjno-ratowniczymi, których koordynacja zapewnia skuteczność mechanizmu przewidzianego w art. 11 dyrektywy, wynika, że właściwe organy są zobowiązane sporządzić zewnętrzne plany operacyjno-ratownicze w terminie, który, z jednej strony, nie grozi naruszeniem skuteczności przepisów tego artykułu, ale który, z drugiej strony, uwzględnia czas niezbędny do sporządzenia wspomnianych planów, a więc w rozsądnym terminie od przekazania niezbędnych informacji przez prowadzących zakłady.

    Ponadto choć prawdą jest, że zgodnie z art. 11 ust. 1 omawianej dyrektywy obowiązek sporządzenia zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych wiąże się ze spoczywającym na prowadzących zakłady wchodzące w zakres stosowania tego przepisu obowiązkiem przekazania niezbędnych informacji właściwym organom, niemniej jednak ten sam przepis nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, że prowadzący zakłady dostarczą niezbędne informacje w wyznaczonym terminie. W tych okolicznościach fakt, że w niektórych przypadkach właściwe organy nie dysponowały w tych terminach niezbędnymi informacjami, nie może uzasadniać braku zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych.

    (por. pkt 13, 14, 17, 21, 25)

    Top